میلی، جان اورت (۱۸۲۹ـ۱۸۹۶): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جان اِورت میلی|نام=John Everett Millais|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۲۹م|تاریخ مرگ=۱۸۹۶م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=هنرکدههای آکادمی سلطنتی|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اوفلیا (۱۸۵۲م)، برگهای پاییزی، مسیح در خانه والدینش (۱۸۵۰م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=از اعضای موسس انجمن احیاگران هنر پیشارافائلی | ||
موسس انجمن اخوت پیشارافائلی|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
میلی، جان اِورت (۱۸۲۹ـ۱۸۹۶م)(Millais, John Everett) | |||
[[File:38614300.jpg|thumb|تابلوي مسيح در خانه والدينش، اثر جان اورت ميلي]] | [[File:38614300.jpg|thumb|تابلوي مسيح در خانه والدينش، اثر جان اورت ميلي]] | ||
نقاش انگلیسی. از اعضای مؤسس انجمن احیاگران هنر پیشارافائلی<ref>Pre-Raphaelite Brotherhood</ref> در | نقاش انگلیسی. از اعضای مؤسس انجمن احیاگران هنر پیشارافائلی<ref>Pre-Raphaelite Brotherhood</ref> در ۱۸۴۸م بود. تابلوهای ''اوفلیا''<ref>''Ophelia''</ref> (۱۸۵۲م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>) و ''برگهای پاییزی''<ref>''Autumn Leaves''</ref> (۱۸۵۶م؛ نگارخانههای هنری شهر<ref>City Art Galleries </ref>، [[منچستر]]) از معروفترین آثار اویند. در اواخر دهۀ ۱۸۶۰م انجمن را رها کرد، و سبک منعطفتر و متعارفتری را پروراند که کاملاً مطابق پسند دورۀ ویکتوریایی<ref>Victorian </ref> بود. میلی استعدادش را از کودکی بروز داد و در ۱۱سالگی به هنرکدههای آکادمی سلطنتی<ref>Royal Academy Schools</ref> راه یافت. آشنایی زودهنگامش با [[هانت، هولمن (۱۸۲۷ـ۱۹۱۰)|هولمن هانت]]<ref>Holman Hunt </ref> و [[روستی، دانته گابریل (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲)|دانته گابریل روسّتی]]<ref>Dante Gabriel Rossetti </ref>، به تأسیس انجمن اخوت پیشارافائلی انجامید. میلِی با تأثیر از اعتقاد انجمن در «وفاداری به طبیعت» برخی از بهترین آثارش را در دهۀ ۱۹۵۰م پدید آورد؛ که ازجمله عبارتاند از تصویر دوشیزه سیدل<ref>Miss Siddell </ref> در قالب افلیا، پردۀ ''مسیح در خانۀ والدینش''<ref>''Christ in the House of His Parents''</ref> (۱۸۵۰م؛ [[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref>Tate Gallery </ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]]) که آن را بهسبب جزئیات واقعگرایانهاش دون شأن مضمونی مقدس خواندند، و در نخستین نمایشاش اعتراض شدیدی را برانگیخت. ازدواجش در ۱۸۵۵م با یوفمیا گرِی<ref>Euphemia Gray | ||
</ref>، همسر سابق جان راسکین<ref>John Ruskin</ref>، او را از فیض آن راهنمای نخستین و فضای آرمانگرای پیشارافائلی محروم ساخت، و بهرغم جلب نظر عمومی، سبک و کیفیتِ بدیع آثار اولیهاش، از نقاشیهای موضوعی و تکچهرههای بعدی او رخت بربست. در | </ref>، همسر سابق [[راسکین، جان (۱۸۱۹ـ۱۹۰۰)|جان راسکین]]<ref>John Ruskin</ref>، او را از فیض آن راهنمای نخستین و فضای آرمانگرای پیشارافائلی محروم ساخت، و بهرغم جلب نظر عمومی، سبک و کیفیتِ بدیع آثار اولیهاش، از نقاشیهای موضوعی و تکچهرههای بعدی او رخت بربست. در ۱۸۹۶م سرپرست آکادمی سلطنتی شد. | ||
| |
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۶
جان اِورت میلی John Everett Millais | |
---|---|
زادروز |
۱۸۲۹م |
درگذشت | ۱۸۹۶م |
ملیت | انگلیسی |
تحصیلات و محل تحصیل | هنرکدههای آکادمی سلطنتی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
آثار | اوفلیا (۱۸۵۲م)، برگهای پاییزی، مسیح در خانه والدینش (۱۸۵۰م) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
میلی، جان اِورت (۱۸۲۹ـ۱۸۹۶م)(Millais, John Everett)
نقاش انگلیسی. از اعضای مؤسس انجمن احیاگران هنر پیشارافائلی[۱] در ۱۸۴۸م بود. تابلوهای اوفلیا[۲] (۱۸۵۲م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۳]) و برگهای پاییزی[۴] (۱۸۵۶م؛ نگارخانههای هنری شهر[۵]، منچستر) از معروفترین آثار اویند. در اواخر دهۀ ۱۸۶۰م انجمن را رها کرد، و سبک منعطفتر و متعارفتری را پروراند که کاملاً مطابق پسند دورۀ ویکتوریایی[۶] بود. میلی استعدادش را از کودکی بروز داد و در ۱۱سالگی به هنرکدههای آکادمی سلطنتی[۷] راه یافت. آشنایی زودهنگامش با هولمن هانت[۸] و دانته گابریل روسّتی[۹]، به تأسیس انجمن اخوت پیشارافائلی انجامید. میلِی با تأثیر از اعتقاد انجمن در «وفاداری به طبیعت» برخی از بهترین آثارش را در دهۀ ۱۹۵۰م پدید آورد؛ که ازجمله عبارتاند از تصویر دوشیزه سیدل[۱۰] در قالب افلیا، پردۀ مسیح در خانۀ والدینش[۱۱] (۱۸۵۰م؛ نگارخانۀ تیت[۱۲]، لندن) که آن را بهسبب جزئیات واقعگرایانهاش دون شأن مضمونی مقدس خواندند، و در نخستین نمایشاش اعتراض شدیدی را برانگیخت. ازدواجش در ۱۸۵۵م با یوفمیا گرِی[۱۳]، همسر سابق جان راسکین[۱۴]، او را از فیض آن راهنمای نخستین و فضای آرمانگرای پیشارافائلی محروم ساخت، و بهرغم جلب نظر عمومی، سبک و کیفیتِ بدیع آثار اولیهاش، از نقاشیهای موضوعی و تکچهرههای بعدی او رخت بربست. در ۱۸۹۶م سرپرست آکادمی سلطنتی شد.