مرتضی اعیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:




نوازنده‌ی ایرانی تنبک. به خاطر علاقه‌ای که به موسیقی سنتی داشت، از همان دوران کودکی نزد حسین خرسندى (نوازنده‌ی تنبک) فرستاده شد و بیش‌تر از یک سال نزد او کار کرد. کوشش در یادگیرى و کشش در نواختن و جوشش در سبک و شیوه‌‏اى خاص، او را به محضر [[افتتاح، امیرناصر (تهران ۱۳۱۳ـ همان جا ۱۳۶۶)|امیرناصر افتتاح]] کشاند و او تنها شاگردى بود که افتتاح به طور خصوصى آموزشش می‌داد. مرتضى اعیان بیش‌تر از 15 سال نداشت که در برنامه‌ی کودک رادیو شروع به همکارى کرد، ولى بعد از یک سال به خاطر آموزش و تحقیق بیش‌تر در نواختن تنبک از رادیو کناره‏‌گیرى کرد. او در سال 1351ش به دعوت دکتر [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]] به مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران رفت و پس از امتحانى که استاد [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزى]] از وى گرفت، مورد تأیید ایشان قرار گرفت. اولین گروهى که اعیان در آن دوره با آن‌ها همکارى کرد متشکل بود از هنرمندان شاخصی چون [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]]، [[ذوالفنون، جلال (آباده ۱۳۱۶ـ۱۳۹۱ش)|جلال ذوالفنون]]، [[گنجه ای، داوود (شهر ری ۱۳۲۱ش)|داوود گنجه‌‏اى]]، [[طلایی، داریوش|داریوش طلائى]]، محمد مقدسى، خانم مانى‌‏زاده و [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|سید نورالدین رضوى سروستانى]]. همکارى او با این گروه تا سال 1359 ادامه داشت.  
نوازنده‌ی ایرانی تنبک. به خاطر علاقه‌ای که به موسیقی سنتی داشت، از همان دوران کودکی نزد حسین خرسندى (نوازنده‌ی تنبک) فرستاده شد و بیش‌تر از یک سال نزد او کار کرد. کوشش در یادگیرى و کشش در نواختن و جوشش در سبک و شیوه‌‏اى خاص، او را به محضر [[افتتاح، امیرناصر (تهران ۱۳۱۳ـ همان جا ۱۳۶۶)|امیرناصر افتتاح]] کشاند و او تنها شاگردى بود که افتتاح به طور خصوصى آموزشش می‌داد. مرتضى اعیان بیش‌تر از 15 سال نداشت که در برنامه‌ی کودک رادیو شروع به همکارى کرد، ولى بعد از یک سال به خاطر آموزش و تحقیق بیش‌تر در نواختن تنبک از رادیو کناره‏‌گیرى کرد. او در سال 1351ش به دعوت دکتر [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]] به مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران رفت و پس از امتحانى که استاد [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزى]] از وى گرفت، مورد تأیید ایشان قرار گرفت. اولین گروهى که اعیان در آن دوره با آن‌ها همکارى کرد متشکل بود از هنرمندان شاخصی چون [[علیزاده، حسین|حسین علیزاده]]، [[ذوالفنون، جلال (آباده ۱۳۱۶ـ۱۳۹۱ش)|جلال ذوالفنون]]، [[گنجه ای، داوود (شهر ری ۱۳۲۱ش)|داوود گنجه‌‏اى]]، [[طلایی، داریوش|داریوش طلائى]]، محمد مقدسى، خانم مانى‌‏زاده و [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|سید نورالدین رضوى سروستانى]]. همکارى او با این گروه تا سال 1359 ادامه داشت.  


