کارل اشتارگارت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
(نام کامل: کارل برونو اشتارگارت<ref>Karl Bruno Stargardt</ref>) چشمپزشک آلمانی. نوعی بیماری ارثی نادرِ چشمی، مربوط به اختلال در عملکرد ماکولا<ref>Macular</ref>ی شبکیه که توسط او شناسایی و معرفی گردید، [[اشتارگات، بیماری|اشتارگات]] نامگذاری شده است. | (نام کامل: کارل برونو اشتارگارت<ref>Karl Bruno Stargardt</ref>) چشمپزشک آلمانی. نوعی بیماری ارثی نادرِ چشمی، مربوط به اختلال در عملکرد ماکولا<ref>Macular</ref>ی شبکیه که توسط او شناسایی و معرفی گردید، [[اشتارگات، بیماری|اشتارگات]] نامگذاری شده است. | ||
تحصیلاتش را در دانشگاههای هایدلبرگ<ref>Heidelberg</ref>، ارلانگن<ref>Erlangen</ref> و برلین آغاز کرد و ادامه داد؛ و بالاخره از دانشگاه کیل<ref>kiel</ref> در 1899م دانشنامۀ دکتری چشمپزشکی دریافت کرد. پروفسور کارل ولگرز<ref>karl volkers</ref> (متولد 1836م)، استاد چشمپزشکی دانشگاه اخیر در پیشرفت علمی اشتارگارت مؤثر بود؛ بهویژه در شیوههای جدید پژوهش. پس از پایان تحصیلات، در کلینیک چشم وابسته به دانشگاه کیل ابتدا به عنوان پزشک و بعداً در سمت مدیر مشغول به کار شد. مدتی بعد به کلینیک چشم در استراسبورگ منتقل شد. سپس ارتقا یافت و در شهر بن، رئیس کلینیک چشمپزشکی شد. در سال 1923م، آلفرد بیلشوفسکی<ref>Alfred Bielschowsky</ref> (1871-1940م) رئیس چشمپزشکی دانشگاه ماربورگ<ref>morburg</ref> جای خود را به اشتارگارت داد. اشتارگارت با معاینه و بررسی هفت بیمار با علائم دیستروفی ماکولا این بیماری را در 1909م معرفی کرد. | |||
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۴
کارل اشتارگارت (برلین 4 دسامبر 1875 - ماربورگ 2 آوریل 1927م) Karl Stargardt
(نام کامل: کارل برونو اشتارگارت[۱]) چشمپزشک آلمانی. نوعی بیماری ارثی نادرِ چشمی، مربوط به اختلال در عملکرد ماکولا[۲]ی شبکیه که توسط او شناسایی و معرفی گردید، اشتارگات نامگذاری شده است.
تحصیلاتش را در دانشگاههای هایدلبرگ[۳]، ارلانگن[۴] و برلین آغاز کرد و ادامه داد؛ و بالاخره از دانشگاه کیل[۵] در 1899م دانشنامۀ دکتری چشمپزشکی دریافت کرد. پروفسور کارل ولگرز[۶] (متولد 1836م)، استاد چشمپزشکی دانشگاه اخیر در پیشرفت علمی اشتارگارت مؤثر بود؛ بهویژه در شیوههای جدید پژوهش. پس از پایان تحصیلات، در کلینیک چشم وابسته به دانشگاه کیل ابتدا به عنوان پزشک و بعداً در سمت مدیر مشغول به کار شد. مدتی بعد به کلینیک چشم در استراسبورگ منتقل شد. سپس ارتقا یافت و در شهر بن، رئیس کلینیک چشمپزشکی شد. در سال 1923م، آلفرد بیلشوفسکی[۷] (1871-1940م) رئیس چشمپزشکی دانشگاه ماربورگ[۸] جای خود را به اشتارگارت داد. اشتارگارت با معاینه و بررسی هفت بیمار با علائم دیستروفی ماکولا این بیماری را در 1909م معرفی کرد.