تترستاق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین= | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Tatarestaq|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=مازندران|شهرستان=نور|بخش=بلده|موقعیت=فاصله 43کیلومتری جنوب شرقی شهر نور|جمعیت=100نفر (1395ش)|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=1,700متر|تولیدات و صنایع مهم=گندم، سیب، گیلاس، گردو، انجیر، زردآلو، هلو و تولیدات دامی|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=تتارستاق}}تترستاق (Tatarestaq) | ||
(یا: تیرستاق) روستایی در دهستان تتارستاق، بخش بلده شهرستان | (یا: تیرستاق) روستایی در دهستان تتارستاق، بخش بلده [[نور، شهرستان|شهرستان نور]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 43کیلومتری جنوب شرقی [[نور، شهر|شهر نور]]، 85کیلومتری غرب جنوبی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 45کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 85کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 1,700متری از سطح دریا واقع شده است. روستایی کوهستانی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی است و اراضی کشاورزی آن در دره و کوهپایههای پیرامون روستا قرار دارند. راه خاکی تترستاق در 3کیلومتری جنوب شرق، پس از طی مسافتی نزدیک به 6کیلومتر به جادۀ بلده - هراز متصل است و به وسیلۀ این جاده در شرق به جادۀ هراز، در غرب به بلده و نهایتاً جادۀ چالوس، و از طریق بلده در بالادست به شهرهای رویان و نور دسترسی دارد. اراضی شرقی روستا را منطقۀ جنگلی - کوهستانیِ شکارممنوعِ رزن در بر گرفته، و در جنوب و غرب به ترتیب به روستاهای رزن و کرسی محدود شده است. یکی از سرشاخههای اصلی هراز در 1.5کیلومتری جنوب روستا و بیرون اراضی آن به سمت جنوب شرق جریان دارد. روستایی ییلاقی با اقلیم نیمهخشک و سرد، و متوسط بارش 350میلیمتر است که میزان بارندگی در ارتفاعات آن افزایش مییابد. تترستاق دارای دو امامزاده به نامهای محمود/ غریبآقا و ابراهیم است. بنای امامزاده ابراهیم که در سدههای 8 و 9ق ساخته شده در سال 1382ش به ثبت ملی رسیده است. به نظر میرسد که در نام این آبادی، «رِستاق» شکل تغییریافتۀ رُستاق/ روستا باشد. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت تترستاق 100نفر بوده است. شغل مردم این روستا | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت تترستاق 100نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامداری]]، و محصولاتشان [[گندم]]، [[سیب]]، [[گیلاس]]، [[گردو]]، [[انجیر]]، [[زردآلو]]، [[هلو]] و تولیدات دامی است. مردم تترستاق به زبان [[طبری]] (گویش کجوری) سخن میگویند. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۳
| تترستاق | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | نور |
| بخش | بلده |
| دهستان | تتارستاق |
| جمعیت | 100نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 43کیلومتری جنوب شرقی شهر نور |
| ارتفاع از سطح دریا | 1,700متر |
| تولیدات و صنایع مهم | گندم، سیب، گیلاس، گردو، انجیر، زردآلو، هلو و تولیدات دامی |
| نام لاتین | Tatarestaq |
تترستاق (Tatarestaq)
(یا: تیرستاق) روستایی در دهستان تتارستاق، بخش بلده شهرستان نور، استان مازندران. در فاصلۀ 43کیلومتری جنوب شرقی شهر نور، 85کیلومتری غرب جنوبی شهر ساری، 45کیلومتری جنوب دریای خزر، 85کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 1,700متری از سطح دریا واقع شده است. روستایی کوهستانی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی است و اراضی کشاورزی آن در دره و کوهپایههای پیرامون روستا قرار دارند. راه خاکی تترستاق در 3کیلومتری جنوب شرق، پس از طی مسافتی نزدیک به 6کیلومتر به جادۀ بلده - هراز متصل است و به وسیلۀ این جاده در شرق به جادۀ هراز، در غرب به بلده و نهایتاً جادۀ چالوس، و از طریق بلده در بالادست به شهرهای رویان و نور دسترسی دارد. اراضی شرقی روستا را منطقۀ جنگلی - کوهستانیِ شکارممنوعِ رزن در بر گرفته، و در جنوب و غرب به ترتیب به روستاهای رزن و کرسی محدود شده است. یکی از سرشاخههای اصلی هراز در 1.5کیلومتری جنوب روستا و بیرون اراضی آن به سمت جنوب شرق جریان دارد. روستایی ییلاقی با اقلیم نیمهخشک و سرد، و متوسط بارش 350میلیمتر است که میزان بارندگی در ارتفاعات آن افزایش مییابد. تترستاق دارای دو امامزاده به نامهای محمود/ غریبآقا و ابراهیم است. بنای امامزاده ابراهیم که در سدههای 8 و 9ق ساخته شده در سال 1382ش به ثبت ملی رسیده است. به نظر میرسد که در نام این آبادی، «رِستاق» شکل تغییریافتۀ رُستاق/ روستا باشد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت تترستاق 100نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولاتشان گندم، سیب، گیلاس، گردو، انجیر، زردآلو، هلو و تولیدات دامی است. مردم تترستاق به زبان طبری (گویش کجوری) سخن میگویند.