ویلهلم کمپف (موسیقی): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
ویلهلم کمپف در مدرسۀ عالی موسیقی برلین<ref>Berlin Hochschule für Musik</ref> آموزش دید. وی از ابتدای جوانی تا زمان آخرین اجرایش در [[پاریس، شهر|پاریس]] (1981) که پس از آن به دلیل بیماری پارکینسون امکان فعالیت هنری نداشت، کنسرتهای متعددی را در نقاط مختلف دنیا (از جمله [[برلین]]، [[ژاپن]]، [[نیویورک]]، [[لندن (انگلستان)|لندن]] و پاریس) برگزار کرد. نزدیک به 60 سال به عنوان نوازندۀ پیانو و آهنگساز با ارکستر فیلارمونیک برلین همکاری کرد. همچنین طی چنین مدتی (از سال 1924 تا 1982) به عنوان آموزگار موسیقی یا مدیر آموزشی در مراکز عالی آموزشی برلین و پوزیتانو<ref>Positano</ref> (شهرستانی در جنوب ایتالیا) فعالیت داشت. کمپف خود در شکلهای مختلف موسیقی کلاسیک آهنگهایی ساخته که از جملۀ آثارش اپرای طنزی با عنوان ''Famile Gozzi'' است. | ویلهلم کمپف در مدرسۀ عالی موسیقی برلین<ref>Berlin Hochschule für Musik</ref> آموزش دید. وی از ابتدای جوانی تا زمان آخرین اجرایش در [[پاریس، شهر|پاریس]] (1981) که پس از آن به دلیل بیماری پارکینسون امکان فعالیت هنری نداشت، کنسرتهای متعددی را در نقاط مختلف دنیا (از جمله [[برلین]]، [[ژاپن]]، [[نیویورک]]، [[لندن (انگلستان)|لندن]] و پاریس) برگزار کرد. نزدیک به 60 سال به عنوان نوازندۀ پیانو و آهنگساز با ارکستر فیلارمونیک برلین همکاری کرد. همچنین طی چنین مدتی (از سال 1924 تا 1982) به عنوان آموزگار موسیقی یا مدیر آموزشی در مراکز عالی آموزشی برلین و پوزیتانو<ref>Positano</ref> (شهرستانی در جنوب ایتالیا) فعالیت داشت. کمپف خود در شکلهای مختلف موسیقی کلاسیک آهنگهایی ساخته که از جملۀ آثارش اپرای طنزی با عنوان ''Famile Gozzi'' است. | ||
هستۀ اصلی موسیقی ویلهلم کمپف، موسیقی عالی سنتی آلمان بود. بهعبارت دیگر میتوان گفت که وی یکی از شارحان برجستۀ سنت آلمانی موسیقی قرن بیستم است. اگرچه او در طول زندگی هنری خود آثار [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]، [[موتسارت، ولفگانگ | هستۀ اصلی موسیقی ویلهلم کمپف، موسیقی عالی سنتی آلمان بود. بهعبارت دیگر میتوان گفت که وی یکی از شارحان برجستۀ سنت آلمانی موسیقی قرن بیستم است. اگرچه او در طول زندگی هنری خود آثار [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]، [[موتسارت، ولفگانگ آمادئوس|موتسارت]]، [[شومان، روبرت (۱۸۱۰ـ۱۸۵۶م)|شومان]] و [[برامس، یوهانس (۱۸۳۳ـ۱۸۹۷)|برامس]] را اجرا کرد، اما بیشتر شهرت خود را به خاطر تعبیر خاصی که از آثار بتهوون و [[شوبرت، فرانتس|شوبرت]] داشت و سوناتهایی که از این دو آهنگساز و همچنین [[شوپن، فردریک فرانسوا (۱۸۱۰ـ۱۸۴۹)|شوپن]] اجرا کرد، به دست آورد. کمپف ظرافت و احساس خاصی در کار خود داشت و با صمیمت و تمرکز زیاد توانست به شخصیتی جذاب و دوستداشتنی تبدیل شود. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:کلاسیک جهان]] | [[رده:کلاسیک جهان]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۸
| ویلهلم کمپف Wilhelm Kempff | |
|---|---|
| زادروز |
امپراتوری آلمان 25 نوامبر 1895م |
| درگذشت | ایتالیا 23 مه 1991م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ عالی موسیقی برلین |
| شغل و تخصص اصلی | نوازندهی پیانو و آهنگساز |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | اپرای Famile Gozzi |
| گروه مقاله | موسیقی |
ویلهلم کمپف (امپراتوری آلمان 25 نوامبر 1895- ایتالیا 23 مه 1991م) (Wilhelm Kempff)
(نام کامل: ویلهلم والتر فریدریش کمپف[۱]) آهنگساز و پیانونواز برجستۀ آلمانی. پدربزرگش نوازندۀ ارگ و پدرش مدیر موسیقی سلطنتی و نوازندۀ ارگِ کلیسای سنت نیکلاس برلین[۲] بود و برادرش، گئورگ[۳]، نیز مدیر موسیقی کلیسایی در دانشگاه ارلانگن[۴] شد.
ویلهلم کمپف در مدرسۀ عالی موسیقی برلین[۵] آموزش دید. وی از ابتدای جوانی تا زمان آخرین اجرایش در پاریس (1981) که پس از آن به دلیل بیماری پارکینسون امکان فعالیت هنری نداشت، کنسرتهای متعددی را در نقاط مختلف دنیا (از جمله برلین، ژاپن، نیویورک، لندن و پاریس) برگزار کرد. نزدیک به 60 سال به عنوان نوازندۀ پیانو و آهنگساز با ارکستر فیلارمونیک برلین همکاری کرد. همچنین طی چنین مدتی (از سال 1924 تا 1982) به عنوان آموزگار موسیقی یا مدیر آموزشی در مراکز عالی آموزشی برلین و پوزیتانو[۶] (شهرستانی در جنوب ایتالیا) فعالیت داشت. کمپف خود در شکلهای مختلف موسیقی کلاسیک آهنگهایی ساخته که از جملۀ آثارش اپرای طنزی با عنوان Famile Gozzi است.
هستۀ اصلی موسیقی ویلهلم کمپف، موسیقی عالی سنتی آلمان بود. بهعبارت دیگر میتوان گفت که وی یکی از شارحان برجستۀ سنت آلمانی موسیقی قرن بیستم است. اگرچه او در طول زندگی هنری خود آثار باخ، موتسارت، شومان و برامس را اجرا کرد، اما بیشتر شهرت خود را به خاطر تعبیر خاصی که از آثار بتهوون و شوبرت داشت و سوناتهایی که از این دو آهنگساز و همچنین شوپن اجرا کرد، به دست آورد. کمپف ظرافت و احساس خاصی در کار خود داشت و با صمیمت و تمرکز زیاد توانست به شخصیتی جذاب و دوستداشتنی تبدیل شود.