جمشید عندلیبی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در سال 1360ش برای یادگیری شیوۀ نوازندگی نیِ [[حسن کسایی (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)|حسن کسایی]] به اصفهان رفت. او از سال 1356 با [[گروه شیدا]] در رادیو ایران اجرا داشته است. در سال 1357 با همکاری [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]]، محمدرضا لطفی، [[مشکاتیان، پرویز|پرویز مشکاتیان]]، [[فرهنگ فر، ناصر|ناصر فرهنگفر]] و [[شکارچی، علی اکبر (۱۳۳۸ش )|علیاکبر شکارچی]] کانون فرهنگی هنری چاوش و [[گروه عارف]] را بنیاد نهادند. عندلیبی به صورت تکنوازی یا همراه با گروه و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و [[افتخاری، علیرضا (اصفهان ۱۳۳۵ش)|علیرضا افتخاری]] کنسرتهای متعددی در ایران و کشورهای مختلف داشته. همچنین وی به عنوان نوازندۀ نی، با ارکسترهای مختلفی همکاری داشته است. | در سال 1360ش برای یادگیری شیوۀ نوازندگی نیِ [[حسن کسایی (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)|حسن کسایی]] به اصفهان رفت. او از سال 1356 با [[گروه شیدا]] در رادیو ایران اجرا داشته است. در سال 1357 با همکاری [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]]، محمدرضا لطفی، [[مشکاتیان، پرویز|پرویز مشکاتیان]]، [[فرهنگ فر، ناصر|ناصر فرهنگفر]] و [[شکارچی، علی اکبر (۱۳۳۸ش )|علیاکبر شکارچی]] کانون فرهنگی هنری چاوش و [[گروه عارف]] را بنیاد نهادند. عندلیبی به صورت تکنوازی یا همراه با گروه و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و [[افتخاری، علیرضا (اصفهان ۱۳۳۵ش)|علیرضا افتخاری]] کنسرتهای متعددی در ایران و کشورهای مختلف داشته. همچنین وی به عنوان نوازندۀ نی، با ارکسترهای مختلفی همکاری داشته است. | ||
از آثار شاخصی که عندلیبی در تولید آنها همکاری داشته به آلبومهای ''نینوا'' (حسین علیزاده)، ''حکایت نی'' (سهنوازی جمشید عندلیبی: نی- [[مجید درخشانی]]: تار- [[مرتضی اعیان]]: تنبک)، ''آلبوم موسیقی [[امام علی (تلویزیون)|سریال امام علی]]'' ([[فخرالدینی، فرهاد | از آثار شاخصی که عندلیبی در تولید آنها همکاری داشته به آلبومهای ''نینوا'' (حسین علیزاده)، ''حکایت نی'' (سهنوازی جمشید عندلیبی: نی- [[مجید درخشانی]]: تار- [[مرتضی اعیان]]: تنبک)، ''آلبوم موسیقی [[امام علی (تلویزیون)|سریال امام علی]]'' ([[فخرالدینی، فرهاد|فرهاد فخرالدینی]]) و آلبومهای ''سرو چمان، پیام نسیم، دل مجنون، آسمان عشق، رسوای دل، بیداد، نوا، دستان، دود عود، یاد ایام'' (همگی با صدای محمدرضا شجریان) میتوان اشاره کرد. عندلیبی علاوه بر نوازندگی در کار تدریس و آموزش نی و موسیقی و آهنگسازی نیز فعال بوده و آلبومهای ''میهمان تو'' (سهتار [[ذوالفنون، جلال (آباده ۱۳۱۶ـ۱۳۹۱ش)|جلال ذوالفنون]]- آواز علیرضا افتخاری)، ''پاییز نیزار'' (تنظیمکننده و تکنواز پیانو: کامبیز میرزایی) و ''مونس جان'' (خواننده: بهرام باجلان) از جمله فعالیتهای او در زمینۀ آهنگسازی است. | ||
جمشید عندلیبی بر اثر ایست قلبی در منزل شخصیاش درگذشت. [[محمدجلیل عندلیبی]] (آهنگساز و نوازندۀ سنتور) برادر او و شاهو عندلیبی (نوازندۀ نی) پسرعموی پدر اوست. مقالۀ [[عندلیبی، خانواده]] نیز دیده شود. | جمشید عندلیبی بر اثر ایست قلبی در منزل شخصیاش درگذشت. [[محمدجلیل عندلیبی]] (آهنگساز و نوازندۀ سنتور) برادر او و شاهو عندلیبی (نوازندۀ نی) پسرعموی پدر اوست. مقالۀ [[عندلیبی، خانواده]] نیز دیده شود. | ||
