واترفورد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
کاونتی (بخشی)<ref>county</ref> در جمهوری ایرلند<ref>Republic of Ireland | کاونتی (بخشی)<ref>county</ref> در جمهوری ایرلند<ref>Republic of Ireland | ||
</ref>، در استان مونستر<ref>Munster </ref>، با | </ref>، در استان مونستر<ref>Munster </ref>، با 1,858 کیلومتر مربع مساحت و 127,363 نفر جمعیت (۲۰۲۲). بلندترین نقطه آن در ارتفاع ۷۹۲ متری از سطح دریا قرار دارد. شهر واترفورد مرکز آن است. سایر شهرهای آن عبارتاند از دانگاروان<ref>Dungarvan | ||
</ref>، لیزمور<ref>Lismore </ref>، و ترامور<ref>Tramore </ref>. شور<ref>Suir </ref> و بلکواتر<ref>Blackwater </ref> رودهای مهم منطقه بهشمار میروند و رشتهکوههای کومرا<ref>Comeragh</ref> و موناوالا<ref> Monavallagh</ref> در شمال و مرکز این بخش قرار دارند. کشاورزی و تولید لبنیات آن اهمیت دارد و کشت گندم، جو، و سبزی در این بخش رایج است. صنایع واترفورد عبارتاند از تولید شیشه، دارو، و لوازم الکترونیکی. از مهمترین بناهای آن است: قلعۀ محل اقامت دوک دِوِنشر<ref> Duke of Devonshire </ref> در لیزمور، کلیسای جامع قرون وسطایی در محل مکان مذهبی قرن ۷م در اَردمور<ref>Ardmore </ref>، و چاه دِکلن<ref>Declan’s Well </ref> که زائران برای شستوشو به آنجا میروند. واترفورد از شمال به کیلکنی<ref>Kilkenny </ref> و تیپرری<ref>Tipperary</ref>، از جنوب به اقیانوس اطلس، از شرق به بندر واترفورد<ref> Waterford Harbour </ref> و وکسفورد<ref>Wexford</ref>، و از غرب به کورک<ref> Cork</ref> محدود است. شمال غربی، شمال، و جنوب غربی آن کوهستانی است. واترفورد منابع طبیعی ازجمله مرمر، سنگ آهن و مس دارد. ماهیگیری در بلکواتر اهمیت دارد. | </ref>، لیزمور<ref>Lismore </ref>، و ترامور<ref>Tramore </ref>. شور<ref>Suir </ref> و بلکواتر<ref>Blackwater </ref> رودهای مهم منطقه بهشمار میروند و رشتهکوههای کومرا<ref>Comeragh</ref> و موناوالا<ref> Monavallagh</ref> در شمال و مرکز این بخش قرار دارند. کشاورزی و تولید لبنیات آن اهمیت دارد و کشت گندم، جو، و سبزی در این بخش رایج است. صنایع واترفورد عبارتاند از تولید شیشه، دارو، و لوازم الکترونیکی. از مهمترین بناهای آن است: قلعۀ محل اقامت دوک دِوِنشر<ref> Duke of Devonshire </ref> در لیزمور، کلیسای جامع قرون وسطایی در محل مکان مذهبی قرن ۷م در اَردمور<ref>Ardmore </ref>، و چاه دِکلن<ref>Declan’s Well </ref> که زائران برای شستوشو به آنجا میروند. واترفورد از شمال به کیلکنی<ref>Kilkenny </ref> و تیپرری<ref>Tipperary</ref>، از جنوب به اقیانوس اطلس، از شرق به بندر واترفورد<ref> Waterford Harbour </ref> و وکسفورد<ref>Wexford</ref>، و از غرب به کورک<ref> Cork</ref> محدود است. شمال غربی، شمال، و جنوب غربی آن کوهستانی است. واترفورد منابع طبیعی ازجمله مرمر، سنگ آهن و مس دارد. ماهیگیری در بلکواتر اهمیت دارد. | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۶
واتِرْفورْد (Waterford)
کاونتی (بخشی)[۱] در جمهوری ایرلند[۲]، در استان مونستر[۳]، با 1,858 کیلومتر مربع مساحت و 127,363 نفر جمعیت (۲۰۲۲). بلندترین نقطه آن در ارتفاع ۷۹۲ متری از سطح دریا قرار دارد. شهر واترفورد مرکز آن است. سایر شهرهای آن عبارتاند از دانگاروان[۴]، لیزمور[۵]، و ترامور[۶]. شور[۷] و بلکواتر[۸] رودهای مهم منطقه بهشمار میروند و رشتهکوههای کومرا[۹] و موناوالا[۱۰] در شمال و مرکز این بخش قرار دارند. کشاورزی و تولید لبنیات آن اهمیت دارد و کشت گندم، جو، و سبزی در این بخش رایج است. صنایع واترفورد عبارتاند از تولید شیشه، دارو، و لوازم الکترونیکی. از مهمترین بناهای آن است: قلعۀ محل اقامت دوک دِوِنشر[۱۱] در لیزمور، کلیسای جامع قرون وسطایی در محل مکان مذهبی قرن ۷م در اَردمور[۱۲]، و چاه دِکلن[۱۳] که زائران برای شستوشو به آنجا میروند. واترفورد از شمال به کیلکنی[۱۴] و تیپرری[۱۵]، از جنوب به اقیانوس اطلس، از شرق به بندر واترفورد[۱۶] و وکسفورد[۱۷]، و از غرب به کورک[۱۸] محدود است. شمال غربی، شمال، و جنوب غربی آن کوهستانی است. واترفورد منابع طبیعی ازجمله مرمر، سنگ آهن و مس دارد. ماهیگیری در بلکواتر اهمیت دارد.