رجبعلی امیری فلاح: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
خوانندهی ایرانی. در اواخر سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار]] در روستای سنگاچین [[بندر انزلی، | خوانندهی ایرانی. در اواخر سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار]] در روستای سنگاچین [[بندر انزلی، شهر|بندر انزلی]] به دنیا آمد. هنگام شناسنامه گرفتن چون پدرش کشاورز بود نام فامیلی وی امیری فلاح شد. در کودکی به مکتبخانهی محل رفت و سواد خواندن و نوشتن و قرآن را آموخت. نخستین آوازش را در 7 سالگی در حضور [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدینشاه]] اجرا کرد. ردیف آوازی را نزد محمدخان عطاملکی (معروف به بلبل) آموزش دید و از موسیقیدانان [[رشت، شهر|رشت]] (مثل حسین صوتی و [[شهنازی، یعقوب (رشت ۱۲۹۰ـ ۱۳۳۰ش)|یعقوب شنهازی]]) نیز بهره گرفت. از آنجا که در ناحیهی خودش به خاطر خواندن آوازهای بجارکاری، بجارکتامی و اشعار شرفشاهی مشهور شده بود، [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] او را برای اجرای برنامه به تهران دعوت كرد. | ||
امیری در تهران تحت آموزش بزرگانی چون [[معروفی، موسی|موسی معروفی]]، [[امیرقاسمی، سلیمان (تهران ۱۲۶۳ـ ۱۳۵۴ش)|امیرقاسمی]]، [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]] و ابوالحسن صبا قرار گرفت. طی سالهای 1322 تا 1324ش در رادیو نیروی هوایی برنامههای زنده داشت. او در سال ۱۳۵۵ش در برنامهی صبح جمعه به همراه تارِ [[حافظی، فریدون (۱۳۰۴ـ۱۳۹۲ش)|فریدون حافظی]] اشعاری از سعدی و حافظ را خواند و بسیار مورد توجه قرار گرفت. | امیری در تهران تحت آموزش بزرگانی چون [[معروفی، موسی|موسی معروفی]]، [[امیرقاسمی، سلیمان (تهران ۱۲۶۳ـ ۱۳۵۴ش)|امیرقاسمی]]، [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]] و ابوالحسن صبا قرار گرفت. طی سالهای 1322 تا 1324ش در رادیو نیروی هوایی برنامههای زنده داشت. او در سال ۱۳۵۵ش در برنامهی صبح جمعه به همراه تارِ [[حافظی، فریدون (۱۳۰۴ـ۱۳۹۲ش)|فریدون حافظی]] اشعاری از سعدی و حافظ را خواند و بسیار مورد توجه قرار گرفت. | ||
امیری فلاح در استخدام بانک صنعت و معدن آن زمان بود و بعدها که صنعت و معدن تبدیل به سازمان برنامه گردید، به آنجا منتقل شد و ۱۸ سال خدمت کرد. بعد از این دوره با پول مختصری خودش را بازخرید کرد و خانهی کوچکی در یکی از کوچههای خیابان بریانک تهران خرید. در سالهای میانی دههی 1340 در کلاس موسیقی و آوازی که [[مهرتاش، اسماعیل | امیری فلاح در استخدام بانک صنعت و معدن آن زمان بود و بعدها که صنعت و معدن تبدیل به سازمان برنامه گردید، به آنجا منتقل شد و ۱۸ سال خدمت کرد. بعد از این دوره با پول مختصری خودش را بازخرید کرد و خانهی کوچکی در یکی از کوچههای خیابان بریانک تهران خرید. در سالهای میانی دههی 1340 در کلاس موسیقی و آوازی که [[مهرتاش، اسماعیل|اسماعیل مهرتاش]]، سلیمان امیرقاسمی، نورعلی برومند، سعید هرمزی و [[بهاری، علی اصغر (تهران ۱۲۸۶ـ ۱۳۷۶ش)|اصغر بهاری]] در خیابان لالهزار تهران داشتند به آموزش آواز پرداخت. در این کلاس خوانندگان برجستهای چون [[محمودی خوانساری، محمود (تهران ۱۳۱۳ـ۱۳۶۶ش)|محمودی خوانساری]]، [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]] و [[اکبر گلپایگانی (خواننده)|اکبر گلپایگانی]] شرکت میکردند. او همچنین در کلاس موسیقی [[ملک، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۷۸ش)|حسین ملک]] نیز مدتی ردیفهای آوازی را تدریس میکرد. | ||
