یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴م)(Ionesco, Eugene)<br /> | یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴م)(Ionesco, Eugene)<br /> | ||
نمایشنامهنویس فرانسوی، زادۀ [[رومانی]]. از چهرههای شاخص تئاتر پوچی<ref>Theatre of the Absurd</ref> بود. بیشتر نمایشنامههایش تکپردهایاند و به بیهودگی کاربرد زبان در برقراری ارتباط میپردازند. وی در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه [[بخارست]]<ref>University of Bucharest</ref> تحصیل کرد. در ۱۹۳۱ یک دفتر کوچک شعر و چند مقاله در روزنامهها منتشر ساخت. در ۱۹۳۴م، ''عریان''<ref>Nu</ref> را انتشار داد که مجموعه مقالاتی است دربارۀ نویسندگان رومانیایی سرشناس آن زمان. پس از [[جنگ جهانی دوم]]، با مراجعت به [[پاریس، شهر|پاریس]] به کار نمونهخوانی مشغول شد و با استفاده از کتاب خودآموز، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت؛ این تجربه او را به نوشتن ضدنمایش<ref>anti-play</ref> ''آوازخوان طاس''<ref>''La Cantatrice chauve/The Bald Prima Donna''</ref> سوق داد. پس از 'آوازخوان | نمایشنامهنویس فرانسوی، زادۀ [[رومانی]]. از چهرههای شاخص تئاتر پوچی<ref>Theatre of the Absurd</ref> بود. بیشتر نمایشنامههایش تکپردهایاند و به بیهودگی کاربرد زبان در برقراری ارتباط میپردازند. وی در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه [[بخارست]]<ref>University of Bucharest</ref> تحصیل کرد. در ۱۹۳۱ یک دفتر کوچک شعر و چند مقاله در روزنامهها منتشر ساخت. در ۱۹۳۴م، ''عریان''<ref>Nu</ref> را انتشار داد که مجموعه مقالاتی است دربارۀ نویسندگان رومانیایی سرشناس آن زمان. پس از [[جنگ جهانی دوم]]، با مراجعت به [[پاریس، شهر|پاریس]] به کار نمونهخوانی مشغول شد و با استفاده از کتاب خودآموز، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت؛ این تجربه او را به نوشتن ضدنمایش<ref>anti-play</ref> ''آوازخوان طاس''<ref>''La Cantatrice chauve/The Bald Prima Donna''</ref> سوق داد. پس از «'آوازخوان طاس»، حدود دَه نمایشنامه دیگر نیز نوشت ازجمله ''درس''<ref>''La leçon/The lesson''</ref> (۱۹۵۱م)، ''صندلیها''<ref>''The Chairs/Les Chaises''</ref> (۱۹۵۲م) و ''آدمکش''<ref>''The killer/Tueur sans gages''</ref> (۱۹۵۹م). [[بارو، ژان ـ لوئی|ژانـلوئی بارو]]<ref>Jean-Louis Barrault</ref>، در ۱۹۶۰م، ''کرگدن'' را در ''تئاتر دو فرانس''<ref>''Théâtre de France''</ref> بهروی صحنه آورد. از دیگر نمایشنامههای اوست: ''گرسنگی و تشنگی''<ref>''Hunger and Thirst/La soif et la faim''</ref> (۱۹۶۶م) که به سفارش [[کمدی فرانسز|کمدی فرانسِز]]<ref>Comédie Française</ref> نوشته شد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۱
| اوژن یونسکو Eugene Ionesco | |
|---|---|
| زادروز |
رومانی ۱۹۱۲م |
| درگذشت | ۱۹۹۴م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه بخارست |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش نامه نویس |
| آثار |
آوازخوان طاس؛ کرگدن گرسنگی و تشنگی (۱۹۶۶م) |
| خویشاوندان سرشناس | تیاتر |
| جوایز و افتخارات | |
یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴م)(Ionesco, Eugene)
نمایشنامهنویس فرانسوی، زادۀ رومانی. از چهرههای شاخص تئاتر پوچی[۱] بود. بیشتر نمایشنامههایش تکپردهایاند و به بیهودگی کاربرد زبان در برقراری ارتباط میپردازند. وی در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه بخارست[۲] تحصیل کرد. در ۱۹۳۱ یک دفتر کوچک شعر و چند مقاله در روزنامهها منتشر ساخت. در ۱۹۳۴م، عریان[۳] را انتشار داد که مجموعه مقالاتی است دربارۀ نویسندگان رومانیایی سرشناس آن زمان. پس از جنگ جهانی دوم، با مراجعت به پاریس به کار نمونهخوانی مشغول شد و با استفاده از کتاب خودآموز، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت؛ این تجربه او را به نوشتن ضدنمایش[۴] آوازخوان طاس[۵] سوق داد. پس از «'آوازخوان طاس»، حدود دَه نمایشنامه دیگر نیز نوشت ازجمله درس[۶] (۱۹۵۱م)، صندلیها[۷] (۱۹۵۲م) و آدمکش[۸] (۱۹۵۹م). ژانـلوئی بارو[۹]، در ۱۹۶۰م، کرگدن را در تئاتر دو فرانس[۱۰] بهروی صحنه آورد. از دیگر نمایشنامههای اوست: گرسنگی و تشنگی[۱۱] (۱۹۶۶م) که به سفارش کمدی فرانسِز[۱۲] نوشته شد.