لانداؤ، لف داویدوویچ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =لف داویدوویچ لانداؤ | |||
|عنوان =لف داویدوویچ | |||
|نام =Lev Davidovich Landau | |نام =Lev Davidovich Landau | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=فارغ التحصیل از دانشگاه لنینگراد | |تحصیلات و محل تحصیل=فارغ التحصیل از دانشگاه لنینگراد | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =فیزیکدان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =رئیس موسسه فیزیک و صنعت اوکراین | ||
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیک (۱۹۶۲)، جایزه استالین (۱۹۴۹ و ۱۹۵۳)، دریافت عنوان قهرمان کارگران سوسیالیست (۱۹۵۴) | |جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیک (۱۹۶۲)، جایزه استالین (۱۹۴۹ و ۱۹۵۳)، دریافت عنوان قهرمان کارگران سوسیالیست (۱۹۵۴) | ||
|آثار =دوره فیزیک نظری | |آثار =دوره فیزیک نظری | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
لانْداؤ، لِف داویدوویچ (۱۹۰۸ـ۱۹۶۸م)(Landau, Lev Davidovich)<br /> [[File:37034800.jpg|thumb|لانْداؤ، لِف داويدوويچ]]فیزیکدان نظریهپرداز روس. بهسبب نظریههایش در زمینۀ مادۀ چگال<ref>condensed matter | |||
</ref>، بهویژه [[هلیوم]] مایع، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۶۲م دست یافت. در [[باکو]] زاده شد. پدرش مهندس نفت و مادرش پزشک بود. در ۱۴سالگی وارد دانشگاه باکو<ref>Baku University</ref> شد و در ۱۶سالگی به دانشگاه ایالتی لنینگراد<ref> Leningrad State University </ref> رفت. در ۱۹۲۷م، از دانشگاه لنینگراد فارغالتحصیل شد. دو سال بعد، با استفاده از بورس، برای بازدید از مؤسسات علمی به خارج اعزام شد. به اینترتیب، به [[دانمارک]] رفت و با [[بور، نیلس (۱۸۸۵ـ۱۹۶۲)|نیلس بور]]<ref>Niels Bohr </ref> بهکار پرداخت. در دهۀ ۱۹۲۰م، اولین طرح بزرگ علمیاش، نظریۀ دیامغناطیسی فلزات<ref>theory of diamagnetism in metals </ref> را تدوین کرد. در ۱۹۳۲م، به ریاست مؤسسۀ فیزیک و صنعت [[اوکراین]]<ref>Ukrainian Physico-Technical Institute </ref> برگزیده شد. در این مؤسسه تحقیق در زمینۀ گذارهای فاز<ref>phase transitions </ref> نوع دوم، تغییرات ظریفی که مستلزم تبادل گرما نیستند، ازجمله اَبَرشارگی<ref>superfluidity </ref> هلیوم و فِرومغناطیس<ref>Ferromagnetism </ref> را آغاز کرد. لاندائو معلمی ممتاز بود و دورۀ درسی ۹جلدیاش با عنوان ''دورۀ فیزیکنظری''<ref>''Course of Theoretical Physics''</ref> تا دهۀ ۱۹۸۰م تجدید چاپ میشد. او این کتابها را با همکاری دانشجویش، اوگنی لیفشیتز<ref> Evgenni Lifshitz </ref>، نوشته بود. در دهۀ ۱۹۲۰م، کمونیستی پرشور بود، اما با مشاهدۀ اولویتی که به کاربردهای نظامی و فنی داده میشد و درنتیجۀ آن نمیتوانست هدفهای پژوهشیاش را دنبال کند، رفتهرفته سرخورده شد. در ۱۹۳۸م، به اتهام رهبری سازمانی ضدانقلابی و فعالیتهای ضداستالینی، به زندان افتاد و یک سال در زندان ماند. در دهۀ ۱۹۴۰م، در زمینۀ [[بمب اتمی]] و هیدروژنی کار میکرد و دو بار به جایزۀ استالین<ref>Stalin Prizes </ref> دست یافت (۱۹۴۹ و ۱۹۵۳م). در ۱۹۵۴م به عنوان قهرمان کارگران سوسیالیست<ref>Hero of Socialist Labour</ref> دست یافت. آسیب مغزی ناشی از تصادف اتومبیل در ۱۹۶۲م، تحقیقاتش را متوقف و زندگیاش را دگرگون کرد. | |||
