هرمز شمس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
دورۀ متوسطه را در دبیرستان هدفِ تهران گذراند و در سال 1337ش برای ادامۀ تحصیل عازم آمریکا شد و دانشکدۀ دیویس اند الکینز<ref>Davis and Elkins college</ref> (شهر الکینز در ایالت ویرجینا) و بعداً در دانشگاه وست ویرجینا<ref>West Virginia university</ref> در رشتههای میکروبیولوژی و میکروآناتومی درس خواند. پس از دریافت کارشناسی ارشد، در دانشگاه پاریس پذیرفته شد و پس از اتمام دورۀ تخصصی چشمپزشکی، در بیمارستان کوینز وینگتز<ref>Hopital National dophthal mogie de Quinze - Vingts</ref> (پاریس) به کارورزی بالینی مشغول شد. پس از این دوره، همانجا در سمت استادی و درمانگری به کار پرداخت. در سال 1355ش به ایران بازگشت؛ پس از استخدام در بیمارستان فارابی، ابتدا مدیر اورژانس و بعداً مدیر بخش رتین (شبکیۀ چشم) آنجا شد. شمس در سال 1382ش بازنشسته شد، اما همچنان کارهای سابق را ادامه داده است. | دورۀ متوسطه را در دبیرستان هدفِ تهران گذراند و در سال 1337ش برای ادامۀ تحصیل عازم آمریکا شد و دانشکدۀ دیویس اند الکینز<ref>Davis and Elkins college</ref> (شهر الکینز در ایالت ویرجینا) و بعداً در دانشگاه وست ویرجینا<ref>West Virginia university</ref> در رشتههای میکروبیولوژی و میکروآناتومی درس خواند. پس از دریافت کارشناسی ارشد، در دانشگاه پاریس پذیرفته شد و پس از اتمام دورۀ تخصصی چشمپزشکی، در بیمارستان کوینز وینگتز<ref>Hopital National dophthal mogie de Quinze - Vingts</ref> (پاریس) به کارورزی بالینی مشغول شد. پس از این دوره، همانجا در سمت استادی و درمانگری به کار پرداخت. در سال 1355ش به ایران بازگشت؛ پس از استخدام در بیمارستان فارابی، ابتدا مدیر اورژانس و بعداً مدیر بخش رتین (شبکیۀ چشم) آنجا شد. شمس در سال 1382ش بازنشسته شد، اما همچنان کارهای سابق را ادامه داده است. | ||
'''خدمات، افتخارات و فعالیتها''' | |||
مهمترین فعالیتها، اقدامات و شایستگیهای او: دریافت درجۀ استادی دانشگاه تهران در 1375ش؛ عضو هیأت علمی بیمارستان فارابی؛ راهاندازی گروه تحقیقاتی و درمانی بیماری بهجت در بیمارستان شریعتی؛ راهاندازی مرکز پژوهشی روماتولوژی در زمینۀ چشم؛ ریاست و عضویت در انجمن چشمپزشکی ایران؛ عضو بنیاد ملی نخبگان؛ عضو هیأت رئیسۀ جامعۀ جراحان ایران؛ رئیس هیأتمدیرۀ انجمن اشک؛ اقدامات درمانی برای جذامیان در باباداغی تبریز و مرکز مشهد؛ تشکیل گروه جراحی و درمانی برای بیماران رتینوبلاستومی (دارای سرطان چشمی و بیرونزدگی مردمک بر اثر بزرگی تومور)؛ تلاش برای درمان بیماران خاص چشمی در چند بیمارستان؛ سردبیر و ویراستار ''مجلۀ چشمپزشکی ایران''؛ سردبیر مجلۀ پزشکی ''ابنسینا''؛ همکاری با نشریات بینالمللی چشمپزشکی چون ''اربیت'' و ''چشمپزشکی انگلستان''؛ تألیف و نشر بیش از یکصد مقاله؛ راهنمایی تحقیقات دانشجویی؛ تألیف کتاب ''Behcets syndrome'' (دربارۀ بیماری بهجت) با همکاری دیگران؛ مشارکت در همایشهای چشمپزشکی و برگزاری جشنوارۀ ادواری چشمپزشکی و علوم بینایی شمس؛ برگزیدۀ جشنوارۀ علامه طباطبایی در 1391ش. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۵
هرمز شمس (تهران 11 خرداد 1317ش - ) Hormoz Shams
چشمپزشک ایرانی. فرزند محمدقلی شمس و نوۀ یحیی شمس ملکآرا و از نوادگان فتحعلیشاه قاجار است. علاوه بر پدر، عمو و پدربزرگش که از سردمداران چشمپزشکی نوین ایران بودهاند، برادر و خواهرزادۀ او نیز چشمپزشکند. هرمز شمس در گسترش روابط ایران با جهان پیشرفته در زمینۀ چشمپزشکی، شناساندن دستاوردهای چشمپزشکان و مراکز فعال به خارج و بالاخره پیشبرد دیپلماسی علمی در عرصۀ سلامت بینایی و چشم تلاشهای بسیار داشته است.
