کودای، زولتان (۱۸۸۲ـ۱۹۶۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}کودای، زولتان (۱۸۸۲ـ۱۹۶۷)(Kodaly, Zoltan)<br/> [[File:35341600.jpg|thumb|کودای زولتان]]
}}کودای، زولتان (۱۸۸۲ـ۱۹۶۷م)(Kodaly, Zoltan)<br/> [[File:35341600.jpg|thumb|کودای زولتان]]
[[پرونده:Kodaly, Zoltan.jpg|بندانگشتی|زولتان کودای]]
[[پرونده:Kodaly, Zoltan.jpg|بندانگشتی|زولتان کودای]]
آهنگ‌ساز و متخصص تعلیم و تربیت مجار. با همکاری [[بارتوک، بلا (۱۸۸۱ـ۱۹۴۵)|بلا بارتوک]]<ref>Béla Bartók</ref> به ضبط و ترانه نویسی موسیقی محلی مجار پرداخت، و گام‌ها و ریتم‌های آن را در قالب سبک ملی‌گرایانۀ ظریفی تجسم بخشید. ازجمله آثار اوست: کانتات ''پسالموس هونگاریکوس (مزمور مجار)''<ref> ''Psalmus Hungaricus''</ref> (۱۹۲۳)، یک اپرا کمیک به نام ''هاری یانوش''<ref> ''Háry János''</ref> (۱۹۲۵ـ۱۹۲۷)، و رقص‌ها و واریاسیون‌های ارکستری. «روش کودای»، آموزش موسیقی در مدارس، کاربرد گسترده‌ای دارد. کودای در کودکی تعلیم [[ویولن]] می‌گرفت، در گروه کُر یک کلیسای جامع آواز می‌خواند، و سعی داشت بدون داشتن یک آموزش نظام‌مند آهنگ‌سازی کند. در سال ۱۹۰۰، پس از زندگی در شهرستان‌های کوچک، وارد دانشگاه بوداپست شد تا علوم بخواند، اما در کنسرواتوار نیز ثبت نام کرد. به مطالعه و بررسی ترانۀ محلی مجار پرداخت و در ۱۹۰۶ پایان'''‌'''نامۀ دانشگاهی خود را در این باره نوشت؛ همان سال ''شامگاه تابستانی''<ref> ''Summer Evening''</ref> او نخستین'''‌'''بار در بوداپست اجرا شد .از ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴ با همکاری بارتوک به گردآوری ترانه'''‌'''های محلی مشغول بود. در مقام استاد به استخدام کنسرواتوار درآمد و در ۱۹۱۹ معاون مدیر شد. از آغاز جشنواره'''‌'''های انجمن بین'''‌'''المللی موسیقی معاصر<ref> International Society for Contemporary Music</ref> در ۱۹۲۳ آثار او در این جشنواره'''‌'''ها به'''‌'''اجرا درآمدند. در ۱۹۲۴ بئاتریس هَریسون<ref>  Beatrice Harrison</ref> زیباترین کار مجلسی او، سونات برای تک'''‌'''نوازی [[ویولنسل|ویولن'''‌'''سل]]، را بارها در [[لندن (انگلستان)|لندن]] اجرا کرد و نخستین اجراهای سوییت هاری یانوش در ۱۹۲۷ و ''رقص''‌''های ماروسِک''<ref> ''Dances of Marosszék''</ref> در ۱۹۳۰ موفقیت'''‌'''های بیشتری در صحنۀ بین'''‌'''المللی به'''‌'''همراه آوردند. اثر محبوب ''پسالموس هونگاریکوس'' از ۱۹۲۷ در لندن و [[نیویورک]] به'''‌'''اجرا درآمد؛ [[وود، هنری|هنری وود]]<ref> Henry Wood</ref> نیز در کنسرت'''‌'''هایی در ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱ در لندن شامگاه تابستانی و ''رقص''‌''هایی از گالانتا''<ref>  ''Dances from Galanta''</ref> را وارد برنامه کرد. ''واریاسیون''‌''هایی برمبنای یک ترانۀ محلی مجار :‌ طاووس'' <ref> ''Variations on a Hungarian Folksong: The Peacock''</ref>در ۱۹۳۹ برای ارکستر کنسرت '''‌'''خِبوو<ref> Concertgebouw Orchestra</ref> و ''کنسرتو برای ارکستر''<ref> ''Concert for Orchestra''</ref>در ۱۹۴۱ برای ارکستر سمفونی شیکاگو<ref> Chicago Symphony Orchestra</ref> ساخته شد. آخرین اثر او برای ارکستر سمفونی در دو «به'''‌'''یاد [[توسکانینی، آرتورو (۱۸۶۷ـ۱۹۵۷)|آرتورو توسکانینی]]<ref> In Memoriam Arturo Toscanini</ref>» بود، که نخستین'''‌'''بار در ۱۹۶۱ در شهر [[لوسرن، شهر|لوسِرن]]<ref> Lucerne </ref> [[سوییس|سوئیس]] به رهبری فِرنتس فریچای<ref>Ferenc Fricsay</ref> به'''‌'''اجرا درآمد. در ۱۹۴۵، کودای رئیس شورای هنرهای مجاری<ref> Hungarian Arts Council</ref> شد، و در ۱۹۶۷ مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی<ref> Royal Philharmonic Society </ref> را دریافت کرد. در ۱۹۶۰ از [[دانشگاه آکسفورد]]<ref>Oxford University
