ووستر (انگلستان): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =انگلستان | |||
| نام فارسی = ووسْتِر | |||
|نام لاتین = Worcester | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = ووسترشر | |||
| موقعیت = غرب مرکزی انگلستان، کنار رود سِوِرن، ۳۵کیلومتری جنوب غربی بیرمنگام | |||
| جمعیت = 103,872 نفر (2021) | |||
| مساحت = 33.28 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع تولید کفش، سس ووسترشر و ظروف چینی سلطنتی ووستر | |||
| برخی بناهای مهم = کلیسای سنت هِلنز، قدیمیترین کلیسای ووستر، سلخته شده در ۶۸۰م و بازسازی شده در قرون ۱۳ و ۱۴م؛ کلیسای جامع شهر، قرون ۱۳ و ۱۴م | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:40121400-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع ووستر کنار رود سورن]] | [[پرونده:40121400-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع ووستر کنار رود سورن]] | ||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۷
| ووستر (انگلستان) | |
|---|---|
| کشور | انگلستان |
| نام فارسی | ووسْتِر |
| نام لاتین | Worcester |
| جمعیت | 103,872 نفر (2021) |
| موقعیت | غرب مرکزی انگلستان، کنار رود سِوِرن، ۳۵کیلومتری جنوب غربی بیرمنگام |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع تولید کفش، سس ووسترشر و ظروف چینی سلطنتی ووستر |
| برخی بناهای مهم | کلیسای سنت هِلنز، قدیمیترین کلیسای ووستر، سلخته شده در ۶۸۰م و بازسازی شده در قرون ۱۳ و ۱۴م؛ کلیسای جامع شهر، قرون ۱۳ و ۱۴م |
| بخش | ووسترشر |
| مساحت | 33.28 کیلومتر مربع |
ووسْتِر (انگلستان)(Worcester)
شهری در غرب مرکزی انگلستان کنار رود سِوِرن[۱]، و مرکز اداری کاونتی (بخش)[۲] ووسترشر[۳]، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری جنوب غربی بیرمنگام؛ 103,872 نفر جمعیت دارد (2021) و مساحتش 33.28 کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارتاند از تولید کفش، سس ووسترشر و ظروف چینی سلطنتی ووستر[۴]. قدمت کلیسای جامع شهر به قرون ۱۳ و ۱۴م بازمیگردد. اولیور کرامول[۵] در نبرد ووستر[۶] در ۱۶۵۱ چارلز دوم[۷] را شکست داد. بخش عمدۀ مرکز شهر در دهۀ ۱۹۶۰ تجدید بنا شد. ووستر از قرن ۷م بهسبب نزدیکی به گدار[۸]ی در سورن اهمیت داشت. از ۱۶۸۰ اسقفنشین بوده است، امّا تاریخچۀ اولیّۀ آن مشخص نیست. سنت آزولد[۹] در ۹۶۴م کلیسای جدیدی برای راهبان بندیکتی[۱۰] ساخت و اسقف وولفستن[۱۱] در ۱۰۸۴م بخش وسیعی از آن را بازسازی کرد. شاه جان[۱۲]، پادشاه انگلستان، بین آرامگاههای آزوِلد و وولفستن مدفون است. کلیسای جامع عیسیمسیح و مریم باکره[۱۳] سردابی نورماندیایی[۱۴] دارد؛ سنت هِلنز[۱۵]، قدیمیترین کلیسای ووستر، در ۶۸۰م ساخته امّا در قرون ۱۳ و ۱۴م بازسازی شد.