تریستان دا کونیا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
تریسْتان دا کونیا (Tristan da Cunha) | تریسْتان دا کونیا (Tristan da Cunha) | ||
مجموعهای از جزایر کوچک آتشفشانی در اقیانوس اطلس جنوبی و بخشی از سنت هلن<ref>Saint Helena</ref>، جزیرۀ تحتالحمایۀ بریتانیا. کل مساحت جزایر مزبور ۲۰۲ کیلومتر مربع است. تریستان بزرگترین (۹۸ کیلومتر مربع) و تنها جزیرۀ با جمعیت دایم (۳۱۳نفر، ۱۹۸۸) است و آتشفشانی به ارتفاع ۲۰۶۰ متر دارد، که تا ۱۹۶۱ خاموش بود و در آن سال فوران کرد. بیشتر ساکنان آن از نسل سربازان بریتانیاییاند که در زمان اسارت ناپلئون در سنت هلن بهسر میبردند. جزیرهنشینان از طریق | مجموعهای از جزایر کوچک آتشفشانی در اقیانوس اطلس جنوبی و بخشی از [[سنت هلن]]<ref>Saint Helena</ref>، جزیرۀ تحتالحمایۀ [[بریتانیا]]. کل مساحت جزایر مزبور ۲۰۲ کیلومتر مربع است. تریستان بزرگترین (۹۸ کیلومتر مربع) و تنها جزیرۀ با جمعیت دایم (۳۱۳نفر، ۱۹۸۸) است و آتشفشانی به ارتفاع ۲۰۶۰ متر دارد، که تا ۱۹۶۱ خاموش بود و در آن سال فوران کرد. بیشتر ساکنان آن از نسل سربازان بریتانیاییاند که در زمان اسارت [[ناپلئون اول|ناپلئون]] در سنت هلن بهسر میبردند. جزیرهنشینان از طریق [[کشاورزی]]، ماهیگیری، و [[دامپروری]] امرار معاش میکنند. از ۱۹۴۲، این جزیره یک ایستگاه رادیویی و هواشناسی بریتانیایی دارد. سایر جزایر آن عبارتاند از گاف<ref>Gough </ref>، ایناکسسیبل<ref>Inaccessible </ref>، و نایتینگل<ref>Nightingale</ref>. یک ناوگان پرتغالی به فرماندهی دریاسالار تریستان دا کونیا، این جزایر را در ۱۵۰۶ کشف کرد و در ۱۸۱۶ به بریتانیا منضم شدند. درپی آتشفشان ۱۹۶۱ همۀ ساکنان، جزیره را ترک کردند، ولی در ۱۹۶۳ بازگشتند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۱
تریسْتان دا کونیا (Tristan da Cunha)
مجموعهای از جزایر کوچک آتشفشانی در اقیانوس اطلس جنوبی و بخشی از سنت هلن[۱]، جزیرۀ تحتالحمایۀ بریتانیا. کل مساحت جزایر مزبور ۲۰۲ کیلومتر مربع است. تریستان بزرگترین (۹۸ کیلومتر مربع) و تنها جزیرۀ با جمعیت دایم (۳۱۳نفر، ۱۹۸۸) است و آتشفشانی به ارتفاع ۲۰۶۰ متر دارد، که تا ۱۹۶۱ خاموش بود و در آن سال فوران کرد. بیشتر ساکنان آن از نسل سربازان بریتانیاییاند که در زمان اسارت ناپلئون در سنت هلن بهسر میبردند. جزیرهنشینان از طریق کشاورزی، ماهیگیری، و دامپروری امرار معاش میکنند. از ۱۹۴۲، این جزیره یک ایستگاه رادیویی و هواشناسی بریتانیایی دارد. سایر جزایر آن عبارتاند از گاف[۲]، ایناکسسیبل[۳]، و نایتینگل[۴]. یک ناوگان پرتغالی به فرماندهی دریاسالار تریستان دا کونیا، این جزایر را در ۱۵۰۶ کشف کرد و در ۱۸۱۶ به بریتانیا منضم شدند. درپی آتشفشان ۱۹۶۱ همۀ ساکنان، جزیره را ترک کردند، ولی در ۱۹۶۳ بازگشتند.