آهنگ‌ساز و متخصص تعلیم و تربیت مجار. با همکاری [[بارتوک، بلا (۱۸۸۱ـ۱۹۴۵)|بلا بارتوک]]<ref>Béla Bartók</ref> به ضبط و ترانه نویسی موسیقی محلی مجار پرداخت، و گام‌ها و ریتم‌های آن را در قالب سبک ملی‌گرایانۀ ظریفی تجسم بخشید. ازجمله آثار اوست: کانتات ''پسالموس هونگاریکوس (مزمور مجار)''<ref> ''Psalmus Hungaricus''</ref> (۱۹۲۳م)، یک اپرا کمیک به نام ''هاری یانوش''<ref> ''Háry János''</ref> (۱۹۲۵ـ۱۹۲۷م)، و رقص‌ها و واریاسیون‌های ارکستری. «روش کودای»، آموزش موسیقی در مدارس، کاربرد گسترده‌ای دارد. کودای در کودکی تعلیم [[ویولن]] می‌گرفت، در گروه کُر یک کلیسای جامع آواز می‌خواند، و سعی داشت بدون داشتن یک آموزش نظام‌مند آهنگ‌سازی کند. در سال ۱۹۰۰م، پس از زندگی در شهرستان‌های کوچک، وارد دانشگاه بوداپست شد تا علوم بخواند، اما در کنسرواتوار نیز ثبت نام کرد. به مطالعه و بررسی ترانۀ محلی مجار پرداخت و در ۱۹۰۶م پایان'''‌'''نامۀ دانشگاهی خود را در این باره نوشت؛ همان سال ''شامگاه تابستانی''<ref> ''Summer Evening''</ref> او نخستین'''‌'''بار در بوداپست اجرا شد .از ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴م با همکاری بارتوک به گردآوری ترانه'''‌'''های محلی مشغول بود. در مقام استاد به استخدام کنسرواتوار درآمد و در ۱۹۱۹م معاون مدیر شد. از آغاز جشنواره'''‌'''های انجمن بین'''‌'''المللی موسیقی معاصر<ref> International Society for Contemporary Music</ref> در ۱۹۲۳م آثار او در این جشنواره'''‌'''ها به'''‌'''اجرا درآمدند. در ۱۹۲۴م بئاتریس هَریسون<ref>  Beatrice Harrison</ref> زیباترین کار مجلسی او، سونات برای تک'''‌'''نوازی [[ویولنسل|ویولن'''‌'''سل]]، را بارها در [[لندن (انگلستان)|لندن]] اجرا کرد و نخستین اجراهای سوییت هاری یانوش در ۱۹۲۷م و ''رقص''‌''های ماروسِک''<ref> ''Dances of Marosszék''</ref> در ۱۹۳۰م موفقیت'''‌'''های بیشتری در صحنۀ بین'''‌'''المللی به'''‌'''همراه آوردند. اثر محبوب ''پسالموس هونگاریکوس'' از ۱۹۲۷م در لندن و [[نیویورک]] به'''‌'''اجرا درآمد؛ [[وود، هنری|هنری وود]]<ref> Henry Wood</ref> نیز در کنسرت'''‌'''هایی در ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱م در لندن شامگاه تابستانی و ''رقص''‌''هایی از گالانتا''<ref>  ''Dances from Galanta''</ref> را وارد برنامه کرد. ''واریاسیون''‌''هایی برمبنای یک ترانۀ محلی مجار :‌ طاووس'' <ref> ''Variations on a Hungarian Folksong: The Peacock''</ref>در ۱۹۳۹م برای ارکستر کنسرت '''‌'''خِبوو<ref> Concertgebouw Orchestra</ref> و ''کنسرتو برای ارکستر''<ref> ''Concert for Orchestra''</ref>در ۱۹۴۱م برای ارکستر سمفونی شیکاگو<ref> Chicago Symphony Orchestra</ref> ساخته شد. آخرین اثر او برای ارکستر سمفونی در دو «به'''‌'''یاد [[توسکانینی، آرتورو (۱۸۶۷ـ۱۹۵۷)|آرتورو توسکانینی]]<ref> In Memoriam Arturo Toscanini</ref>» بود، که نخستین'''‌'''بار در ۱۹۶۱م در شهر [[لوسرن، شهر|لوسِرن]]<ref> Lucerne </ref> [[سوئیس]] به رهبری فِرنتس فریچای<ref>Ferenc Fricsay</ref> به'''‌'''اجرا درآمد. در ۱۹۴۵م، کودای رئیس شورای هنرهای مجاری<ref> Hungarian Arts Council</ref> شد، و در ۱۹۶۷م مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی<ref> Royal Philharmonic Society </ref> را دریافت کرد. در ۱۹۶۰م از [[دانشگاه آکسفورد]]<ref>Oxford University
</ref> دکترای افتخاری موسیقی گرفت.
</ref> دکترای افتخاری موسیقی گرفت.



نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۱

زولْتان کودای
Zoltan Kodaly
زادروز 1882م
درگذشت 1967م
ملیت مجارستانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه بوداپست
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز
سبک کلاسیک
آثار کانتات پسالموس هونگاریکوس (مزمور مجار) (1923)
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی (1967)، دکترای افتخاری موسیقی دانشگاه آکسفورد (1960)

کودای، زولتان (۱۸۸۲ـ۱۹۶۷م)(Kodaly, Zoltan)

کودای زولتان
زولتان کودای

آهنگ‌ساز و متخصص تعلیم و تربیت مجار. با همکاری بلا بارتوک[۱] به ضبط و ترانه نویسی موسیقی محلی مجار پرداخت، و گام‌ها و ریتم‌های آن را در قالب سبک ملی‌گرایانۀ ظریفی تجسم بخشید. ازجمله آثار اوست: کانتات پسالموس هونگاریکوس (مزمور مجار)[۲] (۱۹۲۳م)، یک اپرا کمیک به نام هاری یانوش[۳] (۱۹۲۵ـ۱۹۲۷م)، و رقص‌ها و واریاسیون‌های ارکستری. «روش کودای»، آموزش موسیقی در مدارس، کاربرد گسترده‌ای دارد. کودای در کودکی تعلیم ویولن می‌گرفت، در گروه کُر یک کلیسای جامع آواز می‌خواند، و سعی داشت بدون داشتن یک آموزش نظام‌مند آهنگ‌سازی کند. در سال ۱۹۰۰م، پس از زندگی در شهرستان‌های کوچک، وارد دانشگاه بوداپست شد تا علوم بخواند، اما در کنسرواتوار نیز ثبت نام کرد. به مطالعه و بررسی ترانۀ محلی مجار پرداخت و در ۱۹۰۶م پایاننامۀ دانشگاهی خود را در این باره نوشت؛ همان سال شامگاه تابستانی[۴] او نخستینبار در بوداپست اجرا شد .از ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴م با همکاری بارتوک به گردآوری ترانههای محلی مشغول بود. در مقام استاد به استخدام کنسرواتوار درآمد و در ۱۹۱۹م معاون مدیر شد. از آغاز جشنوارههای انجمن بینالمللی موسیقی معاصر[۵] در ۱۹۲۳م آثار او در این جشنوارهها بهاجرا درآمدند. در ۱۹۲۴م بئاتریس هَریسون[۶] زیباترین کار مجلسی او، سونات برای تکنوازی ویولنسل، را بارها در لندن اجرا کرد و نخستین اجراهای سوییت هاری یانوش در ۱۹۲۷م و رقصهای ماروسِک[۷] در ۱۹۳۰م موفقیتهای بیشتری در صحنۀ بینالمللی بههمراه آوردند. اثر محبوب پسالموس هونگاریکوس از ۱۹۲۷م در لندن و نیویورک بهاجرا درآمد؛ هنری وود[۸] نیز در کنسرتهایی در ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱م در لندن شامگاه تابستانی و رقصهایی از گالانتا[۹] را وارد برنامه کرد. واریاسیونهایی برمبنای یک ترانۀ محلی مجار :‌ طاووس [۱۰]در ۱۹۳۹م برای ارکستر کنسرت خِبوو[۱۱] و کنسرتو برای ارکستر[۱۲]در ۱۹۴۱م برای ارکستر سمفونی شیکاگو[۱۳] ساخته شد. آخرین اثر او برای ارکستر سمفونی در دو «بهیاد آرتورو توسکانینی[۱۴]» بود، که نخستینبار در ۱۹۶۱م در شهر لوسِرن[۱۵] سوئیس به رهبری فِرنتس فریچای[۱۶] بهاجرا درآمد. در ۱۹۴۵م، کودای رئیس شورای هنرهای مجاری[۱۷] شد، و در ۱۹۶۷م مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی[۱۸] را دریافت کرد. در ۱۹۶۰م از دانشگاه آکسفورد[۱۹] دکترای افتخاری موسیقی گرفت.

 


  1. Béla Bartók
  2. Psalmus Hungaricus
  3. Háry János
  4. Summer Evening
  5. International Society for Contemporary Music
  6. Beatrice Harrison
  7. Dances of Marosszék
  8. Henry Wood
  9. Dances from Galanta
  10. Variations on a Hungarian Folksong: The Peacock
  11. Concertgebouw Orchestra
  12. Concert for Orchestra
  13. Chicago Symphony Orchestra
  14. In Memoriam Arturo Toscanini
  15. Lucerne
  16. Ferenc Fricsay
  17. Hungarian Arts Council
  18. Royal Philharmonic Society
  19. Oxford University