کریکو، جورجو د (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:35212900-2.jpg|بندانگشتی|جورجو د کریکو]] | [[پرونده:35212900-2.jpg|بندانگشتی|جورجو د کریکو]] | ||
کریکو، جورجو دِ ( | کریکو، جورجو دِ (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸م)(Chirico, Giorgio de) | ||
نقاش ایتالیایی، زادۀ یونان. بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی<ref>metaphysical painting | نقاش ایتالیایی، زادۀ یونان. بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی<ref>metaphysical painting | ||
</ref> بود؛ تصویرگریهای معماگونه و صحنهپردازیهای پریشان و کابوسزدهاش، از [[ | </ref> بود؛ تصویرگریهای معماگونه و صحنهپردازیهای پریشان و کابوسزدهاش، از [[سوررئالیسم]]<ref>surrealism </ref> نشان دارند، همچون تابلوی ''حسرت بیکرانگی''<ref>''Nostalgia of the Infinite''</ref> (۱۹۱۱م، موزۀ هنر مدرن نیویورک<ref> Museum of Modern Art, New York</ref>). کریکو در وولوس<ref> Volós </ref> بهدنیا آمد، و در آتن و مونیخ درس خواند. از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۵م در پاریس هنرآفرینی کرد، که حاصل آن مجموعه نقاشیهای نظرگیری است که احساسی غریب و اسرارآمیز بر آنها سایه افکنده است: محوطههایی تهی، ستونبندیهایی که بر زمین سایه انداختهاند، و قطارهایی اسباببازیوار در دوردست. ''دلتنگی و راز خیابان''<ref>''Melancholy and Mystery of Street''</ref> (موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونهای از سبک کار اوست. در ۱۹۱۷م با [[کارا، کارلو (۱۸۸۱ ـ ۱۹۶۶)|کارلو کارّا]]<ref> Carlo Carra </ref> دیدار کرد، آن دو مکتب نقاشی متافیزیکی را بنیاد نهادند، که چندان نپایید. شیوۀ کریکو بهتدریج تغییر کرد و در دهۀ ۱۹۳۰م، جنبش مدرن<ref>modern movement</ref> در هنر را وانهاد و به احیای سبکهای نقاشان قرنهای ۱۵ تا ۱۸ روآورد. | ||
| | ||
[[File:35212900.jpg|thumb| | [[File:35212900.jpg|thumb|تابلوی دلتنگی و راز خيابان، اثر جورجو در کریکو]] | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۳
کریکو، جورجو دِ (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸م)(Chirico, Giorgio de)
نقاش ایتالیایی، زادۀ یونان. بنیادگذار مکتب نقاشی متافیزیکی[۱] بود؛ تصویرگریهای معماگونه و صحنهپردازیهای پریشان و کابوسزدهاش، از سوررئالیسم[۲] نشان دارند، همچون تابلوی حسرت بیکرانگی[۳] (۱۹۱۱م، موزۀ هنر مدرن نیویورک[۴]). کریکو در وولوس[۵] بهدنیا آمد، و در آتن و مونیخ درس خواند. از ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۵م در پاریس هنرآفرینی کرد، که حاصل آن مجموعه نقاشیهای نظرگیری است که احساسی غریب و اسرارآمیز بر آنها سایه افکنده است: محوطههایی تهی، ستونبندیهایی که بر زمین سایه انداختهاند، و قطارهایی اسباببازیوار در دوردست. دلتنگی و راز خیابان[۶] (موزۀ هنر مدرن، نیویورک) نمونهای از سبک کار اوست. در ۱۹۱۷م با کارلو کارّا[۷] دیدار کرد، آن دو مکتب نقاشی متافیزیکی را بنیاد نهادند، که چندان نپایید. شیوۀ کریکو بهتدریج تغییر کرد و در دهۀ ۱۹۳۰م، جنبش مدرن[۸] در هنر را وانهاد و به احیای سبکهای نقاشان قرنهای ۱۵ تا ۱۸ روآورد.
