ویسلر، جیمز (۱۸۳۴ـ۱۹۰۳): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ویسْلِر، جِیْمْز (۱۸۳۴ـ۱۹۰۳)(Whistler, James)<br /> [[File:40142300.jpg|thumb|تک‌چهرۀ مادر نقاش، اثر جيمز ويسلر]]نقاش و باسمه‌کار<ref>etcher </ref> امریکایی. از ۱۸۵۹ در لندن کار کرد، و از اعضای برجستۀ جنبش زیبايیشناختی<ref>Aesthetic Movement</ref> بود. با تأثیر از چاپنقش‌های ژاپنی، منظره‌هایی از رودخانه‌ها، و تابلوهایی از تک‌چهره، نقاشی کرد که ظرافتِ ترکیب‌بندی، و هماهنگی رنگی آن‌ها نظرگیر است؛ ''آرایش با خاکستری و سیاه: تک‌چهرۀ مادر نقاش''<ref>''Arrangement in Grey and Black: Portrait of the Painter’s Mother''</ref> (۱۸۷۱؛ موزۀ دورسه<ref> Musée d’Orsay </ref>، پاریس) از آن جمله است. ویسلر در چلسی، لندن، سکونت گزید، و منظره‌هایی از رود تمز<ref>Thames</ref>، ازجمله ''پل کهنۀ بترسی''<ref> ''Old Battersea Bridge ''</ref> (ح ۱۸۷۲ـ۱۸۷۵؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery </ref>، لندن) پدید آورد. در ۱۸۷۷، جان راسکین<ref>John Ruskin </ref>، منتقد هنری، دربارۀ اثری از او با نام ''شبانه با سیاه و طلایی: سقوط فشفشه''<ref>''Nocturne in Black and Gold: the Falling Rocket ''</ref> (آکادمی هنرهای دیترویت<ref>Detroit Institute of Arts </ref>) مقاله‌ای نوشت که شکایت نقاش و درخواست ۱,۰۰۰ پوند غرامت به‌جرم افترا، را در پی داشت. ویسلر به‌طور نمادین یک سکه فاردینگ<ref>farthing </ref> (ربع پنی<ref>penny </ref>قدیم) دریافت کرد، و شرح محاکمه را در کتابش با نام ''هنر شریف دشمن‌سازی''<ref>''The Gentle Art of Making Enemies ''</ref> (۱۸۹۰) نوشت. ویسلر مصمّم بود که نقاشی را از قید قصه‌گویی احساساتی حاکم بر نقاشی ویکتوریایی<ref>Victorian painting </ref> رها سازد، و هنری می‌جست که تنها در بند زیباشناسیِ اثر باشد. باسمه‌های تیزابی<ref>etching</ref>، چاپنقش‌های سنگی<ref> lithographs </ref>، پاستل<ref>pastel </ref>ها، و آبرنگ‌های او زیبایی کارش را بازتاب می‌دهند؛ ازجمله باسمۀ تیزابیِ ''آهک‌پَز''<ref>''The Lime Burner''</ref> (۱۸۵۹، موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref> Tehran Museum of Contemporary Art </ref>). ویسلر در لوئل<ref>Lowell </ref>، ایالت ماساچوست<ref>Massachusetts </ref>، به‌دنیا آمد. نخست وارد مدرسۀ نظام وست‌پوینت<ref>West Point Military Academy </ref> شد، ولی آن را وانهاد و به نقشه‌کشی پرداخت. از چاپنقش‌های رنگی ژاپنی که تازه در غرب کشف شده بودند؛ آثار گوستاو کوربه<ref>Gustave Courbet</ref>، نقاش واقع‌گرا<ref> realist </ref>؛ و شیوۀ کار امپرسیونیست<ref>Impressionist | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ویسْلِر، جِیْمْز (۱۸۳۴ـ۱۹۰۳)(Whistler, James)<br /> [[File:40142300.jpg|thumb|تک‌چهرۀ مادر نقاش، اثر جيمز ويسلر]]نقاش و باسمه‌کار<ref>etcher </ref> امریکایی. از ۱۸۵۹ در لندن کار کرد، و از اعضای برجستۀ جنبش زیبايیشناختی<ref>Aesthetic Movement</ref> بود. با تأثیر از چاپنقش‌های ژاپنی، منظره‌هایی از رودخانه‌ها، و تابلوهایی از تک‌چهره، نقاشی کرد که ظرافتِ ترکیب‌بندی، و هماهنگی رنگی آن‌ها نظرگیر است؛ ''آرایش با خاکستری و سیاه: تک‌چهرۀ مادر نقاش''<ref>''Arrangement in Grey and Black: Portrait of the Painter’s Mother''</ref> (۱۸۷۱؛ موزۀ دورسه<ref> Musée d’Orsay </ref>، پاریس) از آن جمله است. ویسلر در چلسی، لندن، سکونت گزید، و منظره‌هایی از رود تمز<ref>Thames</ref>، ازجمله ''پل کهنۀ بترسی''<ref> ''Old Battersea Bridge ''</ref> (ح ۱۸۷۲ـ۱۸۷۵؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery </ref>، لندن) پدید آورد. در ۱۸۷۷، جان راسکین<ref>John Ruskin </ref>، منتقد هنری، دربارۀ اثری از او با نام ''شبانه با سیاه و طلایی: سقوط فشفشه''<ref>''Nocturne in Black and Gold: the Falling Rocket ''</ref> (آکادمی