جنبش مدرن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جنبش مدرن (Modern Movement)<br>مهم‌ترین جنبش معماری در قرن ۲۰ که از نوآوری‌های فنی معماری صنعتی<ref>industrial architecture</ref> قرن ۱۹ سر برآورد، و در سبک بین‌المللی<ref>international style </ref> دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ متبلور شد، و از آن زمان در قالب روندهای ناحیه‌ای مختلف، همچون بروتالیسم<ref>brutalism</ref>، تکامل یافت. «صداقت با مصالح» و «فُرم تابع کارکرد»، دو شعار اصلی جنبش مدرن است؛ هرچند هیچ یک از این شعارها، مؤید حوزه‌های وسیعی از معماری معاصر نیست، که با نسبت‌ها، مقیاس‌های انسانی، و توجه به جزئیات سروکار دارد. جنبش مدرن، پس از جنگ جهانی | جنبش مدرن (Modern Movement)<br>مهم‌ترین جنبش معماری در قرن ۲۰ که از نوآوری‌های فنی معماری صنعتی<ref>industrial architecture</ref> قرن ۱۹ سر برآورد، و در سبک بین‌المللی<ref>international style </ref> دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ متبلور شد، و از آن زمان در قالب روندهای ناحیه‌ای مختلف، همچون [[بروتالیسم]]<ref>brutalism</ref>، تکامل یافت. «صداقت با مصالح» و «فُرم تابع کارکرد»، دو شعار اصلی جنبش مدرن است؛ هرچند هیچ یک از این شعارها، مؤید حوزه‌های وسیعی از معماری معاصر نیست، که با نسبت‌ها، مقیاس‌های انسانی، و توجه به جزئیات سروکار دارد. جنبش مدرن، پس از [[جنگ جهانی دوم]]، زمانی که سیام<ref>CIAM </ref> نظریه‌های آن را اشاعه داد، با تأثیر در طرح‌ریزی و بازسازی شهرهای اروپایی، شتاب بیشتری یافت. شاید بتوان کارهای [[لوکوربوزیه]]<ref>Le Corbusier </ref> را بهترین نمونه‌های معرف اصول اساسی جنبش مدرن دانست. از دیگر مدرنیست‌های برجسته، [[لوس، آدولف (۱۸۷۰ـ۱۹۳۳)|آدولف لوس]]<ref>Adolf Loos </ref>، [[برنس، پتر (۱۸۶۸ـ۱۹۴۰)|پتر بِرنس]]<ref>Peter Behrens </ref>، والتر گروپیوس<ref>Walter Gropius</ref>، و [[میس وان در روهه، لودویگ (۱۸۸۶ـ۱۹۶۹)|میس وان در روهه]]<ref>Mies van der Rohe</ref> درخور ذکرند.<!--16096700--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۶
جنبش مدرن (Modern Movement)
مهم‌ترین جنبش معماری در قرن ۲۰ که از نوآوری‌های فنی معماری صنعتی[۱] قرن ۱۹ سر برآورد، و در سبک بین‌المللی[۲] دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ متبلور شد، و از آن زمان در قالب روندهای ناحیه‌ای مختلف، همچون بروتالیسم[۳]، تکامل یافت. «صداقت با مصالح» و «فُرم تابع کارکرد»، دو شعار اصلی جنبش مدرن است؛ هرچند هیچ یک از این شعارها، مؤید حوزه‌های وسیعی از معماری معاصر نیست، که با نسبت‌ها، مقیاس‌های انسانی، و توجه به جزئیات سروکار دارد. جنبش مدرن، پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که سیام[۴] نظریه‌های آن را اشاعه داد، با تأثیر در طرح‌ریزی و بازسازی شهرهای اروپایی، شتاب بیشتری یافت. شاید بتوان کارهای لوکوربوزیه[۵] را بهترین نمونه‌های معرف اصول اساسی جنبش مدرن دانست. از دیگر مدرنیست‌های برجسته، آدولف لوس[۶]، پتر بِرنس[۷]، والتر گروپیوس[۸]، و میس وان در روهه[۹] درخور ذکرند.