ولیک بن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ولیک‌بن (Valik Bon)
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Valirkan|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=مازندران|شهرستان=نور|بخش=چمستان|موقعیت=فاصله 25کیلومتری جنوب شرقی شهر نور|جمعیت=280نفر (1395ش)|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=۷۵متر|تولیدات و صنایع مهم=برنج و انواع مرکبات|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=میان‌رود}}ولیک‌بن (Valik Bon)


روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه شهرستان ساری، استان مازندران. در فاصله 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری و در ارتفاع 1,300متری از سطح دریا قرار دارد. فاصله این روستا تا تهران حدود 165کیلومتر و تا خط ساحلی دریای خزر 82کیلومتر است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ش جمعیت این روستا 74نفر بوده است. رودخانه اشک در شمال روستا جریان دارد و ولیک‌بن بر سر راه فریم به پل سفید واقع شده است. اهالی این آبادی به کشاورزی و دامداری مشغولند و فرآورده‌های آن‌ها شامل برنج، گندم و جو می‌شود.  
روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه شهرستان ساری، استان مازندران. در فاصله 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری و در ارتفاع 1,300متری از سطح دریا قرار دارد. فاصله این روستا تا تهران حدود 165کیلومتر و تا خط ساحلی دریای خزر 82کیلومتر است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ش جمعیت این روستا 74نفر بوده است. رودخانه اشک در شمال روستا جریان دارد و ولیک‌بن بر سر راه فریم به پل سفید واقع شده است. اهالی این آبادی به کشاورزی و دامداری مشغولند و فرآورده‌های آن‌ها شامل برنج، گندم و جو می‌شود.  

نسخهٔ ‏۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۶

ولیک بن
استان مازندران
شهرستان نور
بخش چمستان
دهستان میان‌رود
جمعیت 280نفر (1395ش)
موقعیت فاصله 25کیلومتری جنوب شرقی شهر نور
ارتفاع از سطح دریا ۷۵متر
تولیدات و صنایع مهم برنج و انواع مرکبات
نام لاتین Valirkan

ولیک‌بن (Valik Bon)

روستایی در دهستان بنافت، بخش دودانگه شهرستان ساری، استان مازندران. در فاصله 52کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری و در ارتفاع 1,300متری از سطح دریا قرار دارد. فاصله این روستا تا تهران حدود 165کیلومتر و تا خط ساحلی دریای خزر 82کیلومتر است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ش جمعیت این روستا 74نفر بوده است. رودخانه اشک در شمال روستا جریان دارد و ولیک‌بن بر سر راه فریم به پل سفید واقع شده است. اهالی این آبادی به کشاورزی و دامداری مشغولند و فرآورده‌های آن‌ها شامل برنج، گندم و جو می‌شود.