اتابکان موصل (حک: ۵۴۱ـ۶۶۰ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَتابکان موصل (حک: ۵۴۱ـ۶۶۰ق)<br>شاخهای از حکمرانان از سلسلۀ [[آل زنگی|آل زنگی]] در [[موصل|موصل]]. پس از مرگ [[عمادالدین زنگی ( ـ۵۴۱ق)|عمادالدین زنگی]]، گروهی از زنگیان به همراهی [[الب ارسلان|اَلب ارسلان]] به موصل بازگشتند و [[سیف الدین غازی اول|سیفالدین غازی اول]] (حک: ۵۴۱ـ۵۴۴ق)، پسر بزرگ اتابک، را به همّت جمالالدین محمد اصفهانی به فرمانروایی خویش برگزیدند. او قلعۀ دارا و ماردین را تصرف کرد، و در ۵۴۳ق، همراهِ برادرش، نورالدین، [[دمشق|دمشق]] را به محاصره درآورد، اما با تبانی مُعینالدّین اُنَر با صلیبیان بیتالمقدس مجبور به بازگشت شد. او بر فرمانروایی برادرش، نورالدین، در [[شام|شام]] نیز نظارت میکرد. پس از او، برادر دیگرش [[قطب الدین مودود|قطبالدین مودود]] (حک: ۵۴۴ـ۵۶۵ق) پس از عقد پیمان صلح با نورالدین به حکومت رسید. وی در دوران حکومتش با همکاری نورالدین، حملاتی به قلمرو صلیبیان کرد. پس از او نیز [[سیف الدین غازی دوم|سیفالدین غازی دوم]] (حک: ۵۶۵ـ۵۷۶ق) و سپس برادرش، عزالدین مسعود اول (حک: ۵۷۶ـ۵۸۹ق) به حکومت رسیدند. دیگر امرای این سلسله عبارتاند از [[نورالدین ارسلان شاه اول|نورالدین ارسلانشاه اول]] (حک: ۵۸۹ـ۶۰۷ق)، [[عزالدین مسعود دوم|عزالدین مسعود دوم الملکالقاهر]] (حک: ۶۰۷ـ۶۱۵ق)، [[نورالدین ارسلان شاه دوم|نورالدین ارسلانشاه دوم]] (حک: ۶۱۵ـ۶۱۶ق) و بالاخره [[ناصرالدین محمود]] (حک: ۶۱۶ـ۶۳۱ق). با مرگ ناصرالدین، حکومت اتابکان موصل به پایان رسید، هر چند که مدتی [[بدرالدین | اَتابکان موصل (حک: ۵۴۱ـ۶۶۰ق)<br>شاخهای از حکمرانان از سلسلۀ [[آل زنگی|آل زنگی]] در [[موصل|موصل]]. پس از مرگ [[عمادالدین زنگی ( ـ۵۴۱ق)|عمادالدین زنگی]]، گروهی از زنگیان به همراهی [[الب ارسلان|اَلب ارسلان]] به موصل بازگشتند و [[سیف الدین غازی اول|سیفالدین غازی اول]] (حک: ۵۴۱ـ۵۴۴ق)، پسر بزرگ اتابک، را به همّت جمالالدین محمد اصفهانی به فرمانروایی خویش برگزیدند. او قلعۀ دارا و ماردین را تصرف کرد، و در ۵۴۳ق، همراهِ برادرش، نورالدین، [[دمشق|دمشق]] را به محاصره درآورد، اما با تبانی مُعینالدّین اُنَر با صلیبیان بیتالمقدس مجبور به بازگشت شد. او بر فرمانروایی برادرش، نورالدین، در [[شام|شام]] نیز نظارت میکرد. پس از او، برادر دیگرش [[قطب الدین مودود|قطبالدین مودود]] (حک: ۵۴۴ـ۵۶۵ق) پس از عقد پیمان صلح با نورالدین به حکومت رسید. وی در دوران حکومتش با همکاری نورالدین، حملاتی