آبروتسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات استان5|نام فارسی=|نام لاتین=Abruzzi|نام‌پیشین=|کشور=ایتالیا|موقعیت=جنوب مرکزی ایتالیا|مرکز=لاکوئیلا|تعداد شهرستان‌ها=|تعداد بخش ها=|شهرهای مهم= | |||
پسکارا |کوه‌های استان= گران ساسو دِ ایتالیا، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه‌های آپنن |رودهای استان=|جمعیت=1,305,770 نفر (2020)|مساحت=۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع|ارتفاع متوسط=|میانگین بارندگی سالیانه=|اقلیم=|تولیدات و صنایع مهم= میوه، انگور، توتون، و چغندرقند }} | |||
[[پرونده:10010400.jpg|بندانگشتی|دانشگاه لاکوئیلا]] | [[پرونده:10010400.jpg|بندانگشتی|دانشگاه لاکوئیلا]] | ||
آبروتْسی (Abruzzi)<br/> (یا: آبروتسو) ناحیه<ref>region</ref>ای کوهستانی در جنوب مرکزی [[ایتالیا]]، با 1,305,770 نفر جمعیت (2020) و ۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت. استان‌های [[لاکوییلا،_استان|لاکوئیلا]]<ref>L'Aquila</ref>، [[کیه_تی،_استان|کیه‌تی]]<ref>Chieti</ref>، [[پسکارا،_استان|پسکارا]]<ref>Pescara</ref>، و [[ترامو]]<ref>Teramo</ref> را دربردارد؛ [[لاکوییلا،_شهر|لاکوئیلا]]، مرکز استان، و [[پسکارا،_شهر|پسکارا]] شهر مهم آن به‌شمار می‌رود. گران ساسو دِ ایتالیا<ref>Gran Sasso d\'Italia</ref>، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه‌های [[آپنن،_کوه_های|آپنن]]<ref>Apennines</ref> است. این ناحیه به دو بخش تقسیم می‌شود؛ اولی ناحیهای کم‌جمعیت و کوهستانی است، و بخش مرکزی آپنن را در خود جا داده است. پارک ملی آبروتسی<ref>Abruzzi National Park</ref>، منطقۀ طبیعی حفاظت‌شده‌ای است، که در ۱۹۲۳ تأسیس شد و در بالای درۀ سانگرو<ref>Sangro Valley</ref>، هم‌مرز با [[لاتسیو]]<ref>Lazio</ref> قرار دارد. کشاورزی و گله‌داری که قرن‌ها، اقتصاد آن‌جا را محدود کرده بود، جای خود را به طرح‌های هیدرولیکی و ورزش‌های زمستانی داده است. این منطقه بیست درصد از نیروی برقابی ایتالیا را تأمین می‌کند. بخش دوم آبروتسی شامل کوهپایه<ref>foothill</ref> و جلگه<ref>plain</ref> در امتداد [[آدریاتیک،_دریای|دریای آدریاتیک]]<ref>Adriatic Sea</ref> است که [[میوه]]، [[انگور]]، [[توتون]]، و چغندرقند تولید می‌کند. | آبروتْسی (Abruzzi)<br/> (یا: آبروتسو) ناحیه<ref>region</ref>ای کوهستانی در جنوب مرکزی [[ایتالیا]]، با 1,305,770 نفر جمعیت (2020) و ۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت. استان‌های [[لاکوییلا،_استان|لاکوئیلا]]<ref>L'Aquila</ref>، [[کیه_تی،_استان|کیه‌تی]]<ref>Chieti</ref>، [[پسکارا،_استان|پسکارا]]<ref>Pescara</ref>، و [[ترامو]]<ref>Teramo</ref> را دربردارد؛ [[لاکوییلا،_شهر|لاکوئیلا]]، مرکز استان، و [[پسکارا،_شهر|پسکارا]] شهر مهم آن به‌شمار می‌رود. گران ساسو دِ ایتالیا<ref>Gran Sasso d\'Italia</ref>، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه‌های [[آپنن،_کوه_های|آپنن]]<ref>Apennines</ref> است. این ناحیه به دو بخش تقسیم می‌شود؛ اولی ناحیهای کم‌جمعیت و کوهستانی است، و بخش مرکزی آپنن را در خود جا داده است. پارک ملی آبروتسی<ref>Abruzzi National Park</ref>، منطقۀ طبیعی حفاظت‌شده‌ای است، که در ۱۹۲۳ تأسیس شد و در بالای درۀ سانگرو<ref>Sangro Valley</ref>، هم‌مرز با [[لاتسیو]]<ref>Lazio</ref> قرار دارد. کشاورزی و گله‌داری که قرن‌ها، اقتصاد آن‌جا را محدود کرده بود، جای خود را به طرح‌های هیدرولیکی و ورزش‌های زمستانی داده است. این منطقه بیست درصد از نیروی برقابی ایتالیا را تأمین می‌کند. بخش دوم آبروتسی شامل کوهپایه<ref>foothill</ref> و جلگه<ref>plain</ref> در امتداد [[آدریاتیک،_دریای|دریای آدریاتیک]]<ref>Adriatic Sea</ref> است که [[میوه]]، [[انگور]]، [[توتون]]، و چغندرقند تولید می‌کند. | ||
نسخهٔ ۲۱ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۱
| آبروتسی | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام لاتین | Abruzzi |
| جمعیت | 1,305,770 نفر (2020) |
| موقعیت | جنوب مرکزی ایتالیا |
| مرکز | لاکوئیلا |
| مساحت | ۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع |
| شهرهای مهم | پسکارا |
| کوه‌های استان | گران ساسو دِ ایتالیا، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه‌های آپنن |
| تولیدات و صنایع مهم | میوه، انگور، توتون، و چغندرقند |
آبروتْسی (Abruzzi)
(یا: آبروتسو) ناحیه[۱]ای کوهستانی در جنوب مرکزی ایتالیا، با 1,305,770 نفر جمعیت (2020) و ۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت. استان‌های لاکوئیلا[۲]، کیه‌تی[۳]، پسکارا[۴]، و ترامو[۵] را دربردارد؛ لاکوئیلا، مرکز استان، و پسکارا شهر مهم آن به‌شمار می‌رود. گران ساسو دِ ایتالیا[۶]، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه‌های آپنن[۷] است. این ناحیه به دو بخش تقسیم می‌شود؛ اولی ناحیهای کم‌جمعیت و کوهستانی است، و بخش مرکزی آپنن را در خود جا داده است. پارک ملی آبروتسی[۸]، منطقۀ طبیعی حفاظت‌شده‌ای است، که در ۱۹۲۳ تأسیس شد و در بالای درۀ سانگرو[۹]، هم‌مرز با لاتسیو[۱۰] قرار دارد. کشاورزی و گله‌داری که قرن‌ها، اقتصاد آن‌جا را محدود کرده بود، جای خود را به طرح‌های هیدرولیکی و ورزش‌های زمستانی داده است. این منطقه بیست درصد از نیروی برقابی ایتالیا را تأمین می‌کند. بخش دوم آبروتسی شامل کوهپایه[۱۱] و جلگه[۱۲] در امتداد دریای آدریاتیک[۱۳] است که میوه، انگور، توتون، و چغندرقند تولید می‌کند.