دانکستر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
دانْکِسْتِر (Doncaster) | دانْکِسْتِر (Doncaster) | ||
[[File:20046200.jpg|thumb|کليساي جامع سنت جورج]]شهر صنعتی و مرکز اداری کلانشهر دانکستر، در یورکْشِر جنوبی<ref>South Yorkshire</ref>، | [[File:20046200.jpg|thumb|کليساي جامع سنت جورج]]شهر صنعتی و مرکز اداری کلانشهر دانکستر، در [[یورکشر جنوبی|یورکْشِر جنوبی]]<ref>South Yorkshire</ref>، [[انگلستان]]، کنار رود دان<ref>River Don</ref>، به فاصلۀ ۵۶کیلومتری جنوب غربی [[یورک]]<ref> | ||
York</ref>. جمعیت آن ۲۹۲,۱۰۰ نفر است (۱۹۹۹). از قرن ۱۹ مرکز مهم صنعت راهآهن بوده است. تولیدات سنتی آهن، فولاد، و زغالسنگ کاهش یافته، اما معادن زغالسنگ آن همچنان فعالاند. سایر صنایعاش عبارتاند از تولید پارچه، شیرینی، تجهیزات کشاورزی و برقی و فیبر نوری. دانکستر ابتدا پادگان نظامی رومی بود و بعدها به منطقهای ساکسون تبدیل شد. ریچارد اول<ref> Richard I</ref> در ۱۱۹۴م نخستین منشور شهر را صادر کرد و ادوارد چهارم<ref>Edward IV</ref> در ۱۴۶۷م با انتخاب شهردار موافقت کرد. بهعلت وفاداری شهر به سلطنت در جنگ داخلی انگلستان<ref> English Civil War </ref>، چارلز دوم<ref>Charles II </ref> به شهر امتیاز شهرستان آزاد<ref>free borough</ref> داد. دانکستر در قرن ۱۸ توقفگاه مهم کالسکههای مسافری و مرکز کشاورزی بود. احداث راهآهن در ۱۸۴۹ و ایجاد کارگاههای راهآهن در ۱۸۵۳ شهر را به مرکز صنعت راهآهن تبدیل کرد. قدیمیترین مسابقۀ سوارکاری جهان از ۱۷۷۶ هر ساله در میدان اسبدوانی دانکستر برگزار شده است. | York</ref>. جمعیت آن ۲۹۲,۱۰۰ نفر است (۱۹۹۹). از قرن ۱۹ مرکز مهم صنعت [[راه آهن|راهآهن]] بوده است. تولیدات سنتی آهن، فولاد، و زغالسنگ کاهش یافته، اما معادن زغالسنگ آن همچنان فعالاند. سایر صنایعاش عبارتاند از تولید پارچه، شیرینی، تجهیزات [[کشاورزی]] و برقی و [[فیبر نوری]]. دانکستر ابتدا پادگان نظامی رومی بود و بعدها به منطقهای [[ساکسون ها|ساکسون]] تبدیل شد. [[ریچارد اول (۱۱۵۷ـ۱۱۹۹م)|ریچارد اول]]<ref> Richard I</ref> در ۱۱۹۴م نخستین منشور شهر را صادر کرد و [[ادوارد چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م)|ادوارد چهارم]]<ref>Edward IV</ref> در ۱۴۶۷م با انتخاب شهردار موافقت کرد. بهعلت وفاداری شهر به سلطنت در [[جنگ داخلی انگلستان]]<ref> English Civil War </ref>، [[چارلز دوم]]<ref>Charles II </ref> به شهر امتیاز شهرستان آزاد<ref>free borough</ref> داد. دانکستر در قرن ۱۸ توقفگاه مهم کالسکههای مسافری و مرکز کشاورزی بود. احداث راهآهن در ۱۸۴۹ و ایجاد کارگاههای راهآهن در ۱۸۵۳ شهر را به مرکز صنعت راهآهن تبدیل کرد. قدیمیترین مسابقۀ سوارکاری جهان از ۱۷۷۶ هر ساله در میدان اسبدوانی دانکستر برگزار شده است. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۷
دانْکِسْتِر (Doncaster)
شهر صنعتی و مرکز اداری کلانشهر دانکستر، در یورکْشِر جنوبی[۱]، انگلستان، کنار رود دان[۲]، به فاصلۀ ۵۶کیلومتری جنوب غربی یورک[۳]. جمعیت آن ۲۹۲,۱۰۰ نفر است (۱۹۹۹). از قرن ۱۹ مرکز مهم صنعت راهآهن بوده است. تولیدات سنتی آهن، فولاد، و زغالسنگ کاهش یافته، اما معادن زغالسنگ آن همچنان فعالاند. سایر صنایعاش عبارتاند از تولید پارچه، شیرینی، تجهیزات کشاورزی و برقی و فیبر نوری. دانکستر ابتدا پادگان نظامی رومی بود و بعدها به منطقهای ساکسون تبدیل شد. ریچارد اول[۴] در ۱۱۹۴م نخستین منشور شهر را صادر کرد و ادوارد چهارم[۵] در ۱۴۶۷م با انتخاب شهردار موافقت کرد. بهعلت وفاداری شهر به سلطنت در جنگ داخلی انگلستان[۶]، چارلز دوم[۷] به شهر امتیاز شهرستان آزاد[۸] داد. دانکستر در قرن ۱۸ توقفگاه مهم کالسکههای مسافری و مرکز کشاورزی بود. احداث راهآهن در ۱۸۴۹ و ایجاد کارگاههای راهآهن در ۱۸۵۳ شهر را به مرکز صنعت راهآهن تبدیل کرد. قدیمیترین مسابقۀ سوارکاری جهان از ۱۷۷۶ هر ساله در میدان اسبدوانی دانکستر برگزار شده است.