هنرهای دیترویت<ref>Detroit Institute of Arts </ref>) مقاله‌ای نوشت که شکایت نقاش و درخواست ۱,۰۰۰ پوند غرامت به‌جرم افترا، را در پی داشت. ویسلر به‌طور نمادین یک سکه فاردینگ<ref>farthing </ref> (ربع پنی<ref>penny </ref>قدیم) دریافت کرد، و شرح محاکمه را در کتابش با نام ''هنر شریف دشمن‌سازی''<ref>''The Gentle Art of Making Enemies ''</ref> (۱۸۹۰) نوشت. ویسلر مصمّم بود که نقاشی را از قید قصه‌گویی احساساتی حاکم بر نقاشی ویکتوریایی<ref>Victorian painting </ref> رها سازد، و هنری می‌جست که تنها در بند زیباشناسیِ اثر باشد. باسمه‌های تیزابی<ref>etching</ref>، چاپنقش‌های سنگی<ref> lithographs </ref>، پاستل<ref>pastel </ref>ها، و آبرنگ‌های او زیبایی کارش را بازتاب می‌دهند؛ ازجمله باسمۀ تیزابیِ ''آهک‌پَز''<ref>''The Lime Burner''</ref> (۱۸۵۹، موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref> Tehran Museum of Contemporary Art </ref>). ویسلر در لوئل<ref>Lowell </ref>، ایالت ماساچوست<ref>Massachusetts </ref>، به‌دنیا آمد. نخست وارد مدرسۀ نظام وست‌پوینت<ref>West Point Military Academy </ref> شد، ولی آن را وانهاد و به نقشه‌کشی پرداخت. از چاپنقش‌های رنگی ژاپنی که تازه در غرب کشف شده بودند؛ آثار گوستاو کوربه<ref>Gustave Courbet</ref>، نقاش واقع‌گرا<ref> realist </ref>؛ و شیوۀ کار امپرسیونیست<ref>Impressionist | ||
</ref>ها بسیار تأثیر پذیرفت. | </ref>ها بسیار تأثیر پذیرفت. | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۳
| جعبه زندگینامه |
|---|
ویسْلِر، جِیْمْز (۱۸۳۴ـ۱۹۰۳)(Whistler, James)
نقاش و باسمه‌کار[۱] امریکایی. از ۱۸۵۹ در لندن کار کرد، و از اعضای برجستۀ جنبش زیبايیشناختی[۲] بود. با تأثیر از چاپنقش‌های ژاپنی، منظره‌هایی از رودخانه‌ها، و تابلوهایی از تک‌چهره، نقاشی کرد که ظرافتِ ترکیب‌بندی، و هماهنگی رنگی آن‌ها نظرگیر است؛ آرایش با خاکستری و سیاه: تک‌چهرۀ مادر نقاش[۳] (۱۸۷۱؛ موزۀ دورسه[۴]، پاریس) از آن جمله است. ویسلر در چلسی، لندن، سکونت گزید، و منظره‌هایی از رود تمز[۵]، ازجمله پل کهنۀ بترسی[۶] (ح ۱۸۷۲ـ۱۸۷۵؛ نگارخانۀ تیت[۷]، لندن) پدید آورد. در ۱۸۷۷، جان راسکین[۸]، منتقد هنری، دربارۀ اثری از او با نام شبانه با سیاه و طلایی: سقوط فشفشه[۹] (آکادمی هنرهای دیترویت[۱۰]) مقاله‌ای نوشت که شکایت نقاش و درخواست ۱,۰۰۰ پوند غرامت به‌جرم افترا، را در پی داشت. ویسلر به‌طور نمادین یک سکه فاردینگ[۱۱] (ربع پنی[۱۲]قدیم) دریافت کرد، و شرح محاکمه را در کتابش با نام هنر شریف دشمن‌سازی[۱۳] (۱۸۹۰) نوشت. ویسلر مصمّم بود که نقاشی را از قید قصه‌گویی احساساتی حاکم بر نقاشی ویکتوریایی[۱۴] رها سازد، و هنری می‌جست که تنها در بند زیباشناسیِ اثر باشد. باسمه‌های تیزابی[۱۵]، چاپنقش‌های سنگی[۱۶]، پاستل[۱۷]ها، و آبرنگ‌های او زیبایی کارش را بازتاب می‌دهند؛ ازجمله باسمۀ تیزابیِ آهک‌پَز[۱۸] (۱۸۵۹، موزۀ هنرهای معاصر تهران[۱۹]). ویسلر در لوئل[۲۰]، ایالت ماساچوست[۲۱]، به‌دنیا آمد. نخست وارد مدرسۀ نظام وست‌پوینت[۲۲] شد، ولی آن را وانهاد و به نقشه‌کشی پرداخت. از چاپنقش‌های رنگی ژاپنی که تازه در غرب کشف شده بودند؛ آثار گوستاو کوربه[۲۳]، نقاش واقع‌گرا[۲۴]؛ و شیوۀ کار امپرسیونیست[۲۵]ها بسیار تأثیر پذیرفت.
- ↑ etcher
- ↑ Aesthetic Movement
- ↑ Arrangement in Grey and Black: Portrait of the Painter’s Mother
- ↑ Musée d’Orsay
- ↑ Thames
- ↑ Old Battersea Bridge
- ↑ Tate Gallery
- ↑ John Ruskin
- ↑ Nocturne in Black and Gold: the Falling Rocket
- ↑ Detroit Institute of Arts
- ↑ farthing
- ↑ penny
- ↑ The Gentle Art of Making Enemies
- ↑ Victorian painting
- ↑ etching
- ↑ lithographs
- ↑ pastel
- ↑ The Lime Burner
- ↑ Tehran Museum of Contemporary Art
- ↑ Lowell
- ↑ Massachusetts
- ↑ West Point Military Academy
- ↑ Gustave Courbet
- ↑ realist
- ↑ Impressionist