</ref>، بهویژه هلیوم مایع، به جایزۀ نوبل فیزیک | |||
| | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۳۸
| لف داویدوویچ لانداؤ Lev Davidovich Landau | |
|---|---|
| زادروز |
باکو ۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۶۸م |
| ملیت | روس |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ التحصیل از دانشگاه لنینگراد |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیکدان |
| سمت | رئیس موسسه فیزیک و صنعت اوکراین |
| آثار | دوره فیزیک نظری |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک (۱۹۶۲)، جایزه استالین (۱۹۴۹ و ۱۹۵۳)، دریافت عنوان قهرمان کارگران سوسیالیست (۱۹۵۴) |
لانْداؤ، لِف داویدوویچ (۱۹۰۸ـ۱۹۶۸م)(Landau, Lev Davidovich)
فیزیکدان نظریهپرداز روس. بهسبب نظریههایش در زمینۀ مادۀ چگال[۱]، بهویژه هلیوم مایع، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۶۲م دست یافت. در باکو زاده شد. پدرش مهندس نفت و مادرش پزشک بود. در ۱۴سالگی وارد دانشگاه باکو[۲] شد و در ۱۶سالگی به دانشگاه ایالتی لنینگراد[۳] رفت. در ۱۹۲۷م، از دانشگاه لنینگراد فارغالتحصیل شد. دو سال بعد، با استفاده از بورس، برای بازدید از مؤسسات علمی به خارج اعزام شد. به اینترتیب، به دانمارک رفت و با نیلس بور[۴] بهکار پرداخت. در دهۀ ۱۹۲۰م، اولین طرح بزرگ علمیاش، نظریۀ دیامغناطیسی فلزات[۵] را تدوین کرد. در ۱۹۳۲م، به ریاست مؤسسۀ فیزیک و صنعت اوکراین[۶] برگزیده شد. در این مؤسسه تحقیق در زمینۀ گذارهای فاز[۷] نوع دوم، تغییرات ظریفی که مستلزم تبادل گرما نیستند، ازجمله اَبَرشارگی[۸] هلیوم و فِرومغناطیس[۹] را آغاز کرد. لاندائو معلمی ممتاز بود و دورۀ درسی ۹جلدیاش با عنوان دورۀ فیزیکنظری[۱۰] تا دهۀ ۱۹۸۰م تجدید چاپ میشد. او این کتابها را با همکاری دانشجویش، اوگنی لیفشیتز[۱۱]، نوشته بود. در دهۀ ۱۹۲۰م، کمونیستی پرشور بود، اما با مشاهدۀ اولویتی که به کاربردهای نظامی و فنی داده میشد و درنتیجۀ آن نمیتوانست هدفهای پژوهشیاش را دنبال کند، رفتهرفته سرخورده شد. در ۱۹۳۸م، به اتهام رهبری سازمانی ضدانقلابی و فعالیتهای ضداستالینی، به زندان افتاد و یک سال در زندان ماند. در دهۀ ۱۹۴۰م، در زمینۀ بمب اتمی و هیدروژنی کار میکرد و دو بار به جایزۀ استالین[۱۲] دست یافت (۱۹۴۹ و ۱۹۵۳م). در ۱۹۵۴م به عنوان قهرمان کارگران سوسیالیست[۱۳] دست یافت. آسیب مغزی ناشی از تصادف اتومبیل در ۱۹۶۲م، تحقیقاتش را متوقف و زندگیاش را دگرگون کرد.
- ↑ condensed matter
- ↑ Baku University
- ↑ Leningrad State University
- ↑ Niels Bohr
- ↑ theory of diamagnetism in metals
- ↑ Ukrainian Physico-Technical Institute
- ↑ phase transitions
- ↑ superfluidity
- ↑ Ferromagnetism
- ↑ Course of Theoretical Physics
- ↑ Evgenni Lifshitz
- ↑ Stalin Prizes
- ↑ Hero of Socialist Labour