جنبش هنرها و صنایع دستی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


جنبش هنرها و صنایع دستی (Arts and Crafts Movement)<br>
جنبش هنرها و صنایع دستی (Arts and Crafts Movement)<br>
[[پرونده: 16097000.jpg | بندانگشتی|جنبش هنرها و صنايع دستي]]جنبش اجتماعی و زیباشناختی<ref>aesthetic</ref> اواخر قرن ۱۹ در انگلستان، که بر اهمیت مهارت‌های دستی و شأن نیروی کار تأکید می‌نهاد. این جنبش با صنعتی‌شدن و تولید انبوه عصر ویکتوریایی<ref>Victorian </ref> مخالف بود و بازگشت به زندگی خاطره‌انگیز قرون وسطایی<ref>medieval </ref> را آرزو می‌کرد. این جنبش بر آرنووُ<ref>art nouveau </ref>، و مدرسۀ طراحی باوهاوس<ref>Bauhaus </ref> به‌طور غیرمستقیم تأثیر گذاشت. آرمان‌های جنبش هنرها و صنایع دستی در عقاید اِی دبلیو اِن پیوجین<ref>A W N Pugin </ref> معمار، و جان راسکین<ref>John Ruskin</ref>، منتقد هنری، ریشه داشت، که معتقد بودند هنر هر کشور بازتابندۀ شأن معنوی آن است، و با ازبین رفتن مهارت‌های سنّتی، معنویت آن هم کم‌فروغ می‌شود. مهم‌ترین شخصیتی که به آرمان‌های این جنبش پرداخت، ویلیام ماریس<ref>William Morris </ref> بود، که در ۱۸۶۱ شرکت موریس‌، فاکنر و شرکا<ref>Morris, Faulkner and Co</ref> را بنیاد نهاد و طیف گسترده‌ای از محصولاتِ بسیار مرغوب تولید کرد؛ ازجمله پارچه، مبلمان، شیشه‌های منقوش<ref>stained glass </ref>، و کاغذ دیواری. ادوارد برن جونز<ref>Edward Burne-Jones </ref>، دانته گابر‌یل روسِتّی<ref>Dante Gabriel Rossetti </ref> و فیلیپ وب<ref>Philip Webb </ref> از هنرمندانی بودند که با این جنبش همکاری داشتند. در ۱۸۸۴، صنف کارگران هنری<ref>Art Workers Guild </ref> تأسیس شد تا بین «صنعتگر دستی» و «هنرمند» پُلی ایجاد کند؛ در ۱۸۸۶ شماری از اعضای آن،‌ انجمن نمایشگاهی هنرها و صنایع دستی<ref>Arts and Crafts Exhibition Society</ref> را بنیاد نهادند که نام این جنبش نیز برگرفته از آن است. هر دو تشکّل درصدد تولید «هنری به‌وسیلۀ مردم و برای مردم» بودند. این هنرها عبارت‌اند از سفالگری، تولید و تصویرگری کتاب، فلزکاری و طراحی معماری. صنف مزبور از سوسیالیسم<ref>socialism</ref> تأثیر داشت، و ویلیام ماریس (عضو مجمع سوسیالیستی<ref>Socialist League</ref>)، تا هنگام درگذشتش در ۱۸۹۶، آن را اداره می‌کرد. دیدگاه‌های ماریس در باب اهمیت اجتماعی طراحیِ خوب، بسیار تأثیرگذار بود؛ با این‌حال در جلب استقبال توده‌ها ناکام ماند،‌ زیرا کیفیت بالای این محصولات ناگزیر به گران‌شدن قیمت آن‌ها منتهی می‌شد. از دیگر اعضای مهم این جنبش چارلز اَشبی<ref>Charles Ashbee </ref>، طراح و معمار، نورمن شاو<ref>Norman Shaw</ref> معمار و والتر کرِین<ref>Walter Crane</ref> تصویرساز درخور ذکرند.
