پرودون، پیر پل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پرودون، پیِر پُل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳)(Prud\'hon, Pierre Paul) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}پرودون، پیِر پُل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳)(Prud\'hon, Pierre Paul) | ||
نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک<ref>Romantic</ref>، و از مخالفان نئوکلاسیسیسمِ<ref>neoclassicism </ref> ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> بود؛ با تکچهرهسازیها و پردههای اساطیری<ref>mythological </ref> و تمثیلی<ref>allegorical </ref>اش، ازجمله ''عشق و رفاقت''<ref>''Love and Friendship'' </ref> (ح ۱۷۹۳؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس<ref>Minneapolis Institute of Arts </ref>) بهشهرت رسید، و مورد حمایت ناپلئون قرار گرفت. پرودون پس از آنکه در ۱۷۸۴ برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد، به ایتالیا رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسیسیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از کوردجو<ref>Correggio </ref>، نقاش ایتالیایی، مایه میگیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازهاش، تکچهرۀ ''امپراتریس ژوزفین در مالمِزون''<ref>''Empress Joséphine at Malmaison''</ref> (۱۸۰۵؛ لوور<ref>Louvre </ref>، پاریس)؛ و''عدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت''<ref>''Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime'' </ref> (۱۸۰۸؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری<ref>Palais de Justice </ref> کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک<ref>classical </ref>، بیشتر مایۀ شهوانی<ref>voluptuous </ref> داشت تا حجمنما<ref>sculptural </ref>؛ از اینرو داوید او را «بوشۀ<ref>Boucher </ref> زمان ما» خواند. پرودون زندگی غمانگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سالها پریشانی برایش بهدنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر<ref>Constance Mayer</ref>، به خودکشی دختر انجامید. | نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک<ref>Romantic</ref>، و از مخالفان نئوکلاسیسیسمِ<ref>neoclassicism </ref> ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> بود؛ با تکچهرهسازیها و پردههای اساطیری<ref>mythological </ref> و تمثیلی<ref>allegorical </ref>اش، ازجمله ''عشق و رفاقت''<ref>''Love and Friendship'' </ref> (ح ۱۷۹۳؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس<ref>Minneapolis Institute of Arts </ref>) بهشهرت رسید، و مورد حمایت ناپلئون قرار گرفت. پرودون پس از آنکه در ۱۷۸۴ برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد، به ایتالیا رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسیسیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از کوردجو<ref>Correggio </ref>، نقاش ایتالیایی، مایه میگیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازهاش، تکچهرۀ ''امپراتریس ژوزفین در مالمِزون''<ref>''Empress Joséphine at Malmaison''</ref> (۱۸۰۵؛ لوور<ref>Louvre </ref>، پاریس)؛ و''عدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت''<ref>''Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime'' </ref> (۱۸۰۸؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری<ref>Palais de Justice </ref> کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک<ref>classical </ref>، بیشتر مایۀ شهوانی<ref>voluptuous </ref> داشت تا حجمنما<ref>sculptural </ref>؛ از اینرو داوید او را «بوشۀ<ref>Boucher </ref> زمان ما» خواند. پرودون زندگی غمانگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سالها پریشانی برایش بهدنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر<ref>Constance Mayer</ref>، به خودکشی دختر انجامید. | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۵
| جعبه زندگینامه |
|---|
پرودون، پیِر پُل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳)(Prud\'hon, Pierre Paul)
نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک[۱]، و از مخالفان نئوکلاسیسیسمِ[۲] ژاک لوئی داوید[۳] بود؛ با تکچهرهسازیها و پردههای اساطیری[۴] و تمثیلی[۵]اش، ازجمله عشق و رفاقت[۶] (ح ۱۷۹۳؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس[۷]) بهشهرت رسید، و مورد حمایت ناپلئون قرار گرفت. پرودون پس از آنکه در ۱۷۸۴ برندۀ جایزۀ رم[۸] شد، به ایتالیا رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسیسیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از کوردجو[۹]، نقاش ایتالیایی، مایه میگیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازهاش، تکچهرۀ امپراتریس ژوزفین در مالمِزون[۱۰] (۱۸۰۵؛ لوور[۱۱]، پاریس)؛ وعدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت[۱۲] (۱۸۰۸؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری[۱۳] کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک[۱۴]، بیشتر مایۀ شهوانی[۱۵] داشت تا حجمنما[۱۶]؛ از اینرو داوید او را «بوشۀ[۱۷] زمان ما» خواند. پرودون زندگی غمانگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سالها پریشانی برایش بهدنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر[۱۸]، به خودکشی دختر انجامید.
- ↑ Romantic
- ↑ neoclassicism
- ↑ Jacques-Louis David
- ↑ mythological
- ↑ allegorical
- ↑ Love and Friendship
- ↑ Minneapolis Institute of Arts
- ↑ Prix de Rome
- ↑ Correggio
- ↑ Empress Joséphine at Malmaison
- ↑ Louvre
- ↑ Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime
- ↑ Palais de Justice
- ↑ classical
- ↑ voluptuous
- ↑ sculptural
- ↑ Boucher
- ↑ Constance Mayer