در سالهای پایانی عمر امیری فلاح برنامههایی در بزرگداشتش برگزار شد که از آنجمله میتوان به برنامهی موسیقی پژوهشمحور حوزهی هنری (زیر نظر [[مهدوی، رضا|رضا مهدوی]]) اشاره کرد. اجراهای خصوصی زیادی در سالهای آخر عمرش، با همراهی ساز بعضی از نوازندگان، از صدای او ضبط شده که تعدادی از آنها به کوشش علیرضا میرعلینقی منتشر شده است. | در سالهای پایانی عمر امیری فلاح برنامههایی در بزرگداشتش برگزار شد که از آنجمله میتوان به برنامهی موسیقی پژوهشمحور حوزهی هنری (زیر نظر [[مهدوی، رضا|رضا مهدوی]]) اشاره کرد. اجراهای خصوصی زیادی در سالهای آخر عمرش، با همراهی ساز بعضی از نوازندگان، از صدای او ضبط شده که تعدادی از آنها به کوشش علیرضا میرعلینقی منتشر شده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۷
| رجبعلی امیری فلاح | |
|---|---|
| زادروز |
بندر انزلی 1280ش |
| درگذشت | تهران 15 آذر 1373ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
رجبعلی امیری فلاح (بندر انزلی 1280- تهران 15 آذر 1373ش)
خوانندهی ایرانی. در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار در روستای سنگاچین بندر انزلی به دنیا آمد. هنگام شناسنامه گرفتن چون پدرش کشاورز بود نام فامیلی وی امیری فلاح شد. در کودکی به مکتبخانهی محل رفت و سواد خواندن و نوشتن و قرآن را آموخت. نخستین آوازش را در 7 سالگی در حضور مظفرالدینشاه اجرا کرد. ردیف آوازی را نزد محمدخان عطاملکی (معروف به بلبل) آموزش دید و از موسیقیدانان رشت (مثل حسین صوتی و یعقوب شنهازی) نیز بهره گرفت. از آنجا که در ناحیهی خودش به خاطر خواندن آوازهای بجارکاری، بجارکتامی و اشعار شرفشاهی مشهور شده بود، ابوالحسن صبا او را برای اجرای برنامه به تهران دعوت كرد.
امیری در تهران تحت آموزش بزرگانی چون موسی معروفی، امیرقاسمی، نورعلی برومند، سعید هرمزی و ابوالحسن صبا قرار گرفت. طی سالهای 1322 تا 1324ش در رادیو نیروی هوایی برنامههای زنده داشت. او در سال ۱۳۵۵ش در برنامهی صبح جمعه به همراه تارِ فریدون حافظی اشعاری از سعدی و حافظ را خواند و بسیار مورد توجه قرار گرفت.
امیری فلاح در استخدام بانک صنعت و معدن آن زمان بود و بعدها که صنعت و معدن تبدیل به سازمان برنامه گردید، به آنجا منتقل شد و ۱۸ سال خدمت کرد. بعد از این دوره با پول مختصری خودش را بازخرید کرد و خانهی کوچکی در یکی از کوچههای خیابان بریانک تهران خرید. در سالهای میانی دههی 1340 در کلاس موسیقی و آوازی که اسماعیل مهرتاش، سلیمان امیرقاسمی، نورعلی برومند، سعید هرمزی و اصغر بهاری در خیابان لالهزار تهران داشتند به آموزش آواز پرداخت. در این کلاس خوانندگان برجستهای چون محمودی خوانساری، محمدرضا شجریان و اکبر گلپایگانی شرکت میکردند. او همچنین در کلاس موسیقی حسین ملک نیز مدتی ردیفهای آوازی را تدریس میکرد.
در سالهای پایانی عمر امیری فلاح برنامههایی در بزرگداشتش برگزار شد که از آنجمله میتوان به برنامهی موسیقی پژوهشمحور حوزهی هنری (زیر نظر رضا مهدوی) اشاره کرد. اجراهای خصوصی زیادی در سالهای آخر عمرش، با همراهی ساز بعضی از نوازندگان، از صدای او ضبط شده که تعدادی از آنها به کوشش علیرضا میرعلینقی منتشر شده است.