انوری، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
<p>سال ۱۳۸۷ در هفتمین همایش چهره‌های ماندگار به‌عنوان یکی از برگزیدگان این همایش در عرصه فرهنگ و ادب فارسی در ایران شناخته شد.</p>
<p>سال ۱۳۸۷ در هفتمین همایش چهره‌های ماندگار به‌عنوان یکی از برگزیدگان این همایش در عرصه فرهنگ و ادب فارسی در ایران شناخته شد.</p>
<p>از تألیفات اوست: ''فرهنگ بزرگ سخن''، ۸ جلد (۱۳۸۱ش)؛ ''اصطلاحات دیوانی دورۀ غزنوی و سلجوقی'' (۱۳۵۵ش)؛'' دستور زبان فارسی با همکاری گیوی'' (۱۳۷۴ش)؛'' صدای سخن عشق'' (۱۳۷۹ش). </p>
<p>از تألیفات اوست: ''فرهنگ بزرگ سخن''، ۸ جلد (۱۳۸۱ش)؛ ''اصطلاحات دیوانی دورۀ غزنوی و سلجوقی'' (۱۳۵۵ش)؛'' دستور زبان فارسی با همکاری گیوی'' (۱۳۷۴ش)؛'' صدای سخن عشق'' (۱۳۷۹ش). </p>
----




<br><!--11576100-->
<br><!--11576100-->
----
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]
[[رده:اشخاص و موسسات]]
[[رده:اشخاص و موسسات]]

نسخهٔ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۱

حسن انوری (تکاب ۱۳۱۲ش- )

حسن انوری
زادروز تکاب ۱۳۱۲ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری زبان و ادبیات فارسی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی ادیب، پژوهشگر و فرهنگ‌نویس
سمت مدرس، همکاری با سازمان لغت نامه دهخدا، کار در سازمان کتاب های درسی
آثار فرهنگ بزرگ سخن (۸ جلد، ۱۳۸۱ش)
گروه مقاله ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات از برگزیدگان همایش چهره‌های ماندگار در عرصه فرهنگ و ادب فارسی
حسن انوری (شخص خیره به دوربین) در کنار شفیعی کدکنی
حسن انوری (شخص خیره به دوربین) در کنار شفیعی کدکنی

ادیب، پژوهشگر و فرهنگ‌نویس ایرانی. پس از دریافت دیپلم به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و تا ۱۳۳۷ش، به تدریس در دبیرستان‌های تکاب پرداخت. سپس به تبریز منتقل شد و ضمن تدریس در دبیرستان‌های آن‌جا به تحصیل در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تبریز پرداخت و در ۱۳۴۰ش لیسانس گرفت. سپس برای ادامۀ تحصیلات خود راهی تهران شد و ضمن تدریس در دبیرستان‌ها و همکاری با سازمان لغت‌نامۀ دهخدا و کار در سازمان کتاب‌های درسی از دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران، در ۱۳۴۶ش دانشنامۀ فوق لیسانس و در ۱۳۵۰ش دانشنامۀ دکتری دریافت کرد و به دانشگاه تربیت معلم منتقل شد و تا مرحلۀ استادی پیش رفت.

سال ۱۳۸۷ در هفتمین همایش چهره‌های ماندگار به‌عنوان یکی از برگزیدگان این همایش در عرصه فرهنگ و ادب فارسی در ایران شناخته شد.

از تألیفات اوست: فرهنگ بزرگ سخن، ۸ جلد (۱۳۸۱ش)؛ اصطلاحات دیوانی دورۀ غزنوی و سلجوقی (۱۳۵۵ش)؛ دستور زبان فارسی با همکاری گیوی (۱۳۷۴ش)؛ صدای سخن عشق (۱۳۷۹ش).