مرتضى اعیان در کنسرت‏‌هاى متعددى که توسط گروه‌‏هاى مختلف در باغ فردوس تجریش، تئاتر شهر، [[تالار رودکی|تالار رودکى]]، جشن هنر [[شیراز، شهر|شیراز]] و تلویزیون [[کرمان، شهر|کرمان]] به نفع مؤسسات فرهنگى و هنرى و خیریه برپا مى‌‏شده شرکت کرده و بارها به کشورهاى [[انگلستان]]، [[اسپانیا]]، [[بلژیک]]، [[فرانسه]]، [[تونس]]، و [[ژاپن]] همراه هنرمندانى چون [[شفیعیان، رضا (تهران ۱۳۲۰ش)|رضا شفیعیان]]، [[عمومی، حسین|حسین عمومى]]، محمد مقدسى، داریوش طلائى، رضوى سروستانى، جلال ذوالفنون و خانم [[پریسا]] مسافرت و تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى اجرا داشته‌اند. او همچنین در کشور آلمان، به‌همراهی [[حمید متبسم]] (تار)، [[مجید درخشانی|مجید درخشانى]] (تار و سه‏‌تار) و [[احمد انوشه]] (نى) و در کشورهاى [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[سوئیس]]، به‌ همراهی [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، [[پیرنیاکان، داریوش (آذربایجان شرقی ۱۳۳۵ش)|داریوش پیرنیاکان]] (تار) و جمشید عندلیبى (نى) برنامه‏‌هاى هنرى اجرا کرده است. اعیان جز در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران، در کانون چنگ (به مدیریت رضا گرگین‏‌زاده، [[درویشی، محمدرضا (شیراز ۱۳۳۴ش)|محمدرضا درویشى]] و [[شکارچی، علی اکبر|على‌‏اکبر شکارچى]]) به آموزش تنبک اشتغال داشته و توانسته شاگردان ممتازی را به موسیقی ایران معرفی کند. از جمله شاگردان او می‌توان به کسانی چون سعید رودبارى، مهرداد اعرابى‌فرد، هومان پورمهدى و بهمن وکیلیان اشاره کرد. از اعیان کتابی هم درباره‌ی نواختن تنبک و شیوه‏‌هاى فراگیرى آن منتشر شده است.
مرتضى اعیان در کنسرت‏‌هاى متعددى که توسط گروه‌‏هاى مختلف در باغ فردوس تجریش، تئاتر شهر، [[تالار رودکی|تالار رودکى]]، جشن هنر [[شیراز، شهر|شیراز]] و تلویزیون [[کرمان، شهر|کرمان]] به نفع مؤسسات فرهنگى و هنرى و خیریه برپا مى‌‏شده شرکت کرده و بارها به کشورهاى [[انگلستان]]، [[اسپانیا]]، [[بلژیک]]، [[فرانسه]]، [[تونس]]، و [[ژاپن]] همراه هنرمندانى چون [[شفیعیان، رضا (تهران ۱۳۲۰ش)|رضا شفیعیان]]، [[عمومی، حسین|حسین عمومى]]، محمد مقدسى، داریوش طلائى، رضوى سروستانى، جلال ذوالفنون و خانم [[پریسا]] مسافرت و تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى اجرا داشته‌اند. او همچنین در کشور آلمان، به‌همراهی [[حمید متبسم]] (تار)، [[مجید درخشانی|مجید درخشانى]] (تار و سه‏‌تار) و [[احمد انوشه]] (نى) و در کشورهاى [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[سوئیس]]، به‌ همراهی [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، [[پیرنیاکان، داریوش (آذربایجان شرقی ۱۳۳۵ش)|داریوش پیرنیاکان]] (تار) و جمشید عندلیبى (نى) برنامه‏‌هاى هنرى اجرا کرده است. اعیان جز در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران، در کانون چنگ (به مدیریت رضا گرگین‏‌زاده، [[درویشی، محمدرضا (شیراز ۱۳۳۴ش)|محمدرضا درویشى]] و [[شکارچی، علی اکبر|على‌‏اکبر شکارچى]]) به آموزش تنبک اشتغال داشته و توانسته شاگردان ممتازی را به موسیقی ایران معرفی کند. از جمله شاگردان او می‌توان به کسانی چون سعید رودبارى، مهرداد اعرابى‌فرد، هومان پورمهدى و بهمن وکیلیان اشاره کرد. از اعیان کتابی هم درباره‌ی نواختن تنبک و شیوه‏‌هاى فراگیرى آن منتشر شده است.

