عاشورپور، احمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[پرونده:عاشورپور، احمد.jpg|بندانگشتی|احمد عاشورپور]] | [[پرونده:عاشورپور، احمد.jpg|بندانگشتی|احمد عاشورپور]] | ||
[[پرونده:عاشورپور.jpg|بندانگشتی|احمد عاشورپور]] | [[پرونده:عاشورپور.jpg|بندانگشتی|احمد عاشورپور]] | ||
<p>(یا: احمد آشورپور) خوانندۀ ایرانی. ترانهها را گاه با کلام گیلکی و گاه با کلام فارسی میخواند. خوانندگی را از نوجوانی آغاز کرد و در دهۀ ۱۳۲۰ش با رنگ و لحن ویژه و نیز با نغمههایی که براساس موسیقیهای ایرانی و غیر ایرانی میساخت و میخواند، شهرت یافت و از سوی [[روح الله | <p>(یا: احمد آشورپور) خوانندۀ ایرانی. ترانهها را گاه با کلام گیلکی و گاه با کلام فارسی میخواند. خوانندگی را از نوجوانی آغاز کرد و در دهۀ ۱۳۲۰ش با رنگ و لحن ویژه و نیز با نغمههایی که براساس موسیقیهای ایرانی و غیر ایرانی میساخت و میخواند، شهرت یافت و از سوی [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|روحالله خالقی]] به ارکستر انجمن موسیقی ملی دعوت شد. زندگی هنری احمد آشورپور، تحت تأثیر زندگی سیاسی و زندگی شغلی او بوده است و با این حال، وی از نمادهای آشکار و مشخص در حیات تاریخی صدسالۀ اخیر موسیقی گیلان شناخته میشود و تا ۹۰سالگی نیز در عرصۀ موسیقی فعالیت داشته است. آثاری که خوانده، از تنوع ملودی، ریتم و سلیقههای گوناگون در انتخاب کلام بهرهمندند؛ ازجمله اجراهای شناختهشدۀ او عبارتاند از «حاج خانمیه»، «بیا بشیم بازار» و «کتانه».</p> | ||
<br><!--31004400--> | <br><!--31004400--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۷
| احمد عاشورپور | |
|---|---|
| زادروز |
رشت ۱۲۹۶ش |
| درگذشت | ۱۳۸۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | «حاج خانمیه»، «بیا بشیم بازار» و «کتانه» |
| گروه مقاله | موسیقی |
عاشورپور، احمد (رشت ۱۲۹۶ش ـ۱۳۸۶)


(یا: احمد آشورپور) خوانندۀ ایرانی. ترانهها را گاه با کلام گیلکی و گاه با کلام فارسی میخواند. خوانندگی را از نوجوانی آغاز کرد و در دهۀ ۱۳۲۰ش با رنگ و لحن ویژه و نیز با نغمههایی که براساس موسیقیهای ایرانی و غیر ایرانی میساخت و میخواند، شهرت یافت و از سوی روحالله خالقی به ارکستر انجمن موسیقی ملی دعوت شد. زندگی هنری احمد آشورپور، تحت تأثیر زندگی سیاسی و زندگی شغلی او بوده است و با این حال، وی از نمادهای آشکار و مشخص در حیات تاریخی صدسالۀ اخیر موسیقی گیلان شناخته میشود و تا ۹۰سالگی نیز در عرصۀ موسیقی فعالیت داشته است. آثاری که خوانده، از تنوع ملودی، ریتم و سلیقههای گوناگون در انتخاب کلام بهرهمندند؛ ازجمله اجراهای شناختهشدۀ او عبارتاند از «حاج خانمیه»، «بیا بشیم بازار» و «کتانه».