درگزینی، ابوالقاسم ( ـ۵۲۷ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(ملقب به: قوامالدین) دبیر و وزیر [[سلجوقیان عراق|سلجوقیان عراق]] و خراسان. نخست به خدمت کمالالملک سقمیرُمی درآمد و با غلبۀ [[سنجر، معزالدین ابوالحارث احمد (۴۷۷ـ۵۵۲ق)|سنجر]] بر محمود (۵۱۳ق)، درگزینی خود را به سنجر نزدیک کرد و بهسمت ریاست طغراء و انشاء او منصوب شد. در دوران وزارت شمسالملک، متصدی دیوان عرض گردید و تمام دفاتر و اوراق عرض به او سپرده شد. در ۵۱۸ ق پس از قتل شمسالملک، درگزینی وزارت یافت. هنگامی که سنجر زمام امور را به طغرل سپرد (۵۲۵ق)، او همچنان سمت خود را حفظ کرد و توانست نفوذ فرمان خود را در خراسان و عراق (شرق و غرب) گسترش دهد. </p><p>سنجر به او اعتماد تمام داشت و اوراق مهرشدۀ خود را در اختیار او قرار میداد. درگزینی با سوءاستفاده از آن اوراق، موجبات نابودی رقبای خویش را فراهم ساخت و به گفتۀ برخی، بزرگانی چون قاضی ابوسعید هروی، شمسالملک وزیر، و [[عین القضات همدانی، عبدالله (همدان ۴۹۲ـ ۵۲۵ق)|عینالقضات همدانی]] را بهقتل رساند. او بهاتهام سستی در انجام امور، بهدستور طغرل کشته شد. درگزینی در شعر و انشاء تبحر داشت و با وجود درندهخوییِ افسارگسیخته توسط شاعرانی چون [[ | }}<p>(ملقب به: قوامالدین) دبیر و وزیر [[سلجوقیان عراق|سلجوقیان عراق]] و خراسان. نخست به خدمت کمالالملک سقمیرُمی درآمد و با غلبۀ [[سنجر، معزالدین ابوالحارث احمد (۴۷۷ـ۵۵۲ق)|سنجر]] بر محمود (۵۱۳ق)، درگزینی خود را به سنجر نزدیک کرد و بهسمت ریاست طغراء و انشاء او منصوب شد. در دوران وزارت شمسالملک، متصدی دیوان عرض گردید و تمام دفاتر و اوراق عرض به او سپرده شد. در ۵۱۸ ق پس از قتل شمسالملک، درگزینی وزارت یافت. هنگامی که سنجر زمام امور را به طغرل سپرد (۵۲۵ق)، او همچنان سمت خود را حفظ کرد و توانست نفوذ فرمان خود را در خراسان و عراق (شرق و غرب) گسترش دهد. </p><p>سنجر به او اعتماد تمام داشت و اوراق مهرشدۀ خود را در اختیار او قرار میداد. درگزینی با سوءاستفاده از آن اوراق، موجبات نابودی رقبای خویش را فراهم ساخت و به گفتۀ برخی، بزرگانی چون قاضی ابوسعید هروی، شمسالملک وزیر، و [[عین القضات همدانی، عبدالله (همدان ۴۹۲ـ ۵۲۵ق)|عینالقضات همدانی]] را بهقتل رساند. او بهاتهام سستی در انجام امور، بهدستور طغرل کشته شد. درگزینی در شعر و انشاء تبحر داشت و با وجود درندهخوییِ افسارگسیخته توسط شاعرانی چون [[سنائی، ابوالمجد مجدود بن آدم|سنائی غزنوی]] و عمادی قزوینی مدح شده است.</p> | ||
<br><!--20087500--> | <br><!--20087500--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت غزنویان تا حمله مغول]] | [[رده:ایران از حکومت غزنویان تا حمله مغول]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۹
دَرْگَزینی، ابوالقاسم ( ـ۵۲۷ق)
| ابوالقاسم درگزینی | |
|---|---|
| درگذشت | ۵۲۷ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دبیر |
| شغل و تخصص های دیگر | سیاستمدار |
| لقب | قوام الدین |
| سمت | دبیر و وزیر سلجوقیان عراق و خراسان |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
(ملقب به: قوامالدین) دبیر و وزیر سلجوقیان عراق و خراسان. نخست به خدمت کمالالملک سقمیرُمی درآمد و با غلبۀ سنجر بر محمود (۵۱۳ق)، درگزینی خود را به سنجر نزدیک کرد و بهسمت ریاست طغراء و انشاء او منصوب شد. در دوران وزارت شمسالملک، متصدی دیوان عرض گردید و تمام دفاتر و اوراق عرض به او سپرده شد. در ۵۱۸ ق پس از قتل شمسالملک، درگزینی وزارت یافت. هنگامی که سنجر زمام امور را به طغرل سپرد (۵۲۵ق)، او همچنان سمت خود را حفظ کرد و توانست نفوذ فرمان خود را در خراسان و عراق (شرق و غرب) گسترش دهد.
سنجر به او اعتماد تمام داشت و اوراق مهرشدۀ خود را در اختیار او قرار میداد. درگزینی با سوءاستفاده از آن اوراق، موجبات نابودی رقبای خویش را فراهم ساخت و به گفتۀ برخی، بزرگانی چون قاضی ابوسعید هروی، شمسالملک وزیر، و عینالقضات همدانی را بهقتل رساند. او بهاتهام سستی در انجام امور، بهدستور طغرل کشته شد. درگزینی در شعر و انشاء تبحر داشت و با وجود درندهخوییِ افسارگسیخته توسط شاعرانی چون سنائی غزنوی و عمادی قزوینی مدح شده است.