تأییدی، فرزانه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:14061200 -1 .jpg|بندانگشتی|فرزانه تاییدی]] | [[پرونده:14061200 -1 .jpg|بندانگشتی|فرزانه تاییدی]] | ||
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. دورۀ بازیگری، کارگردانی، و تاریخ تئاتر را در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] گذراند، و فعالیتش را در تئاتر از ۱۳۵۰ش آغاز کرد. تا ۱۳۵۶ش فعالیت گستردهای در تئاتر و سینما داشت. از عمدۀ نمایشنامههای اوست:'' آگهی ازدواج''، ''وعدۀ ملاقات با خودم''، ''امیرارسلان نامدار''،'' بنگاه تئاترال''،'' دایی وانیا''، ''رومئو و ژولیت''، ''جعفرخان از فرنگ برگشته''، ''گلدان''،'' آنتیگون''، ''کالسکۀ طلایی''، ''خانوادۀ آقای آرین''، ''یک نمایش طولانی''، ''نیویورک نیویورک''، و ''خوشا بهحال بردباران''. فرزانه تأییدی هم اکنون مقیم امریکاست. او در خلال سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۹ در سینمای ایران نیز فعالیت میکرد، و در فیلمهای ''جهنم + من'' (۱۳۵۱)، ''خاک'' (۱۳۵۱)،'' هشتمین روز هفته'' (۱۳۵۲)، ''فریاد زیر آب'' (۱۳۵۶)، و'' میراث من جنون'' (۱۳۵۹) به ایفای نقش پرداخت. در امریکا نیز در فیلم ''بدون دخترم هرگز'' (۱۹۹۰) به کارگردانی برایان گیلبرت بازی کرده است. وی همسر سابق [[پرویز کاردان (۱۳۱۶ش)|پرویز کاردان]] بوده است.</p><p>فرزانه تاییدی که از اواسط دههی 1360 به صورت خودخواسته در [[انگلستان]] زندگی میکرد، بر اثر سرطان دستگاه تنفسی درگذشت.</p> | بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. دورۀ بازیگری، کارگردانی، و تاریخ تئاتر را در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] گذراند، و فعالیتش را در تئاتر از ۱۳۵۰ش آغاز کرد. تا ۱۳۵۶ش فعالیت گستردهای در تئاتر و سینما داشت. از عمدۀ نمایشنامههای اوست:'' آگهی ازدواج''، ''وعدۀ ملاقات با خودم''، ''امیرارسلان نامدار''،'' بنگاه تئاترال''،'' دایی وانیا''، ''رومئو و ژولیت''، ''جعفرخان از فرنگ برگشته''، ''گلدان''،'' آنتیگون''، ''کالسکۀ طلایی''، ''خانوادۀ آقای آرین''، ''یک نمایش طولانی''، ''نیویورک نیویورک''، و ''خوشا بهحال بردباران''. فرزانه تأییدی هم اکنون مقیم امریکاست. او در خلال سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۹ در سینمای ایران نیز فعالیت میکرد، و در فیلمهای ''جهنم + من'' (۱۳۵۱)، ''خاک'' (۱۳۵۱)،'' هشتمین روز هفته'' (۱۳۵۲)، ''فریاد زیر آب'' (۱۳۵۶)، و'' میراث من جنون'' (۱۳۵۹) به ایفای نقش پرداخت. در امریکا نیز در فیلم ''بدون دخترم هرگز'' (۱۹۹۰) به کارگردانی برایان گیلبرت بازی کرده است. وی همسر سابق [[پرویز کاردان (۱۳۱۶ش)|پرویز کاردان]] بوده است.</p><p>فرزانه تاییدی که از اواسط دههی 1360 به صورت خودخواسته در [[انگلستان]] زندگی میکرد، بر اثر سرطان دستگاه تنفسی درگذشت.</p> | ||
<br><!--14061200--> | <br><!--14061200--> | ||
---- | |||
[[رده:تئاتر]] | [[رده:تئاتر]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]] | [[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]] | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | [[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۰۶
فرزانه تاییدی (تهران ۱۳۲۴ش- لندن 5 فروردین 1399ش)
| فرزانه تاییدی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۴ش |
| درگذشت | لندن 5 فروردین 1399ش |
| محل زندگی | ایران، امریکا |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما |
| شغل و تخصص های دیگر | بازیگر تیاتر |
| آثار | خاک (۱۳۵۱)؛ میراث من جنون (۱۳۵۹) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | پرویز کاردان (همسر سابق) |
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. دورۀ بازیگری، کارگردانی، و تاریخ تئاتر را در امریکا گذراند، و فعالیتش را در تئاتر از ۱۳۵۰ش آغاز کرد. تا ۱۳۵۶ش فعالیت گستردهای در تئاتر و سینما داشت. از عمدۀ نمایشنامههای اوست: آگهی ازدواج، وعدۀ ملاقات با خودم، امیرارسلان نامدار، بنگاه تئاترال، دایی وانیا، رومئو و ژولیت، جعفرخان از فرنگ برگشته، گلدان، آنتیگون، کالسکۀ طلایی، خانوادۀ آقای آرین، یک نمایش طولانی، نیویورک نیویورک، و خوشا بهحال بردباران. فرزانه تأییدی هم اکنون مقیم امریکاست. او در خلال سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۹ در سینمای ایران نیز فعالیت میکرد، و در فیلمهای جهنم + من (۱۳۵۱)، خاک (۱۳۵۱)، هشتمین روز هفته (۱۳۵۲)، فریاد زیر آب (۱۳۵۶)، و میراث من جنون (۱۳۵۹) به ایفای نقش پرداخت. در امریکا نیز در فیلم بدون دخترم هرگز (۱۹۹۰) به کارگردانی برایان گیلبرت بازی کرده است. وی همسر سابق پرویز کاردان بوده است.
فرزانه تاییدی که از اواسط دههی 1360 به صورت خودخواسته در انگلستان زندگی میکرد، بر اثر سرطان دستگاه تنفسی درگذشت.