کارکاسون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
</ref>، در ۱۰۰کیلومتری جنوب شرقی [[تولوز]]<ref>Toulouse | </ref>، در ۱۰۰کیلومتری جنوب شرقی [[تولوز]]<ref>Toulouse | ||
</ref>، کنار [[میدی، آبراه|آبراه میدی]]<ref>Canal du Midi | </ref>، کنار [[میدی، آبراه|آبراه میدی]]<ref>Canal du Midi | ||
</ref> و [[اود، رود|رود اود]]<ref>River Aude</ref>، که آن را به دو بخش شهر قدیمی و جدید تقسیم می‌کند. جمعیت آن | </ref> و [[اود، رود|رود اود]]<ref>River Aude</ref>، که آن را به دو بخش شهر قدیمی و جدید تقسیم می‌کند. جمعیت آن 46,218 نفر است (۲۰۲۱) و 65.08 کیلومتر مربع مساحت دارد. ارتفاع متوسط آن از سطح دریا ۱۱۱ متر است. استحکامات [[قرون وسطا]]<nowiki/>ی شهر برفراز تپه‌ای در ساحل راست رود مزبور قرار دارد. این شهر که دو بارو و ۵۳ برج آن را دربر گرفته‌اند، از زیبا‌ترین شهرهای مستحکم قرون وسطایی فرانسه است. کارکاسون، که رومی‌ها آن را کارکاسو<ref> Carcaso </ref> می‌نامیدند، در زمان یولیوس سِزار<ref>Julius Caesar</ref> اهمیت یافت. [[ویزیگوت ها|ویزیگوت‌ها]]<ref> Visigoths </ref> استحکاماتی در آن بنا کردند و اعراب از ۷۲۸ تا ۷۵۰م آن را در اختیار داشتند. سپس شهر مزبور دژ مستحکم [[آلبیگاییان]]<ref>Albigenses</ref> یا [[کاتارها]]<ref> Cathars</ref>، فرقه‌ای بدعت‌گذار در دین مسیح شد و در قرن ۱۳م در جهاد آلبیگایی<ref> Albigensian Crusade</ref> برضد کاتارها ویران شد. در ۱۲۰۸م با فرانسه متحد شد، اما ساکنان آن شورش کردند تا آن که [[لویی نهم|لوئی نهم]]<ref>Louis IX</ref> آنان را از شهر اخراج کرد. [[لویی یازدهم|لوئی یازدهم]]<ref>Louis XI</ref> بخش جنوبی شهر را، در ساحل چپ رود، بنا کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۶
کارکاسون (Carcassonne)
شهری در شمال غربی فرانسه[۱] و مرکز اداری ولایت اود[۲]، در ۱۰۰کیلومتری جنوب شرقی تولوز[۳]، کنار آبراه میدی[۴] و رود اود[۵]، که آن را به دو بخش شهر قدیمی و جدید تقسیم می‌کند. جمعیت آن 46,218 نفر است (۲۰۲۱) و 65.08 کیلومتر مربع مساحت دارد. ارتفاع متوسط آن از سطح دریا ۱۱۱ متر است. استحکامات قرون وسطای شهر برفراز تپه‌ای در ساحل راست رود مزبور قرار دارد. این شهر که دو بارو و ۵۳ برج آن را دربر گرفته‌اند، از زیبا‌ترین شهرهای مستحکم قرون وسطایی فرانسه است. کارکاسون، که رومی‌ها آن را کارکاسو[۶] می‌نامیدند، در زمان یولیوس سِزار[۷] اهمیت یافت. ویزیگوت‌ها[۸] استحکاماتی در آن بنا کردند و اعراب از ۷۲۸ تا ۷۵۰م آن را در اختیار داشتند. سپس شهر مزبور دژ مستحکم آلبیگاییان[۹] یا کاتارها[۱۰]، فرقه‌ای بدعت‌گذار در دین مسیح شد و در قرن ۱۳م در جهاد آلبیگایی[۱۱] برضد کاتارها ویران شد. در ۱۲۰۸م با فرانسه متحد شد، اما ساکنان آن شورش کردند تا آن که لوئی نهم[۱۲] آنان را از شهر اخراج کرد. لوئی یازدهم[۱۳] بخش جنوبی شهر را، در ساحل چپ رود، بنا کرد.