نگارخانه تیت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:39151700-1.jpg|بندانگشتی|نگارخانه تیت]] | |||
نگارخانۀ تِیْت (Tate Gallery)<br/> | |||
نگارخانۀ تِیْت (Tate Gallery)<br/> | |||
نگارخانهای در لندن که آثار انگلیسی اواخر قرن ۱۶، و آثار خارجیِ از ۱۸۱۰ بهبعد را در خود جا داده است. این مجموعه که هِنری تیت<ref>Henry Tate | |||
</ref> (۱۸۱۹ـ۱۸۹۹)، تاجر شکر، آن را اهدا کرد، در ۱۸۹۷ گشایش یافت. شعبهای از آن در ۱۹۸۸ در لیورپول<ref>Liverpool </ref>، و شعبهای دیگر در ۱۹۹۳ در سنت آیوز<ref>St Ives </ref> آغاز بهکار کرد. تیت در سال ۲۰۰۰، بهلحاظ موضوعی به دو نمایشگاه تفکیک شد. محل کنونی آن در ماه مارس ۲۰۰۰، با نام تیت بریتن<ref>Tate Britain </ref> به نمایش آثار ملّیِ هنر انگلستان اختصاص یافت که هدف خودِ هنری تیت بود. دیگری با نام تیت مادرن<ref>Tate Modern </ref> در ماه مه ۲۰۰۰ در محل سابق نیروگاه بَنکساید<ref>Bankside </ref> بازگشایی شد، و نمایش مجموعهای از آثار هنری کشورهای دیگر از قرنهای ۲۰ و ۲۱ را در دستور کار خود قرار داد. نگارخانۀ تیت مجموعههایی از آثار ترنر<ref>Turner </ref> و ویلیام بلیک<ref>William Blake </ref>، و یکی از بهترین مجموعههای نقاشی احیاگران پیشارافائلی<ref>Pre-Raphaelite</ref> را در اختیار دارد. در نخستین سال آغاز کار تیت مادرن، نزدیکِ ۵.۲۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند، و از این لحاظ در میان موزههای هنر مدرنِ جهان رکوردی برجا نهاده است. | </ref> (۱۸۱۹ـ۱۸۹۹)، تاجر شکر، آن را اهدا کرد، در ۱۸۹۷ گشایش یافت. شعبهای از آن در ۱۹۸۸ در لیورپول<ref>Liverpool </ref>، و شعبهای دیگر در ۱۹۹۳ در سنت آیوز<ref>St Ives </ref> آغاز بهکار کرد. تیت در سال ۲۰۰۰، بهلحاظ موضوعی به دو نمایشگاه تفکیک شد. محل کنونی آن در ماه مارس ۲۰۰۰، با نام تیت بریتن<ref>Tate Britain </ref> به نمایش آثار ملّیِ هنر انگلستان اختصاص یافت که هدف خودِ هنری تیت بود. دیگری با نام تیت مادرن<ref>Tate Modern </ref> در ماه مه ۲۰۰۰ در محل سابق نیروگاه بَنکساید<ref>Bankside </ref> بازگشایی شد، و نمایش مجموعهای از آثار هنری کشورهای دیگر از قرنهای ۲۰ و ۲۱ را در دستور کار خود قرار داد. نگارخانۀ تیت مجموعههایی از آثار ترنر<ref>Turner </ref> و ویلیام بلیک<ref>William Blake </ref>، و یکی از بهترین مجموعههای نقاشی احیاگران پیشارافائلی<ref>Pre-Raphaelite</ref> را در اختیار دارد. در نخستین سال آغاز کار تیت مادرن، نزدیکِ ۵.۲۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند، و از این لحاظ در میان موزههای هنر مدرنِ جهان رکوردی برجا نهاده است. | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۳
| نگارخانۀ تِیْت | |
|---|---|
| نام فارسی | نگارخانۀ تِیْت |
| کشور | انگلستان |
| نام لاتین | Tate Gallery |
| موقعیت | لندن |
| کاربری | موزه |
| زمان ساخت | 1897م |
| سازنده | هِنری تیت |
نگارخانۀ تِیْت (Tate Gallery)
نگارخانهای در لندن که آثار انگلیسی اواخر قرن ۱۶، و آثار خارجیِ از ۱۸۱۰ بهبعد را در خود جا داده است. این مجموعه که هِنری تیت[۱] (۱۸۱۹ـ۱۸۹۹)، تاجر شکر، آن را اهدا کرد، در ۱۸۹۷ گشایش یافت. شعبهای از آن در ۱۹۸۸ در لیورپول[۲]، و شعبهای دیگر در ۱۹۹۳ در سنت آیوز[۳] آغاز بهکار کرد. تیت در سال ۲۰۰۰، بهلحاظ موضوعی به دو نمایشگاه تفکیک شد. محل کنونی آن در ماه مارس ۲۰۰۰، با نام تیت بریتن[۴] به نمایش آثار ملّیِ هنر انگلستان اختصاص یافت که هدف خودِ هنری تیت بود. دیگری با نام تیت مادرن[۵] در ماه مه ۲۰۰۰ در محل سابق نیروگاه بَنکساید[۶] بازگشایی شد، و نمایش مجموعهای از آثار هنری کشورهای دیگر از قرنهای ۲۰ و ۲۱ را در دستور کار خود قرار داد. نگارخانۀ تیت مجموعههایی از آثار ترنر[۷] و ویلیام بلیک[۸]، و یکی از بهترین مجموعههای نقاشی احیاگران پیشارافائلی[۹] را در اختیار دارد. در نخستین سال آغاز کار تیت مادرن، نزدیکِ ۵.۲۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند، و از این لحاظ در میان موزههای هنر مدرنِ جهان رکوردی برجا نهاده است.