تمیمی، فرخ (نیشابور ۱۳۱۲ ـ تهران ۱۳۸۱ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:14221600- 2.jpg|جایگزین=فرخ تمیمی|بندانگشتی|274x274پیکسل|فرخ تمیمی]] | }}[[پرونده:14221600- 2.jpg|جایگزین=فرخ تمیمی|بندانگشتی|274x274پیکسل|فرخ تمیمی]] | ||
فرخ تَمیمی (نیشابور ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۸۱ش)<br><p>شاعر ایرانی. در رشتۀ حسابداری درس خواند و به شغل حسابداری مشغول شد. در زمینۀ شعر، در دهۀ ۱۳۳۰ به سنتگرایان نزدیک بود و گرایش ملی داشت، | فرخ تَمیمی (نیشابور ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۸۱ش)<br><p>شاعر ایرانی. در رشتۀ حسابداری درس خواند و به شغل حسابداری مشغول شد. در زمینۀ شعر، در دهۀ ۱۳۳۰ به سنتگرایان نزدیک بود و گرایش ملی داشت، اما در دهۀ بعد در زمرۀ نسل دوم شاعران نیمایی قرار گرفت: ''سرزمین پاک'' (تهران، ۱۳۴۱ش)، ''خسته از بیرنگی تکرار'' (تهران ۱۳۴۴ش)، ''گزینۀ اشعار'' (تهران، ۱۳۶۹ش). </p><p>تمیمی ''پلنگ درّۀ دیزاشکن'' (تهران، ۱۳۷۸ش) را دربارۀ زندگی و شعر [[آتشی، منوچهر (دشتستان بوشهر ۱۳۱۰ـ تهران ۱۳۸۴ش)|منوچهر آتشی]]، شاعر همنسل خود، تألیف کرده است. همچنین در مطبوعات ادبی دهههای ۱۳۴۰ تا ۱۳۷۰ش، گهگاه، به بیان آرای ادبی خویش در گفتارها و گفتوگوهایی چند پرداخت. سرودههایش در حوزۀ شعر نیمایی در میان علاقهمندان خاصتر شعر، بهخوبی، شناخته شده است. </p>از تمیمی ترجمههایی پراکنده در زمینۀ شعر و ادبیات در دست است و از دیگر ترجمههای اوست: ترانههای [[پینک فلوید]] (ترجمه با [[م. آزاد]]- ۱۳۷۷ش) و شور ذهن (زندگینامهٔ فروید؛ نوشتهٔ ایروینگ استون، ترجمه با اکبر تبریزی- ۱۳۷۸ش). | ||
<br> | |||
---- | ---- | ||
<!--14221600--> | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۰۷
| فرخ تمیمی | |
|---|---|
| زادروز |
نیشابور ۱۳۱۲ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۸۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حسابداری |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| سبک | شعر نیمایی |
| آثار | سرزمین پاک (تهران، ۱۳۴۱)، خسته از بیرنگی تکرار (تهران ۱۳۴۴)، گزینۀ اشعار (تهران، ۱۳۶۹) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
فرخ تَمیمی (نیشابور ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۸۱ش)
شاعر ایرانی. در رشتۀ حسابداری درس خواند و به شغل حسابداری مشغول شد. در زمینۀ شعر، در دهۀ ۱۳۳۰ به سنتگرایان نزدیک بود و گرایش ملی داشت، اما در دهۀ بعد در زمرۀ نسل دوم شاعران نیمایی قرار گرفت: سرزمین پاک (تهران، ۱۳۴۱ش)، خسته از بیرنگی تکرار (تهران ۱۳۴۴ش)، گزینۀ اشعار (تهران، ۱۳۶۹ش).
تمیمی پلنگ درّۀ دیزاشکن (تهران، ۱۳۷۸ش) را دربارۀ زندگی و شعر منوچهر آتشی، شاعر همنسل خود، تألیف کرده است. همچنین در مطبوعات ادبی دهههای ۱۳۴۰ تا ۱۳۷۰ش، گهگاه، به بیان آرای ادبی خویش در گفتارها و گفتوگوهایی چند پرداخت. سرودههایش در حوزۀ شعر نیمایی در میان علاقهمندان خاصتر شعر، بهخوبی، شناخته شده است.
از تمیمی ترجمههایی پراکنده در زمینۀ شعر و ادبیات در دست است و از دیگر ترجمههای اوست: ترانههای پینک فلوید (ترجمه با م. آزاد- ۱۳۷۷ش) و شور ذهن (زندگینامهٔ فروید؛ نوشتهٔ ایروینگ استون، ترجمه با اکبر تبریزی- ۱۳۷۸ش).