بل، کلایو (۱۸۸۱ـ۱۹۶۴): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بِل، کلایْو ( | بِل، کلایْو (۱۸۸۱ـ۱۹۶۴م)(Bell, Clive) | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=برکشر | |زادروز=برکشر ۱۸۸۱م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۹۶۴م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=انگلیسی | |ملیت=انگلیسی | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
(نام کامل: آرتور کلایو هیوارد بل<ref>Arthur Clive Heward Bell | (نام کامل: آرتور کلایو هیوارد بل<ref>Arthur Clive Heward Bell | ||
</ref>) منتقد هنری، زادۀ انگلیس. در معرفی هنر پُستامپرسیونیستها در انگلستان بسیار کوشید. بل در برکشر<ref>Berkshire </ref> بهدنیا آمد، در ترینیتی کالج<ref>Trinity College | </ref>) منتقد هنری، زادۀ انگلیس. در معرفی هنر پُستامپرسیونیستها در [[انگلستان]] بسیار کوشید. بل در برکشر<ref>Berkshire </ref> بهدنیا آمد، در ترینیتی کالج<ref>Trinity College | ||
</ref>، | </ref>، [[کیمبریج]]، درس خواند (۱۹۰۲م)، و چندسالی را در [[پاریس، شهر|پاریس]] به تحصیل هنر پرداخت. در ۱۹۰۷م با ونسا استفان<ref>Vanessa Stephen | ||
</ref> (ونسا بل<ref>Vanessa Bell </ref>) نقاش، خواهر ویرجینیا وولف<ref>Virginia Woolf </ref> ازدواج کرد. از نخستین اعضای فعال گروه ادبی ـ هنری بلومزبری<ref>Bloomsbury </ref> شد. در | </ref> ([[بل، ونسا (۱۸۷۹ـ۱۹۶۱)|ونسا بل]]<ref>Vanessa Bell </ref>) نقاش، خواهر ویرجینیا وولف<ref>Virginia Woolf </ref> ازدواج کرد. از نخستین اعضای فعال گروه ادبی ـ هنری بلومزبری<ref>Bloomsbury </ref> شد. در ۱۹۱۰م با [[فرای، راجر (۱۸۶۶ـ۱۹۳۴)|راجر فرای]]<ref>Roger Fry </ref>، منتقد انگلیسی، آشنا شد و همکاریهای نقادانه و هنری خود را با او ادامه داد. در ۱۹۱۲م این دو هنرشناس، دومین نمایشگاه مهم پُستامپرسیونیستی را در [[لندن (انگلستان)|لندن]] ترتیب دادند. مهمترین دستاورد کلایو بل، نظریۀ فرم معنادار است، که آن را در کتاب مختصر خویش با نام ''هنر''<ref>Art </ref> (۱۹۱۴م)، و کتاب ''از دوران سزان''<ref>Since Cézanne </ref> (۱۹۲۲م) تشریح کرد. بهزعم بل خصوصیات فرمی، یعنی مناسبات و ترکیبات خطها و رنگها، مهمترین عناصر اثر هنریاند. احساس زیباشناسانه<ref>aesthetic </ref>ای که در برخورد با اثر هنری در مخاطب ایجاد میشود، بدواً از شناخت وی نسبت به فرم معنادار سرچشمه میگیرد، و نباید آن را معلول موضوع و درونمایۀ اثر بهشمار آورد. بل آثار سزان را ستود، رویکردهای واقعگرایانه<ref>realistic </ref> به هنر را به چالش گرفت، و مدعی شد که توجه به ویژگیهای روایی و اخلاقی در آثار هنری، ما را از درک عمیق این آثار بازمیدارد. از دیگر تألیفاتش ''دستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم''<ref>Landmarks in Nineteenth-Century French Painting </ref> (۱۹۲۷م) و آخرین اثرش با نام ''دوستان قدیمی: خاطرات شخصی''<ref>Old Friends: Personal Recollections</ref> (۱۹۵۶م) درخور ذکرند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۴
بِل، کلایْو (۱۸۸۱ـ۱۹۶۴م)(Bell, Clive)
| کلایو بل Clive Bell | |
|---|---|
| زادروز |
برکشر ۱۸۸۱م |
| درگذشت | ۱۹۶۴م |
| ملیت | انگلیسی |
| نامهای دیگر | آرتور کلایو هیوارد بل |
| تحصیلات و محل تحصیل | ترینیتی کالج، کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | منتقد هنری |
| آثار | دوران سزان؛ دستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم؛ دوستان قدیمی: خاطرات شخصی |
| گروه مقاله | هنر (کلیات) |
(نام کامل: آرتور کلایو هیوارد بل[۱]) منتقد هنری، زادۀ انگلیس. در معرفی هنر پُستامپرسیونیستها در انگلستان بسیار کوشید. بل در برکشر[۲] بهدنیا آمد، در ترینیتی کالج[۳]، کیمبریج، درس خواند (۱۹۰۲م)، و چندسالی را در پاریس به تحصیل هنر پرداخت. در ۱۹۰۷م با ونسا استفان[۴] (ونسا بل[۵]) نقاش، خواهر ویرجینیا وولف[۶] ازدواج کرد. از نخستین اعضای فعال گروه ادبی ـ هنری بلومزبری[۷] شد. در ۱۹۱۰م با راجر فرای[۸]، منتقد انگلیسی، آشنا شد و همکاریهای نقادانه و هنری خود را با او ادامه داد. در ۱۹۱۲م این دو هنرشناس، دومین نمایشگاه مهم پُستامپرسیونیستی را در لندن ترتیب دادند. مهمترین دستاورد کلایو بل، نظریۀ فرم معنادار است، که آن را در کتاب مختصر خویش با نام هنر[۹] (۱۹۱۴م)، و کتاب از دوران سزان[۱۰] (۱۹۲۲م) تشریح کرد. بهزعم بل خصوصیات فرمی، یعنی مناسبات و ترکیبات خطها و رنگها، مهمترین عناصر اثر هنریاند. احساس زیباشناسانه[۱۱]ای که در برخورد با اثر هنری در مخاطب ایجاد میشود، بدواً از شناخت وی نسبت به فرم معنادار سرچشمه میگیرد، و نباید آن را معلول موضوع و درونمایۀ اثر بهشمار آورد. بل آثار سزان را ستود، رویکردهای واقعگرایانه[۱۲] به هنر را به چالش گرفت، و مدعی شد که توجه به ویژگیهای روایی و اخلاقی در آثار هنری، ما را از درک عمیق این آثار بازمیدارد. از دیگر تألیفاتش دستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم[۱۳] (۱۹۲۷م) و آخرین اثرش با نام دوستان قدیمی: خاطرات شخصی[۱۴] (۱۹۵۶م) درخور ذکرند.