[[پرونده: 16097000.jpg | بندانگشتی|جنبش هنرها و صنايع دستي]]جنبش اجتماعی و زیباشناختی<ref>aesthetic</ref> اواخر قرن ۱۹م در انگلستان، که بر اهمیت مهارت‌های دستی و شأن نیروی کار تأکید می‌نهاد. این جنبش با صنعتی‌شدن و تولید انبوه عصر ویکتوریایی<ref>Victorian </ref> مخالف بود و بازگشت به زندگی خاطره‌انگیز قرون وسطایی<ref>medieval </ref> را آرزو می‌کرد. این جنبش بر آرنووُ<ref>art nouveau </ref>، و مدرسۀ طراحی باوهاوس<ref>Bauhaus </ref> به‌طور غیرمستقیم تأثیر گذاشت. آرمان‌های جنبش هنرها و صنایع دستی در عقاید اِی دبلیو اِن پیوجین<ref>A W N Pugin </ref> معمار، و [[راسکین، جان (۱۸۱۹ـ۱۹۰۰)|جان راسکین]]<ref>John Ruskin</ref>، منتقد هنری، ریشه داشت، که معتقد بودند هنر هر کشور بازتابندۀ شأن معنوی آن است، و با ازبین رفتن مهارت‌های سنّتی، معنویت آن هم کم‌فروغ می‌شود. مهم‌ترین شخصیتی که به آرمان‌های این جنبش پرداخت، [[موریس، ویلیام (۱۸۳۴ـ۱۸۹۶)|ویلیام موریس]]<ref>William Morris </ref> بود، که در ۱۸۶۱م شرکت موریس‌، فاکنر و شرکا<ref>Morris, Faulkner and Co</ref> را بنیاد نهاد و طیف گسترده‌ای از محصولاتِ بسیار مرغوب تولید کرد؛ ازجمله پارچه، مبلمان، شیشه‌های منقوش<ref>stained glass </ref>، و کاغذ دیواری. ادوارد برن جونز<ref>Edward Burne-Jones </ref>، [[روستی، دانته گابریل (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲)|دانته گابر‌یل روسِتّی]]<ref>Dante Gabriel Rossetti </ref> و فیلیپ وب<ref>Philip Webb </ref> از هنرمندانی بودند که با این جنبش همکاری داشتند. در ۱۸۸۴م، صنف کارگران هنری<ref>Art Workers Guild </ref> تأسیس شد تا بین «صنعتگر دستی» و «هنرمند» پُلی ایجاد کند؛ در ۱۸۸۶م شماری از اعضای آن،‌ انجمن نمایشگاهی هنرها و صنایع دستی<ref>Arts and Crafts Exhibition Society</ref> را بنیاد نهادند که نام این جنبش نیز برگرفته از آن است. هر دو تشکّل درصدد تولید «هنری به‌وسیلۀ مردم و برای مردم» بودند. این هنرها عبارت‌اند از سفالگری، تولید و تصویرگری کتاب، فلزکاری و طراحی معماری. صنف مزبور از [[سوسیالیسم]]<ref>socialism</ref> تأثیر داشت، و ویلیام ماریس (عضو مجمع سوسیالیستی<ref>Socialist League</ref>)، تا هنگام درگذشتش در ۱۸۹۶م، آن را اداره می‌کرد. دیدگاه‌های ماریس در باب اهمیت اجتماعی طراحیِ خوب، بسیار تأثیرگذار بود؛ با این‌حال در جلب استقبال توده‌ها ناکام ماند،‌ زیرا کیفیت بالای این محصولات ناگزیر به گران‌شدن قیمت آن‌ها منتهی می‌شد. از دیگر اعضای مهم این جنبش [[اشبی، چارلز (۱۸۶۳ـ۱۹۴۲)|چارلز اَشبی]]<ref>Charles Ashbee </ref>، طراح و معمار، نورمن شاو<ref>Norman Shaw</ref> معمار و [[کرین، والتر (۱۸۴۵ـ۱۹۱۵)|والتر کرِین]]<ref>Walter Crane</ref> تصویرساز درخور ذکرند.


