کنرادین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کنرادین (۱۲۵۲ـ۱۲۶۸م) (Conradin) | |||
(یا: کنراد پنجم) آخرین فرمانروای سلسلۀ هوهنشتاوفن<ref>Hohenstaufen | (یا: کنراد پنجم<ref>Conrad V</ref>) آخرین فرمانروای سلسلۀ هوهنشتاوفن<ref>Hohenstaufen | ||
</ref>، دوک اسوابیا<ref>Swabia </ref>، پادشاه اسمی سیسیل و بیت‌المقدس (اورشلیم). پسر امپراتور کنراد چهارم<ref>Conrad IV </ref>، و نوۀ امپراتور فردریک دوم بود. مانفرد<ref>Manfred</ref>، عموی کنرادین و فرزند نامشروع فردریک دوم، در | </ref>، دوک اسوابیا<ref>Swabia </ref>، پادشاه اسمی سیسیل و بیت‌المقدس (اورشلیم). پسر امپراتور کنراد چهارم<ref>Conrad IV </ref>، و نوۀ امپراتور فردریک دوم بود. در 1254م، هواداران ژرمن سلسلۀ [[هوهنشتاوفن]] سلطنتش را بر آلمان، [[سیسیل]] و [[اورشلیم]] به رسمیت شناختند. مانفرد<ref>Manfred</ref>، عموی کنرادین و فرزند نامشروع فردریک دوم، در همین سال تاج‌وتخت سیسیل را غصب کرد و کنرادین به حکومت بر آن قسمت از دوک‌نشین سوابیا رضایت داد که از قلمرو مانفرد جدا شده بود. پس از کشته‌شدن مانفرد در نبرد بنوِنتو<ref> Battle of Benevento </ref> (۱۲۶۶م) در جنگ با [[شارل آنژویی|شارلِ آنژویی]]<ref>Charles of Anjou </ref>، قلمرو مانفرد به تصرف شارل درآمد. کنرادین جوان در ۱۲۶۷م، با نیروی عظیمی وارد ایتالیا شد و، در آن‌جا، چند شهر طرفدار گیبلین<ref>Ghibelline</ref>ها، به پشتیبانی از او، متحد شدند. لیکن در جنگ با نیروهای شارل (نبرد تالیاکوتسو<ref>Tagliacozzo</ref>) شکست خورد و در [[ناپل]] او را گردن زدند. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:امپراتوری روم و بیزانس]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:امپراتوری روم و بیزانس]] | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۶
کنرادین (۱۲۵۲ـ۱۲۶۸م) (Conradin)
(یا: کنراد پنجم[۱]) آخرین فرمانروای سلسلۀ هوهنشتاوفن[۲]، دوک اسوابیا[۳]، پادشاه اسمی سیسیل و بیت‌المقدس (اورشلیم). پسر امپراتور کنراد چهارم[۴]، و نوۀ امپراتور فردریک دوم بود. در 1254م، هواداران ژرمن سلسلۀ هوهنشتاوفن سلطنتش را بر آلمان، سیسیل و اورشلیم به رسمیت شناختند. مانفرد[۵]، عموی کنرادین و فرزند نامشروع فردریک دوم، در همین سال تاج‌وتخت سیسیل را غصب کرد و کنرادین به حکومت بر آن قسمت از دوک‌نشین سوابیا رضایت داد که از قلمرو مانفرد جدا شده بود. پس از کشته‌شدن مانفرد در نبرد بنوِنتو[۶] (۱۲۶۶م) در جنگ با شارلِ آنژویی[۷]، قلمرو مانفرد به تصرف شارل درآمد. کنرادین جوان در ۱۲۶۷م، با نیروی عظیمی وارد ایتالیا شد و، در آن‌جا، چند شهر طرفدار گیبلین[۸]ها، به پشتیبانی از او، متحد شدند. لیکن در جنگ با نیروهای شارل (نبرد تالیاکوتسو[۹]) شکست خورد و در ناپل او را گردن زدند.