ابراهیم شاه افشار، محمدعلی بیگ ( ـ۱۱۶۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدعلی بیگ ابراهیم شاه افشار|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۱۱۶۲ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=حاکم|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=ابراهیم‌خان ظهیرالدوله (پدر) - نادرشاه افشار (عمو)|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدعلی بیگ ابراهیم شاه افشار|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۱۱۶۲ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=حاکم|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=حاکم آذربایجان، فارس و عراق|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=ابراهیم‌خان ظهیرالدوله (پدر) - نادرشاه افشار (عمو)|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
ابراهیم‌شاه افشار، محمدعلی بِیگ ( ـ۱۱۶۲ق)<br> | ابراهیم‌شاه افشار، محمدعلی بِیگ ( ـ۱۱۶۲ق)<br> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۹
| محمدعلی بیگ ابراهیم شاه افشار | |
|---|---|
| درگذشت | ۱۱۶۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | حاکم |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | ابراهیم‌خان ظهیرالدوله (پدر) - نادرشاه افشار (عمو) |
ابراهیم‌شاه افشار، محمدعلی بِیگ ( ـ۱۱۶۲ق)
از شاهزادگان معروف افشار و از مدعیان سلطنت بعد از نادرشاه افشار. ابراهیم‌شاه فرزند ابراهیم‌خان ظهیرالدوله، برادر نادر، بود که پس از درگذشت پدر، از نادر نام و لقب گرفت. در زمان پادشاهی نادر، حاکم آذربایجان شد و در این دوره شورش سام میرزا را سرکوب کرد. در ۱۱۵۷ق به امارت عراق منصوب شد و پس از کشته‌شدن نادرشاه (۱۱۶۰ق) و به سلطنت‌رسیدن عادل‌شاه، حاکم فارس و عراق گردید، اما در اصفهان نیرو جمع آورد و با بعضی از امرای افغان و اُزْبَک تصمیم گرفت عادل‌شاه را نابود کند و در سلطانیه او را مغلوب و متواری کرد و خود به سلطنت نشست. پس از این پیروزی، امیر اصلان‌خان قَرِخْلو، مدعی استقلال در آذربایجان، را دستگیر کرد و کشت. ابراهیم‌خان در تبریز بود که شاهرخ در خراسان بر تخت سلطنت نشست و او نیز در تبریز خود را شاه نامید و سکه به نام خود زد، آن‌گاه با سپاه بزرگی به طرف خراسان رفت اما در راه به دلایلی چند سپاهیانش پراکنده شدند یا به سپاه شاهرخ پیوستند. از این‌رو، ابراهیم‌شاه نیز از میانۀ راه برگشت. اما در قلعۀ قلاپور (بین ساوه و قزوین) دستگیر و در مشهد کشته شد.