باث، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


باث، شهر (Bath)<br/> [[File:12013400-1.jpg|thumb|بزرگ‌ترين چشمه آب گرم]][[File:12013400-2.jpg|thumb|بزرگ‌ترين چشمه آب گرم]][[File:12013400-3.jpg|thumb|بزرگ‌ترين چشمه آب گرم]][[File:12013400.jpg|thumb|بزرگ‌ترين چشمه آب گرم]]شهر تاریخی و مرکز اداری ناحیۀ<ref>unitary authority</ref>&nbsp;[[باث و سامرست شمال شرقی]]<ref>Bath and North East Somerset</ref>، در جنوب غربی [[انگلستان]]، به فاصلۀ ۱۷کیلومتری غرب [[لندن (انگلستان)|لندن]]. جمعیت آن 94,092 نفر است (۲۰۲۱). صنایع آن عبارت‌اند از [[چاپ]]، پلاستیک‌سازی، علوم مهندسی، و [[گردشگری]]. باث محل شهر رومی آکوئای سولیس<ref>Aquae Sulis</ref>&nbsp;بود و از آن‌جا که چشمه‌های آب گرم طبیعی [[بریتانیا]] فقط در این شهر بود، در قرن ۱۸ به مرکز درمانی پیشرفته‌ای تبدیل شد. بقایای حمام‌های رومی و معبد مجاور آن ازجمله زیباترین آثار برجا ماندۀ رومی در بریتانیاست. کلیسای [[گوتیک، معماری|گوتیک]] باث<ref>Gothic Bath Abbey</ref>&nbsp;دارای تزئینات غیرعادی در نمای غربی است. شهر بناهای بسیاری از قرن ۱۸ دارد و ازجمله بناهای میراث فرهنگی جهانی<ref>World Heritage Site</ref>&nbsp;به‌شمار می‌رود. شهر رومی آکوئای سولیس (آب‌های سول<ref>Sul</ref>&nbsp;الهۀ بریتانیایی خِرَد) در ۲۰ سال نخست تهاجم رومی‌ها در ۴۳م تأسیس شد. در [[قرون وسطا]]، چشمه‌ها جزو اموال سلطنتی بودند که کلیسا آن‌ها را اداره می‌کرد.
باث، شهر (Bath)<br/> [[File:12013400-1.jpg|thumb|بزرگ‌ترين چشمه آب گرم]][[File:12013400.jpg|thumb|بزرگ‌ترين چشمه آب گرم]]شهر تاریخی و مرکز اداری ناحیۀ<ref>unitary authority</ref>&nbsp;[[باث و سامرست شمال شرقی]]<ref>Bath and North East Somerset</ref>، در جنوب غربی [[انگلستان]]، به فاصلۀ ۱۷کیلومتری غرب [[لندن (انگلستان)|لندن]]. جمعیت آن 94,092 نفر است (۲۰۲۱). صنایع آن عبارت‌اند از [[چاپ]]، پلاستیک‌سازی، علوم مهندسی، و [[گردشگری]]. باث محل شهر رومی آکوئای سولیس<ref>Aquae Sulis</ref>&nbsp;بود و از آن‌جا که چشمه‌های آب گرم طبیعی [[بریتانیا]] فقط در این شهر بود، در قرن ۱۸ به مرکز درمانی پیشرفته‌ای تبدیل شد. بقایای حمام‌های رومی و معبد مجاور آن ازجمله زیباترین آثار برجا ماندۀ رومی در بریتانیاست. کلیسای [[گوتیک، معماری|گوتیک]] باث<ref>Gothic Bath Abbey</ref>&nbsp;دارای تزئینات غیرعادی در نمای غربی است. شهر بناهای بسیاری از قرن ۱۸ دارد و ازجمله بناهای میراث فرهنگی جهانی<ref>World Heritage Site</ref>&nbsp;به‌شمار می‌رود. شهر رومی آکوئای سولیس (آب‌های سول<ref>Sul</ref>&nbsp;الهۀ بریتانیایی خِرَد) در ۲۰ سال نخست تهاجم رومی‌ها در ۴۳م تأسیس شد. در [[قرون وسطا]]، چشمه‌ها جزو اموال سلطنتی بودند که کلیسا آن‌ها را اداره می‌کرد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۶

باث، شهر (Bath)

بزرگ‌ترين چشمه آب گرم
بزرگ‌ترين چشمه آب گرم

شهر تاریخی و مرکز اداری ناحیۀ[۱] باث و سامرست شمال شرقی[۲]، در جنوب غربی انگلستان، به فاصلۀ ۱۷کیلومتری غرب لندن. جمعیت آن 94,092 نفر است (۲۰۲۱). صنایع آن عبارت‌اند از چاپ، پلاستیک‌سازی، علوم مهندسی، و گردشگری. باث محل شهر رومی آکوئای سولیس[۳] بود و از آن‌جا که چشمه‌های آب گرم طبیعی بریتانیا فقط در این شهر بود، در قرن ۱۸ به مرکز درمانی پیشرفته‌ای تبدیل شد. بقایای حمام‌های رومی و معبد مجاور آن ازجمله زیباترین آثار برجا ماندۀ رومی در بریتانیاست. کلیسای گوتیک باث[۴] دارای تزئینات غیرعادی در نمای غربی است. شهر بناهای بسیاری از قرن ۱۸ دارد و ازجمله بناهای میراث فرهنگی جهانی[۵] به‌شمار می‌رود. شهر رومی آکوئای سولیس (آب‌های سول[۶] الهۀ بریتانیایی خِرَد) در ۲۰ سال نخست تهاجم رومی‌ها در ۴۳م تأسیس شد. در قرون وسطا، چشمه‌ها جزو اموال سلطنتی بودند که کلیسا آن‌ها را اداره می‌کرد.

 


  1. unitary authority
  2. Bath and North East Somerset
  3. Aquae Sulis
  4. Gothic Bath Abbey
  5. World Heritage Site
  6. Sul