کانتمیر، آنتیوخ (۱۷۰۸ـ۱۷۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
کانتِمیر، آنتیوخ (۱۷۰۸ـ۱۷۴۴)(Kantemir, Antiokh)
کانتِمیر، آنتیوخ (۱۷۰۸ـ۱۷۴۴)(Kantemir, Antiokh)


دولتمرد روس و نخستین شاعر غیرمذهبی روسیه، و از نویسندگان برجستۀ مکتب کلاسیک. در قسطنطنیه<ref>Constantinople</ref> (استانبول کنونی) به‌دنیا آمد. مهم‌ترین اشعارش دو هجونامه است که در ۱۷۲۹ـ۱۷۳۱ در تقبیح مخالفان اصلاحات پطر کبیر<ref>Peter the Great </ref> سرود. از ۱۷۳۳ تا ۱۷۳۶ سفیر کشورش در انگلستان، و از ۱۷۳۶ تا هنگام مرگش در پاریس، وزیر مختار روسیه در فرانسه بود. در پاریس زمینۀ دوستی او با [[ولتر، فرانسوا ماری ارویه (۱۶۹۴ـ۱۷۷۸)|ولتر]]<ref>Voltaire
دولتمرد روس و نخستین شاعر غیرمذهبی روسیه، و از نویسندگان برجستۀ مکتب کلاسیک. در قسطنطنیه<ref>Constantinople</ref> (استانبول کنونی) به‌دنیا آمد. مهم‌ترین اشعارش دو هجونامه است که در ۱۷۲۹ـ۱۷۳۱ در تقبیح مخالفان اصلاحات پطر کبیر<ref>Peter the Great </ref> سرود. از ۱۷۳۳ تا ۱۷۳۶ سفیر کشورش در انگلستان، و از ۱۷۳۶ تا هنگام مرگش در پاریس، وزیر مختار روسیه در فرانسه بود. در پاریس زمینۀ دوستی او با [[ولتر]]<ref>Voltaire
</ref> و [[مونتسکیو، شارل لویی (۱۶۸۹ـ۱۷۵۵)|مونتسکیو]]<ref> Montesquieu</ref> فراهم شد، و نوشتن و سرودن و ترجمه از ادیبان دیگر ادامه یافت. کتاب فلسفی ''نامه‌هایی دربارۀ طبیعت و انسان''<ref>''Letters on Nature and Man''</ref> (۱۷۴۲) یکی از آثار این دورۀ اوست.
</ref> و [[مونتسکیو، شارل لوئی|مونتسکیو]]<ref> Montesquieu</ref> فراهم شد، و نوشتن و سرودن و ترجمه از ادیبان دیگر ادامه یافت. کتاب فلسفی ''نامه‌هایی دربارۀ طبیعت و انسان''<ref>''Letters on Nature and Man''</ref> (۱۷۴۲) یکی از آثار این دورۀ اوست.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۸

آنتیوخ کانتمیر

کانتِمیر، آنتیوخ (۱۷۰۸ـ۱۷۴۴)(Kantemir, Antiokh)

دولتمرد روس و نخستین شاعر غیرمذهبی روسیه، و از نویسندگان برجستۀ مکتب کلاسیک. در قسطنطنیه[۱] (استانبول کنونی) به‌دنیا آمد. مهم‌ترین اشعارش دو هجونامه است که در ۱۷۲۹ـ۱۷۳۱ در تقبیح مخالفان اصلاحات پطر کبیر[۲] سرود. از ۱۷۳۳ تا ۱۷۳۶ سفیر کشورش در انگلستان، و از ۱۷۳۶ تا هنگام مرگش در پاریس، وزیر مختار روسیه در فرانسه بود. در پاریس زمینۀ دوستی او با ولتر[۳] و مونتسکیو[۴] فراهم شد، و نوشتن و سرودن و ترجمه از ادیبان دیگر ادامه یافت. کتاب فلسفی نامه‌هایی دربارۀ طبیعت و انسان[۵] (۱۷۴۲) یکی از آثار این دورۀ اوست.

 


  1. Constantinople
  2. Peter the Great
  3. Voltaire
  4. Montesquieu
  5. Letters on Nature and Man