دورۀ متوسطه را در دبیرستان هدفِ تهران گذراند و در سال 1337ش برای ادامۀ تحصیل عازم آمریکا شد و دانشکدۀ دیویس اند الکینز[۱] (شهر الکینز در ایالت ویرجینا) و بعداً در دانشگاه وست ویرجینا[۲] در رشتههای میکروبیولوژی و میکروآناتومی درس خواند. پس از دریافت کارشناسی ارشد، در دانشگاه پاریس پذیرفته شد و پس از اتمام دورۀ تخصصی چشمپزشکی، در بیمارستان کوینز وینگتز[۳] (پاریس) به کارورزی بالینی مشغول شد. پس از این دوره، همانجا در سمت استادی و درمانگری به کار پرداخت. در سال 1355ش به ایران بازگشت؛ پس از استخدام در بیمارستان فارابی، ابتدا مدیر اورژانس و بعداً مدیر بخش رتین (شبکیۀ چشم) آنجا شد. شمس در سال 1382ش بازنشسته شد، اما همچنان کارهای سابق را ادامه داده است.
خدمات، افتخارات و فعالیتها
مهمترین فعالیتها، اقدامات و شایستگیهای او: دریافت درجۀ استادی دانشگاه تهران در 1375ش؛ عضو هیأت علمی بیمارستان فارابی؛ راهاندازی گروه تحقیقاتی و درمانی بیماری بهجت در بیمارستان شریعتی؛ راهاندازی مرکز پژوهشی روماتولوژی در زمینۀ چشم؛ ریاست و عضویت در انجمن چشمپزشکی ایران؛ عضو بنیاد ملی نخبگان؛ عضو هیأت رئیسۀ جامعۀ جراحان ایران؛ رئیس هیأتمدیرۀ انجمن اشک؛ اقدامات درمانی برای جذامیان در باباداغی تبریز و مرکز مشهد؛ تشکیل گروه جراحی و درمانی برای بیماران رتینوبلاستومی (دارای سرطان چشمی و بیرونزدگی مردمک بر اثر بزرگی تومور)؛ تلاش برای درمان بیماران خاص چشمی در چند بیمارستان؛ سردبیر و ویراستار مجلۀ چشمپزشکی ایران؛ سردبیر مجلۀ پزشکی ابنسینا؛ همکاری با نشریات بینالمللی چشمپزشکی چون اربیت و چشمپزشکی انگلستان؛ تألیف و نشر بیش از یکصد مقاله؛ راهنمایی تحقیقات دانشجویی؛ تألیف کتاب Behcets syndrome (دربارۀ بیماری بهجت) با همکاری دیگران؛ مشارکت در همایشهای چشمپزشکی و برگزاری جشنوارۀ ادواری چشمپزشکی و علوم بینایی شمس؛ برگزیدۀ جشنوارۀ علامه طباطبایی در 1391ش.