لاندن دری، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
</ref>) شهر تاریخی و بندری بر رود فویل<ref>River Foyle | </ref>) شهر تاریخی و بندری بر رود فویل<ref>River Foyle | ||
</ref>، در ۳۵کیلومتری لاخ فویل<ref>Lough Foyle </ref>، مرکز کاونتی (بخش)<ref>county </ref> لاندندری، در ایرلند شمالی. 85,279 نفر جمعیت دارد (۲۰۲۱). صنایع آن عبارتاند از نساجی، تولید مواد شیمیایی، عملآوری مواد | </ref>، در ۳۵کیلومتری لاخ فویل<ref>Lough Foyle </ref>، مرکز کاونتی (بخش)<ref>county </ref> لاندندری، در [[ایرلند شمالی]]. 85,279 نفر جمعیت دارد (۲۰۲۱). صنایع آن عبارتاند از نساجی، تولید مواد شیمیایی، عملآوری [[مواد غذایی]]، تولید [[پیراهن]] و استیلن از [[نفتا (شیمی)|نفتا]]<ref>naphtha </ref>. ازجمله مهمترین بناهای آن است: کلیسای جامع پروتستانی قدیس کولومبا<ref>Protestant Cathedral of St Columba </ref> (۱۶۳۳)، کلیسای جامع کاتولیک سنت یوجین<ref>Catholic Cathedral of St Eugene</ref> بهسبک احیای [[گوتیک، معماری|گوتیک]]<ref> gothic </ref> (۱۸۳۳)، اتاق اصناف<ref>Guildhall </ref> (۱۹۱۲) و دیوارهای شهر. چهار دروازۀ شهر هنوز پا برجاست. قدمت لاندندری به ساخت صومعهای بازمیگردد که سنت کولامبا<ref>St Columba </ref> در ۵۴۶م بنا کرد. این شهر بین قرون ۹ و ۱۱م تحت کنترل دانمارکیها<ref>Danes </ref> و در قرن ۱۲م در اختیار آنگلو نورمانها<ref>Anglo-Normans</ref> بود؛ سرانجام [[جیمز اول (۱۵۶۶ـ۱۶۲۵)|جیمز اول]]، پادشاه [[انگلستان]]، در ۱۶۰۸ شهر را تصرف کرد و زمینهای بخش و نواحی پیرامون آن را به شهروندان [[لندن (انگلستان)|لندن]] واگذار کرد. انجمن ایرلندی برای آبادانی و ادارۀ شهر تشکیل شد و جامعۀ بزرگی از پروتستانهای انگلستان پدید آمد. دیوارهای شهر قدیمی که هنوز لاندندری را احاطه کردهاند، بیش از ۱ کیلومتر طول همراه با چندین دروازه و دژ دارند. کرانۀ راست رودخانۀ فویل با پلی به طول ۳۶۰ متر به شهر قدیمی متصل شده است. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۴
لانْدِنْدِری، شهر (Londonderry)

(یا: دری[۱]) شهر تاریخی و بندری بر رود فویل[۲]، در ۳۵کیلومتری لاخ فویل[۳]، مرکز کاونتی (بخش)[۴] لاندندری، در ایرلند شمالی. 85,279 نفر جمعیت دارد (۲۰۲۱). صنایع آن عبارتاند از نساجی، تولید مواد شیمیایی، عملآوری مواد غذایی، تولید پیراهن و استیلن از نفتا[۵]. ازجمله مهمترین بناهای آن است: کلیسای جامع پروتستانی قدیس کولومبا[۶] (۱۶۳۳)، کلیسای جامع کاتولیک سنت یوجین[۷] بهسبک احیای گوتیک[۸] (۱۸۳۳)، اتاق اصناف[۹] (۱۹۱۲) و دیوارهای شهر. چهار دروازۀ شهر هنوز پا برجاست. قدمت لاندندری به ساخت صومعهای بازمیگردد که سنت کولامبا[۱۰] در ۵۴۶م بنا کرد. این شهر بین قرون ۹ و ۱۱م تحت کنترل دانمارکیها[۱۱] و در قرن ۱۲م در اختیار آنگلو نورمانها[۱۲] بود؛ سرانجام جیمز اول، پادشاه انگلستان، در ۱۶۰۸ شهر را تصرف کرد و زمینهای بخش و نواحی پیرامون آن را به شهروندان لندن واگذار کرد. انجمن ایرلندی برای آبادانی و ادارۀ شهر تشکیل شد و جامعۀ بزرگی از پروتستانهای انگلستان پدید آمد. دیوارهای شهر قدیمی که هنوز لاندندری را احاطه کردهاند، بیش از ۱ کیلومتر طول همراه با چندین دروازه و دژ دارند. کرانۀ راست رودخانۀ فویل با پلی به طول ۳۶۰ متر به شهر قدیمی متصل شده است.