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۰۲

مرتضی اعیان
زادروز تهران 1325ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نوازنده‌ی تنبک
سبک سنتی
آثار حکایت نی (تنبک/ جمشید عندلیبی)؛ با من صنما (تنبک/ رضوی سروستانی)؛ پرستاره (دف، تنبک و دهل/ عطاءالله جنگوک)؛ نسیم بهار (تنبک/ علی‌اصغر بهاری)؛ خونین‌شهر (تنبک و دهل/ علی‌اکبر شکارچی)؛ بوی نوروز (تنبک/ ایرج بسطامی)
گروه مقاله موسیقی
مرتضی اعیان

مرتضی اعیان (تهران 1325ش- )


نوازنده‌ی ایرانی تنبک. به خاطر علاقه‌ای که به موسیقی سنتی داشت، از همان دوران کودکی نزد حسین خرسندى (نوازنده‌ی تنبک) فرستاده شد و بیش‌تر از یک سال نزد او کار کرد. کوشش در یادگیرى و کشش در نواختن و جوشش در سبک و شیوه‌‏اى خاص، او را به محضر امیرناصر افتتاح کشاند و او تنها شاگردى بود که افتتاح به طور خصوصى آموزشش می‌داد. مرتضى اعیان بیش‌تر از 15 سال نداشت که در برنامه‌ی کودک رادیو شروع به همکارى کرد، ولى بعد از یک سال به خاطر آموزش و تحقیق بیش‌تر در نواختن تنبک از رادیو کناره‏‌گیرى کرد. او در سال 1351ش به دعوت دکتر داریوش صفوت به مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران رفت و پس از امتحانى که استاد سعید هرمزى از وى گرفت، مورد تأیید ایشان قرار گرفت. اولین گروهى که اعیان در آن دوره با آن‌ها همکارى کرد متشکل بود از هنرمندان شاخصی چون حسین علیزاده، جلال ذوالفنون، داوود گنجه‌‏اى، داریوش طلائى، محمد مقدسى، خانم مانى‌‏زاده و سید نورالدین رضوى سروستانى. همکارى او با این گروه تا سال 1359 ادامه داشت.

مرتضى اعیان در کنسرت‏‌هاى متعددى که توسط گروه‌‏هاى مختلف در باغ فردوس تجریش، تئاتر شهر، تالار رودکى، جشن هنر شیراز و تلویزیون کرمان به نفع مؤسسات فرهنگى و هنرى و خیریه برپا مى‌‏شده شرکت کرده و بارها به کشورهاى انگلستان، اسپانیا، بلژیک، فرانسه، تونس، و ژاپن همراه هنرمندانى چون رضا شفیعیان، حسین عمومى، محمد مقدسى، داریوش طلائى، رضوى سروستانى، جلال ذوالفنون و خانم پریسا مسافرت و تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى اجرا داشته‌اند. او همچنین در کشور آلمان، به‌همراهی حمید متبسم (تار)، مجید درخشانى (تار و سه‏‌تار) و احمد انوشه (نى) و در کشورهاى امریکا و سوئیس، به‌ همراهی محمدرضا شجریان، داریوش پیرنیاکان (تار) و جمشید عندلیبى (نى) برنامه‏‌هاى هنرى اجرا کرده است. اعیان جز در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران، در کانون چنگ (به مدیریت رضا گرگین‏‌زاده، محمدرضا درویشى و على‌‏اکبر شکارچى) به آموزش تنبک اشتغال داشته و توانسته شاگردان ممتازی را به موسیقی ایران معرفی کند. از جمله شاگردان او می‌توان به کسانی چون سعید رودبارى، مهرداد اعرابى‌فرد، هومان پورمهدى و بهمن وکیلیان اشاره کرد. از اعیان کتابی هم درباره‌ی نواختن تنبک و شیوه‏‌هاى فراگیرى آن منتشر شده است.

از آلبوم‌هایی که اعیان در تولید آن‌ها همکاری داشته: حکایت نی (تنبک/ جمشید عندلیبی)؛ با من صنما (تنبک/ رضوی سروستانی)؛ پرستاره (دف، تنبک و دهل/ عطاءالله جنگوک)؛ نسیم بهار (تنبک/ علی‌اصغر بهاری)؛ خونین‌شهر (تنبک و دهل/ علی‌اکبر شکارچی)؛ بوی نوروز (تنبک/ ایرج بسطامی).