<!--16097000-->
<!--16097000-->

نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۵

جنبش هنرها و صنایع دستی (Arts and Crafts Movement)

جنبش هنرها و صنايع دستي

جنبش اجتماعی و زیباشناختی[۱] اواخر قرن ۱۹م در انگلستان، که بر اهمیت مهارت‌های دستی و شأن نیروی کار تأکید می‌نهاد. این جنبش با صنعتی‌شدن و تولید انبوه عصر ویکتوریایی[۲] مخالف بود و بازگشت به زندگی خاطره‌انگیز قرون وسطایی[۳] را آرزو می‌کرد. این جنبش بر آرنووُ[۴]، و مدرسۀ طراحی باوهاوس[۵] به‌طور غیرمستقیم تأثیر گذاشت. آرمان‌های جنبش هنرها و صنایع دستی در عقاید اِی دبلیو اِن پیوجین[۶] معمار، و جان راسکین[۷]، منتقد هنری، ریشه داشت، که معتقد بودند هنر هر کشور بازتابندۀ شأن معنوی آن است، و با ازبین رفتن مهارت‌های سنّتی، معنویت آن هم کم‌فروغ می‌شود. مهم‌ترین شخصیتی که به آرمان‌های این جنبش پرداخت، ویلیام موریس[۸] بود، که در ۱۸۶۱م شرکت موریس‌، فاکنر و شرکا[۹] را بنیاد نهاد و طیف گسترده‌ای از محصولاتِ بسیار مرغوب تولید کرد؛ ازجمله پارچه، مبلمان، شیشه‌های منقوش[۱۰]، و کاغذ دیواری. ادوارد برن جونز[۱۱]، دانته گابر‌یل روسِتّی[۱۲] و فیلیپ وب[۱۳] از هنرمندانی بودند که با این جنبش همکاری داشتند. در ۱۸۸۴م، صنف کارگران هنری[۱۴] تأسیس شد تا بین «صنعتگر دستی» و «هنرمند» پُلی ایجاد کند؛ در ۱۸۸۶م شماری از اعضای آن،‌ انجمن نمایشگاهی هنرها و صنایع دستی[۱۵] را بنیاد نهادند که نام این جنبش نیز برگرفته از آن است. هر دو تشکّل درصدد تولید «هنری به‌وسیلۀ مردم و برای مردم» بودند. این هنرها عبارت‌اند از سفالگری، تولید و تصویرگری کتاب، فلزکاری و طراحی معماری. صنف مزبور از سوسیالیسم[۱۶] تأثیر داشت، و ویلیام ماریس (عضو مجمع سوسیالیستی[۱۷])، تا هنگام درگذشتش در ۱۸۹۶م، آن را اداره می‌کرد. دیدگاه‌های ماریس در باب اهمیت اجتماعی طراحیِ خوب، بسیار تأثیرگذار بود؛ با این‌حال در جلب استقبال توده‌ها ناکام ماند،‌ زیرا کیفیت بالای این محصولات ناگزیر به گران‌شدن قیمت آن‌ها منتهی می‌شد. از دیگر اعضای مهم این جنبش چارلز اَشبی[۱۸]، طراح و معمار، نورمن شاو[۱۹] معمار و والتر کرِین[۲۰] تصویرساز درخور ذکرند.


  1. ↑ aesthetic
  2. ↑ Victorian
  3. ↑ medieval
  4. ↑ art nouveau
  5. ↑ Bauhaus
  6. ↑ A W N Pugin
  7. ↑ John Ruskin
  8. ↑ William Morris
  9. ↑ Morris, Faulkner and Co
  10. ↑ stained glass
  11. ↑ Edward Burne-Jones
  12. ↑ Dante Gabriel Rossetti
  13. ↑ Philip Webb
  14. ↑ Art Workers Guild
  15. ↑ Arts and Crafts Exhibition Society
  16. ↑ socialism
  17. ↑ Socialist League
  18. ↑ Charles Ashbee
  19. ↑ Norman Shaw
  20. ↑ Walter Crane
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=جنبش_هنرها_و_صنایع_دستی&oldid=2010222198»