به قلمرو صلیبیان کرد. پس از او نیز [[سیف الدین غازی دوم|سیفالدین غازی دوم]] (حک: ۵۶۵ـ۵۷۶ق) و سپس برادرش، عزالدین مسعود اول (حک: ۵۷۶ـ۵۸۹ق) به حکومت رسیدند. دیگر امرای این سلسله عبارتاند از [[نورالدین ارسلان شاه اول|نورالدین ارسلانشاه اول]] (حک: ۵۸۹ـ۶۰۷ق)، [[عزالدین مسعود دوم|عزالدین مسعود دوم الملکالقاهر]] (حک: ۶۰۷ـ۶۱۵ق)، [[نورالدین ارسلان شاه دوم|نورالدین ارسلانشاه دوم]] (حک: ۶۱۵ـ۶۱۶ق) و بالاخره [[ناصرالدین محمود]] (حک: ۶۱۶ـ۶۳۱ق). با مرگ ناصرالدین، حکومت اتابکان موصل به پایان رسید، هر چند که مدتی [[بدرالدین لؤلؤ|بدرالدین لؤلو]]، و پسرش اسماعیل نیز حکومت کردند. با حملۀ [[مغول]] حکومت آنها نیز خاتمه یافت. اهمیت اتابکان موصل که همزمان با [[ایوبیان]] بودند به جهت سهمی است که در جنگهای صلیبی داشتهاند.<br><!--11096400--> | ||
[[رده:تاریخ جهان]] | [[رده:تاریخ جهان]] | ||
[[رده:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]] | [[رده:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۹
اَتابکان موصل (حک: ۵۴۱ـ۶۶۰ق)
شاخهای از حکمرانان از سلسلۀ آل زنگی در موصل. پس از مرگ عمادالدین زنگی، گروهی از زنگیان به همراهی اَلب ارسلان به موصل بازگشتند و سیفالدین غازی اول (حک: ۵۴۱ـ۵۴۴ق)، پسر بزرگ اتابک، را به همّت جمالالدین محمد اصفهانی به فرمانروایی خویش برگزیدند. او قلعۀ دارا و ماردین را تصرف کرد، و در ۵۴۳ق، همراهِ برادرش، نورالدین، دمشق را به محاصره درآورد، اما با تبانی مُعینالدّین اُنَر با صلیبیان بیتالمقدس مجبور به بازگشت شد. او بر فرمانروایی برادرش، نورالدین، در شام نیز نظارت میکرد. پس از او، برادر دیگرش قطبالدین مودود (حک: ۵۴۴ـ۵۶۵ق) پس از عقد پیمان صلح با نورالدین به حکومت رسید. وی در دوران حکومتش با همکاری نورالدین، حملاتی به قلمرو صلیبیان کرد. پس از او نیز سیفالدین غازی دوم (حک: ۵۶۵ـ۵۷۶ق) و سپس برادرش، عزالدین مسعود اول (حک: ۵۷۶ـ۵۸۹ق) به حکومت رسیدند. دیگر امرای این سلسله عبارتاند از نورالدین ارسلانشاه اول (حک: ۵۸۹ـ۶۰۷ق)، عزالدین مسعود دوم الملکالقاهر (حک: ۶۰۷ـ۶۱۵ق)، نورالدین ارسلانشاه دوم (حک: ۶۱۵ـ۶۱۶ق) و بالاخره ناصرالدین محمود (حک: ۶۱۶ـ۶۳۱ق). با مرگ ناصرالدین، حکومت اتابکان موصل به پایان رسید، هر چند که مدتی بدرالدین لؤلو، و پسرش اسماعیل نیز حکومت کردند. با حملۀ مغول حکومت آنها نیز خاتمه یافت. اهمیت اتابکان موصل که همزمان با ایوبیان بودند به جهت سهمی است که در جنگهای صلیبی داشتهاند.