پواتو ـ شارانت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
پواتو ـ شارانْت (Poitou-Charentes) | پواتو ـ شارانْت (Poitou-Charentes) | ||
ناحیه‌ای در غرب مرکزی [[فرانسه]]، شامل ولایت‌های [[شارانت، دپارتمان|شارانت]]<ref>Charente</ref>، [[شارانت ـ ماریتیم]]<ref>Charente-Maritime</ref>، [[دو سور|دو سِوِر]]<ref> Deux Sevres</ref>، و [[وین]]<ref> Vienne </ref>، با ۲۵,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۵۹۵,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). مرکز اداری آن [[پواتیه]]<ref>Poitiers </ref> است. صنایع آن عبارت‌اند از لبنیات، کشت گندم، و تولید مواد شیمیایی و کالاهای فلزی. این ناحیه زمانی بخشی از استان رومی آکویتانیا<ref>Aquitania </ref> را تشکیل می‌داد، که در قرن ۵م، [[ویزیگوت ها|ویزیگوت‌ها]]<ref>Visigoths</ref> و در ۵۰۷م، فرانک‌ها<ref> Franks </ref> آن را تصرف کردند. تا پایان [[جنگ صدساله]]<ref>Hundred Years' War </ref> (۱۴۵۳م) [[انگلستان]] و فرانسه بر سر آن اختلاف داشتند؛ در آن سال [[شارل هفتم (۱۴۰۳ـ۱۴۶۱م)|شارل هفتم]]<ref>Charles VII</ref> آن را به فرانسه منضم کرد. | ناحیه‌ای در غرب مرکزی [[فرانسه]]، شامل ولایت‌های [[شارانت، دپارتمان|شارانت]]<ref>Charente</ref>، [[شارانت ـ ماریتیم]]<ref>Charente-Maritime</ref>، [[دو سور|دو سِوِر]]<ref> Deux Sevres</ref>، و [[وین]]<ref> Vienne </ref>، با ۲۵,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۵۹۵,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). مرکز اداری آن [[پواتیه]]<ref>Poitiers </ref> است. صنایع آن عبارت‌اند از لبنیات، کشت گندم، و تولید مواد شیمیایی و کالاهای فلزی. این ناحیه زمانی بخشی از استان رومی آکویتانیا<ref>Aquitania </ref> را تشکیل می‌داد، که در قرن ۵م، [[ویزیگوت ها|ویزیگوت‌ها]]<ref>Visigoths</ref> و در ۵۰۷م، [[فرانک ها|فرانک‌ها]]<ref> Franks </ref> آن را تصرف کردند. تا پایان [[جنگ صدساله]]<ref>Hundred Years' War </ref> (۱۴۵۳م) [[انگلستان]] و فرانسه بر سر آن اختلاف داشتند؛ در آن سال [[شارل هفتم (۱۴۰۳ـ۱۴۶۱م)|شارل هفتم]]<ref>Charles VII</ref> آن را به فرانسه منضم کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۸
پواتو ـ شارانْت (Poitou-Charentes)
ناحیه‌ای در غرب مرکزی فرانسه، شامل ولایت‌های شارانت[۱]، شارانت ـ ماریتیم[۲]، دو سِوِر[۳]، و وین[۴]، با ۲۵,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۵۹۵,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). مرکز اداری آن پواتیه[۵] است. صنایع آن عبارت‌اند از لبنیات، کشت گندم، و تولید مواد شیمیایی و کالاهای فلزی. این ناحیه زمانی بخشی از استان رومی آکویتانیا[۶] را تشکیل می‌داد، که در قرن ۵م، ویزیگوت‌ها[۷] و در ۵۰۷م، فرانک‌ها[۸] آن را تصرف کردند. تا پایان جنگ صدساله[۹] (۱۴۵۳م) انگلستان و فرانسه بر سر آن اختلاف داشتند؛ در آن سال شارل هفتم[۱۰] آن را به فرانسه منضم کرد.