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۶
| جمشید عندلیبی | |
|---|---|
| زادروز |
قروه ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ش |
| درگذشت | تهران 15 اسفند 1402ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده و مدرس نی و آهنگساز |
| سبک | سنتی |
| آثار | میهمان تو (سهتار جلال ذوالفنون- آواز علیرضا افتخاری)، پاییز نیزار (تنظیمکننده و تکنواز پیانو: کامبیز میرزایی) و مونس جان (خواننده: بهرام باجلان) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | محمدجلیل عندلیبی (برادر) |
جمشید عندلیبی (قروه ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ش- تهران 15 اسفند 1402ش)
نوازنده و مدرس نی و آهنگساز ایرانی. در خانوادهای که از اهالی موسیقی و ادبیات بودهاند به دنیا آمد. از 6 سالگی زیر نظر برادرانش به یادگیری موسیقی پرداخت و همزمان با تحصیلات ابتدایی، در ۱۲سالگی ضمن آموزش موسیقی در کلاسهای فرهنگ و هنر کردستان، به عضویت ارکستر موسیقی ایرانی کردستان درآمد. عندلیبی موسیقی را با نواختن ساز آکاردئون آغاز کرد و بعدتر به صورت خودآموز به یادگیری نی پرداخت. در سال 1354ش وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نزد حسین عمومی به صورت علمی به یادگیری نی پرداخت. او ردیفهای موسیقی سنتی را نزد نصرالله ناصحپور، نورعلی خان برومند و محمدرضا لطفی، و ردیفهای آوازی را نزد محمدرضا شجریان و محمود کریمی یاد گرفته است.
در سال 1360ش برای یادگیری شیوۀ نوازندگی نیِ حسن کسایی به اصفهان رفت. او از سال 1356 با گروه شیدا در رادیو ایران اجرا داشته است. در سال 1357 با همکاری حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان، ناصر فرهنگفر و علیاکبر شکارچی کانون فرهنگی هنری چاوش و گروه عارف را بنیاد نهادند. عندلیبی به صورت تکنوازی یا همراه با گروه و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و علیرضا افتخاری کنسرتهای متعددی در ایران و کشورهای مختلف داشته. همچنین وی به عنوان نوازندۀ نی، با ارکسترهای مختلفی همکاری داشته است.
از آثار شاخصی که عندلیبی در تولید آنها همکاری داشته به آلبومهای نینوا (حسین علیزاده)، حکایت نی (سهنوازی جمشید عندلیبی: نی- مجید درخشانی: تار- مرتضی اعیان: تنبک)، آلبوم موسیقی سریال امام علی (فرهاد فخرالدینی) و آلبومهای سرو چمان، پیام نسیم، دل مجنون، آسمان عشق، رسوای دل، بیداد، نوا، دستان، دود عود، یاد ایام (همگی با صدای محمدرضا شجریان) میتوان اشاره کرد. عندلیبی علاوه بر نوازندگی در کار تدریس و آموزش نی و موسیقی و آهنگسازی نیز فعال بوده و آلبومهای میهمان تو (سهتار جلال ذوالفنون- آواز علیرضا افتخاری)، پاییز نیزار (تنظیمکننده و تکنواز پیانو: کامبیز میرزایی) و مونس جان (خواننده: بهرام باجلان) از جمله فعالیتهای او در زمینۀ آهنگسازی است.
جمشید عندلیبی بر اثر ایست قلبی در منزل شخصیاش درگذشت. محمدجلیل عندلیبی (آهنگساز و نوازندۀ سنتور) برادر او و شاهو عندلیبی (نوازندۀ نی) پسرعموی پدر اوست. مقالۀ عندلیبی، خانواده نیز دیده شود.