واقع گرایی نو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
واقعگرایی نو (New Realism) | واقعگرایی نو (New Realism) | ||
اصطلاحی در هنرهای تجسمی قرن بیستم. اصطلاحی که مخصوصا به جنبشی علیه [[اکسپرسیونیسم انتزاعی]] اطلاق میشود. و گاه واقعگرایی اجتماعی<ref>Social realism</ref> سدۀ بیستم (مثل آثار گوتوزو<ref>Renato Guttuso</ref>) را نیز شامل میشود. | اصطلاحی در هنرهای تجسمی قرن بیستم. اصطلاحی که مخصوصا به جنبشی علیه [[اکسپرسیونیسم انتزاعی]] اطلاق میشود. و گاه واقعگرایی اجتماعی<ref>Social realism</ref> سدۀ بیستم (مثل آثار [[گوتوزو، رناتو (۱۹۱۲ـ۱۹۸۷)|گوتوزو]]<ref>Renato Guttuso</ref>) را نیز شامل میشود. | ||
به دلیل تنوع سبکها شاید نتوان تعریف روشنی از این نوع واقعگرایی به دست داد؛ با این حال وجه تمایز عمدۀ آن با رئالیسم<ref>Realism</ref> سدۀ نوزدهم در این است که میکوشد تماشاگر را به قلمرو ابداعشدهای از معانی ناهمانند و ناوابسته به مظاهر عینی واقعیت هدایت کند (مثل آثار لژه<ref>Joseph Fernand Henri Léger</ref>). همچنین کاربست اسلوبهای جدید به منظور همسویی با پویایی جهان امروز در برخی آثار واقعگرایانۀ نو به چشم میخورد (مثل دیوارنگارههای متاخر سیکه ایروس<ref>David Alfaro Siqueiros</ref>). | به دلیل تنوع سبکها شاید نتوان تعریف روشنی از این نوع واقعگرایی به دست داد؛ با این حال وجه تمایز عمدۀ آن با [[ریالیسم (هنر و ادبیات)|رئالیسم]]<ref>Realism</ref> سدۀ نوزدهم در این است که میکوشد تماشاگر را به قلمرو ابداعشدهای از معانی ناهمانند و ناوابسته به مظاهر عینی واقعیت هدایت کند (مثل آثار [[لژه، فرنان (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)|لژه]]<ref>Joseph Fernand Henri Léger</ref>). همچنین کاربست اسلوبهای جدید به منظور همسویی با پویایی جهان امروز در برخی آثار واقعگرایانۀ نو به چشم میخورد (مثل دیوارنگارههای متاخر سیکه ایروس<ref>David Alfaro Siqueiros</ref>). | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۶
واقعگرایی نو (New Realism)
اصطلاحی در هنرهای تجسمی قرن بیستم. اصطلاحی که مخصوصا به جنبشی علیه اکسپرسیونیسم انتزاعی اطلاق میشود. و گاه واقعگرایی اجتماعی[۱] سدۀ بیستم (مثل آثار گوتوزو[۲]) را نیز شامل میشود.
به دلیل تنوع سبکها شاید نتوان تعریف روشنی از این نوع واقعگرایی به دست داد؛ با این حال وجه تمایز عمدۀ آن با رئالیسم[۳] سدۀ نوزدهم در این است که میکوشد تماشاگر را به قلمرو ابداعشدهای از معانی ناهمانند و ناوابسته به مظاهر عینی واقعیت هدایت کند (مثل آثار لژه[۴]). همچنین کاربست اسلوبهای جدید به منظور همسویی با پویایی جهان امروز در برخی آثار واقعگرایانۀ نو به چشم میخورد (مثل دیوارنگارههای متاخر سیکه ایروس[۵]).