ابر شلوارپوش: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَبرِ شلوارپوش (Oblako v Stanah)<br> | اَبرِ شلوارپوش (Oblako v Stanah)<br> | ||
<p>شعری بلند در چهار بخش، سرودۀ [[مایاکوفسکی، ولادیمیر (۱۸۹۳ـ۱۹۳۰)|ولادیمیر مایاکوفسکی]]، به زبان روسی، منتشرشده در | <p>شعری بلند در چهار بخش، سرودۀ [[مایاکوفسکی، ولادیمیر (۱۸۹۳ـ۱۹۳۰)|ولادیمیر مایاکوفسکی]]<ref>Vladimir Mayakovsky</ref>، به زبان روسی، منتشرشده در ۱۹۱۵م. چاپ نخست این شعر با [[سانسور]] فراوان منتشر شد. در چاپ دوم (۱۹۱۸م) شاعر کتاب را با مقدمه‌ای، بی‌سانسور، به چاپ رساند. شاعر در مقدمه ابر ''شلوارپوش'' را رسالۀ دینی هنر امروز معرفی می‌کند و چهار شعار چهار بخش شعر را چنین برمی‌شمرد: «مرگ بر عشق شما!»، «مرگ بر هنر شما»، «مرگ بر نظم شما»، «مرگ بر دین شما». ''ابر شلوارپوش'' مبشر تجدیدنظری اساسی در [[روسی، ادبیات|ادبیات روسی]]<ref>Russian literature</ref> به شمار می‌رود. [[آخماتووا، آنا (۱۸۸۹ـ۱۹۶۶)|آنا آخماتووا]]<ref>Anna Akhmatova</ref> و [[پاسترناک، بوریس (۱۸۹۰ـ۱۹۶۰)|بوریس پاسترناک]]<ref>Boris Pasternak</ref> بسیار از این شعر تأثیر پذیرفته‌اند. پیوند نامتعارف تغزل با بی‌نزاکتی در سطرهایی خطابی، پُر از دشنام، پُرهیاهو و ناله‌وار، با زبانی نزدیک به زبان توده‌های مردم، به'' ابر شلوارپوش'' هویتی استثنایی بخشیده است.</p> | ||
<br><!--11014700--> | <br><!--11014700--> | ||
[[رده:ادبیات غرب]] | [[رده:ادبیات غرب]] | ||
[[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | [[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | ||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۲
اَبرِ شلوارپوش (Oblako v Stanah)
شعری بلند در چهار بخش، سرودۀ ولادیمیر مایاکوفسکی[۱]، به زبان روسی، منتشرشده در ۱۹۱۵م. چاپ نخست این شعر با سانسور فراوان منتشر شد. در چاپ دوم (۱۹۱۸م) شاعر کتاب را با مقدمه‌ای، بی‌سانسور، به چاپ رساند. شاعر در مقدمه ابر شلوارپوش را رسالۀ دینی هنر امروز معرفی می‌کند و چهار شعار چهار بخش شعر را چنین برمی‌شمرد: «مرگ بر عشق شما!»، «مرگ بر هنر شما»، «مرگ بر نظم شما»، «مرگ بر دین شما». ابر شلوارپوش مبشر تجدیدنظری اساسی در ادبیات روسی[۲] به شمار می‌رود. آنا آخماتووا[۳] و بوریس پاسترناک[۴] بسیار از این شعر تأثیر پذیرفته‌اند. پیوند نامتعارف تغزل با بی‌نزاکتی در سطرهایی خطابی، پُر از دشنام، پُرهیاهو و ناله‌وار، با زبانی نزدیک به زبان توده‌های مردم، به ابر شلوارپوش هویتی استثنایی بخشیده است.