علی تپه بهشهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


علی‌تپۀ بهشهر <br>
علی‌تپۀ بهشهر <br>(یا: غار التپه) غاری پیش از تاریخی در دامنۀ کوه کمربند، جنوب غربی روستای التپه و جنوب شرقی شهر بهشهر، در استان مازَندَران. در ۱۳۲۷ش کارلتون استیونز کون و سپس مَک‌بِرنی در آن‌جا پژوهش و کاوش کردند. آثار باستانی به‌دست‌آمده از علی‌تپه معرف دورۀ فراپارینه‌سنگی یا زارزین است و قدمت ۱۰۵۰۰ تا ۹۰۰۰پ‌م برای آن پیشنهاد شده است. در کنار دست‌سازهای سنگی که صنایع سنگی آن عموماً شبیه به صنایع سنگی ریزتیغۀ زرزی در زاگرس است و در آن‌ها ابزارهای هندسی و کول‌دار دیده می‌شود، مجموعۀ درخور توجهی از انواع درفش، قلاب، تیزه و سوزن استخوانی و همچنین آویزهایی از دندان و صدف در آن به‌ دست آمده است. آثار جانوری غار از استفادۀ حیواناتی همچون غزال، بز و گوسفند وحشی، فُک دریایی، اسب، خوک، روباه، حلزون و نرم‌تنان در رژیم غذایی ساکنان التپّه حکایت دارد.
غاری پیش از تاریخی در نزدیکی شهرستان بهشهر در ساحل جنوبی دریای خَزَر، در استان مازَندَران. در ۱۳۲۷ش کارلتون استیونز کون و سپس مَک‌بِرنی در آن‌جا پژوهش و کاوش کردند. آثار باستانی به‌دست‌آمده از علی‌تپه معرف دورۀ فراپارینه‌سنگی یا زارزین است و قدمت ۱۰۵۰۰ تا ۹۰۰۰پ‌م برای آن پیشنهاد شده است.
----
 
 
 
<br><!--31104100-->
<br><!--31104100-->
[[رده:باستان شناسی ایران]]
[[رده:باستان شناسی ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۰

علی‌تپۀ بهشهر
(یا: غار التپه) غاری پیش از تاریخی در دامنۀ کوه کمربند، جنوب غربی روستای التپه و جنوب شرقی شهر بهشهر، در استان مازَندَران. در ۱۳۲۷ش کارلتون استیونز کون و سپس مَک‌بِرنی در آن‌جا پژوهش و کاوش کردند. آثار باستانی به‌دست‌آمده از علی‌تپه معرف دورۀ فراپارینه‌سنگی یا زارزین است و قدمت ۱۰۵۰۰ تا ۹۰۰۰پ‌م برای آن پیشنهاد شده است. در کنار دست‌سازهای سنگی که صنایع سنگی آن عموماً شبیه به صنایع سنگی ریزتیغۀ زرزی در زاگرس است و در آن‌ها ابزارهای هندسی و کول‌دار دیده می‌شود، مجموعۀ درخور توجهی از انواع درفش، قلاب، تیزه و سوزن استخوانی و همچنین آویزهایی از دندان و صدف در آن به‌ دست آمده است. آثار جانوری غار از استفادۀ حیواناتی همچون غزال، بز و گوسفند وحشی، فُک دریایی، اسب، خوک، روباه، حلزون و نرم‌تنان در رژیم غذایی ساکنان التپّه حکایت دارد.