یوژنو ـ ساخالینسک: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| شهرستان = | | شهرستان = | ||
| بخش = | | بخش = | ||
| موقعیت = | | موقعیت = خاور دور روسیه، در نزدیکی جنوبیترین قسمت جزیرۀ ساخالین | ||
| جمعیت = 181,728 نفر (2010) | | جمعیت = 181,728 نفر (2010) | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۹
| یوژنو ـ ساخالینسک | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | یوژنو ـ ساخالینسک |
| نام لاتین | Yuzhno-Sakhalinsk |
| جمعیت | 181,728 نفر (2010) |
| موقعیت | خاور دور روسیه، در نزدیکی جنوبیترین قسمت جزیرۀ ساخالین |
| تولیدات و صنایع مهم | ماهیگیری، کنسروسازی، و تولید کاغذ |
| استان یا ایالت | ساخالین |
| مساحت | 164,7 کیلومتر مربع |


یوژْنو ـ ساخالینْسْک (Yuzhno-Sakhalinsk)
(به ژاپنی: تویوهارا[۱]؛ با نام سابق ولادیمیروفکا[۲] از ۱۸۸۱ تا ۱۹۴۵) مرکز اداری، فرهنگی، و اقتصادی استان ساخالین، در خاور دور روسیه، در نزدیکی جنوبیترین قسمت جزیرۀ ساخالین[۳]، با 181,728 نفر جمعیت (2010) و 164,7 کیلومتر مربع مساحت. فعالیتهای اقتصادی آن ماهیگیری، کنسروسازی، و تولید کاغذ است. در اواسط دهۀ ۱۹۹۰، نفت در نزدیکی این شهر کشف شد. در ۱۸۸۱، این شهر با نام ولادیمیروفکا تأسیس شد. برطبق پیمان پورتسموث[۴]، که به جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴ـ۱۹۰۵) پایان داد، این شهر و جنوب جزیرۀ مزبور به ژاپن واگذار شد. ژاپنیها این شهر را به مرکز اداری و تجاری ناحیه تبدیل کردند. شوروی در پایان جنگ جهانی دوم، ساخالین را اشغال و آن را مرکز استان ساخالین جنوبی کرد (۱۹۴۷). در ۱۹۹۰، شهر مزبور طلایهدار تبدیل برنامهریزی اقتصادی متمرکز شوروی به نظام بازار آزاد شد، اما خصوصیسازی و ایجاد فرهنگ سرمایهگذاری با موفقیت چندانی روبهرو نشد.