باری، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:12043900-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای شهر باری]] | |||
باری، شهر (Bari) | باری، شهر (Bari) | ||
نسخهٔ ۱۱ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۰۵
باری، شهر (Bari)
(نام باستانی باریوم[۱]) مرکز ناحیۀ آپولیا[۲]، در جنوب ایتالیا، و بندر صنعتی و مسافریِ دریای آدریاتیک[۳]، با 316,491 نفر جمعیت (2019) و 117 کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع 5 کیلومتری از سطح دریا واقع شده است. نخستین نیروگاه هستهای ایتالیا در شهر باری تأسیس شد. بخشی از شهر به تکنوپولیس[۴] شهرت دارد که مترادف ایتالیایی آن درۀ سیلیکون[۵] است. باری دارای کارخانههای شیمیایی، فلزکاری، قایقسازی، نسّاجی، مواد غذایی و یک پالایشگاه نفت است. عنصر فلزی باریوم در اینجا کشف شد. کالج نیروی دریایی و یک دانشگاه (تأسیسشده در ۱۹۲۴) در این شهر قرار دارند. ساختمانهای دیدنی آن عبارتاند از کلیسای جامع به سبک رومانِسک[۶]، چندین کلیسای قرون وسطایی و یک قلعه از قرن ۱۳م. باری در زمان رومیها از بندرهای مهم بهشمار میرفت. بعدها شهر در اشغال ساراسنها[۷] (از ۸۱۲م)، امپراتوری بیزانس[۸] (از ۸۸۵م) و نورمانها[۹] تحت فرمان روبر گیسکار[۱۰] (در اواخر قرن ۱۱م) بود. در قرن ۱۴م دوکنشین مستقل و در ۱۵۵۸ ضمیمۀ پادشاهی ناپل شد. از ۱۸۴۰ شهری جدید با خیابانهای عریض منظم است و پارکهایی در اطراف مرکز شهر قدیمی احداث شده است.