واتو، آنتوان (۱۶۸۴ـ۱۷۲۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
واتو، | واتو، آنتوان (۱۶۸۴ـ۱۷۲۱م)(Watteau, Antoine)<br/> [[File:40003500.jpg|thumb|تابلوي ژيل، اثر آنتوان واتو]] | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سبک = روکوکو | |سبک = روکوکو | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =عضو آکادمی سلطنتی فرانسه در | |سمت =عضو آکادمی سلطنتی فرانسه در ۱۷۱۷م | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیره سیترا ( | |آثار =تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیره سیترا (۱۷۱۷م؛ لوور)، تابلوی ژیل (لوور، پاریس) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | |گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
نقاش فرانسوی، زادۀ فلاندر<ref>Flandre</ref>. در شیوۀ روکوکو<ref>rococo | نقاش فرانسوی، زادۀ [[فلاندر]]<ref>Flandre</ref>. در شیوۀ [[روکوکو]]<ref>rococo | ||
</ref> هنرآفرینی کرد. گونۀ جدیدی از نقاشی زندگی عادی را پدید آورد که به جشن‌های عاشقانه<ref>fête galante</ref> مشهور شد ـ صحنه‌هایی خیالی از تفریح و تفرّج جوانان خوش‌پوش در هوای آزاد. تابلوی ''عزیمت با کشتی به‌قصد جزیرۀ سیترا''<ref>''The Embarkation for Cythera''</ref> ( | </ref> هنرآفرینی کرد. گونۀ جدیدی از نقاشی زندگی عادی را پدید آورد که به جشن‌های عاشقانه<ref>fête galante</ref> مشهور شد ـ صحنه‌هایی خیالی از تفریح و تفرّج جوانان خوش‌پوش در هوای آزاد. تابلوی ''عزیمت با کشتی به‌قصد جزیرۀ سیترا''<ref>''The Embarkation for Cythera''</ref> (۱۷۱۷م؛ [[لوور]]<ref> Louvre</ref>) از پرآوازه‌ترین آثار اوست. واتو در [[والانسین]]<ref> Valenciennes </ref> به‌دنیا آمد. نخست با تأثیر از نقاشان فلاندریِ<ref>Flemish </ref> صحنه‌های زندگی روزمره<ref>genre scenes </ref>، به نقاشی از میکده‌ها و صحنه‌های نظامی پرداخت. نزد کلود ژیلو<ref>Claude Gillot </ref> (۱۶۷۳ـ۱۷۲۲م) هنر آموخت، و همچون استادش صحنه‌هایی از [[کمدیا دلارته]]<ref>commedia dell’arte </ref> (کمدی ایتالیایی) نقاشی کرد، که آن زمان در [[پاریس، شهر|پاریس]] با اقبال عمومی روبه‌رو بود؛ تابلوی ''ژیل''<ref>''Gilles'' </ref> (لوور، پاریس) از زیباترینِ آن‌هاست که شخصیت‌پردازی ظریف آثار واتو با تلفیق معمولِ خوشی و ناخوشی، در آن مشهود است. از آثار استادان قدیم، به‌ویژه [[روبنس، پتر پل (۱۵۷۷ـ۱۶۴۰)|روبنس]]<ref>Rubens </ref> در [[لوکزامبورگ، کاخ|کاخ لوکزامبورگ]]<ref>Palais de Luxembourg </ref> تأثیر گرفت. با نقاشی از گروه‌های مهمانان عالی‌مقام، ازجمله گروه‌هایی که حامی‌اش کروزا<ref>Crozat </ref> مهمان می‌کرد، سبک خاص خود را پروراند. در ۱۷۱۷م عضو آکادمی سلطنتی فرانسه<ref>French Royal Academy</ref> شد، و تابلوی ''عزیمت با کشتی به‌قصد جزیرۀ سیترا'' را برای «دیپلم» خود عرضه کرد. واتو در طراحی، ترکیب‌بندی، و جونمایی بسیار مهارت داشت. علی‌رغم مرگ زودهنگامش از بیماری سل، تأثیر عمیق و ماندگاری در هنر [[فرانسه]] برجا نهاد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۲۷
واتو، آنتوان (۱۶۸۴ـ۱۷۲۱م)(Watteau, Antoine)
| آنتوان واتو Antoine Watteau | |
|---|---|
| زادروز |
فلاندر ۱۶۸۴م |
| درگذشت | ۱۷۲۱م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | روکوکو |
| آثار | تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیره سیترا (۱۷۱۷م؛ لوور)، تابلوی ژیل (لوور، پاریس) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
نقاش فرانسوی، زادۀ فلاندر[۱]. در شیوۀ روکوکو[۲] هنرآفرینی کرد. گونۀ جدیدی از نقاشی زندگی عادی را پدید آورد که به جشن‌های عاشقانه[۳] مشهور شد ـ صحنه‌هایی خیالی از تفریح و تفرّج جوانان خوش‌پوش در هوای آزاد. تابلوی عزیمت با کشتی به‌قصد جزیرۀ سیترا[۴] (۱۷۱۷م؛ لوور[۵]) از پرآوازه‌ترین آثار اوست. واتو در والانسین[۶] به‌دنیا آمد. نخست با تأثیر از نقاشان فلاندریِ[۷] صحنه‌های زندگی روزمره[۸]، به نقاشی از میکده‌ها و صحنه‌های نظامی پرداخت. نزد کلود ژیلو[۹] (۱۶۷۳ـ۱۷۲۲م) هنر آموخت، و همچون استادش صحنه‌هایی از کمدیا دلارته[۱۰] (کمدی ایتالیایی) نقاشی کرد، که آن زمان در پاریس با اقبال عمومی روبه‌رو بود؛ تابلوی ژیل[۱۱] (لوور، پاریس) از زیباترینِ آن‌هاست که شخصیت‌پردازی ظریف آثار واتو با تلفیق معمولِ خوشی و ناخوشی، در آن مشهود است. از آثار استادان قدیم، به‌ویژه روبنس[۱۲] در کاخ لوکزامبورگ[۱۳] تأثیر گرفت. با نقاشی از گروه‌های مهمانان عالی‌مقام، ازجمله گروه‌هایی که حامی‌اش کروزا[۱۴] مهمان می‌کرد، سبک خاص خود را پروراند. در ۱۷۱۷م عضو آکادمی سلطنتی فرانسه[۱۵] شد، و تابلوی عزیمت با کشتی به‌قصد جزیرۀ سیترا را برای «دیپلم» خود عرضه کرد. واتو در طراحی، ترکیب‌بندی، و جونمایی بسیار مهارت داشت. علی‌رغم مرگ زودهنگامش از بیماری سل، تأثیر عمیق و ماندگاری در هنر فرانسه برجا نهاد.