جرالدین پیج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
(نام کامل: جرالدین سو پیج<ref>Geraldine Sue Page</ref>) بازیگر امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. به عنوان یک هنرمند درجه‌یک سبک بازیگری متد<ref>Method acting</ref>، برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده<ref><bdi>Primetime Emmy Award</bdi></ref> و دو جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.  
(نام کامل: جرالدین سو پیج<ref>Geraldine Sue Page</ref>) بازیگر امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. به عنوان یک هنرمند درجه‌یک سبک بازیگری متد<ref>Method acting</ref>، برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده<ref><bdi>Primetime Emmy Award</bdi></ref> و دو جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.  


پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref>Art Institute of Chicago</ref> زیر نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> و در نیویورک تحت نظر [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]] تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های [[تنسی ویلیامز]] (از جمله ''تابستان و دود''<ref>''Summer and Smoke''</ref> و ''پرندۀ شیرین جوانی''<ref>''Sweet Bird of Youth''</ref>) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود<ref>Hollywood</ref> درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای ''هوندو''<ref>''Hondo''</ref> (نقش دوم)، ''تابستان و دود'' (نقش اول)، ''پرندۀ شیرین جوانی'' (نقش اول)، ''تو اکنون پسر بزرگی هستی''<ref>''You're a Big Boy Now''</ref> (نقش دوم)، ''پیت و تیلی''<ref>''Pete 'n' Tillie''</ref> (نقش دوم)، ''صحنه‌های داخلی''<ref>''Interiors''</ref> (نقش اول)، و ''پاپ روستای گرینویچ''<ref>''The Pope of Greenwich Village''</ref> (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای ''سفر به بانتیفول''<ref><bdi>''The Trip to Bountiful''</bdi></ref>  (نقش اول) از آن خود کرد. همچنین او برای ''تابستان و دود'' در جشنوارۀ فیلم ونیز<ref>Venice Film Festival</ref> برندۀ جایزۀ بهترین بازیگر زن شد.   
پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref>Art Institute of Chicago</ref> زیر نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> و در نیویورک تحت نظر [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]] تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های [[ویلیامز، تنسی (۱۹۱۱ـ۱۹۸۳)|تنسی ویلیامز]] (از جمله ''تابستان و دود''<ref>''Summer and Smoke''</ref> و ''پرندۀ شیرین جوانی''<ref>''Sweet Bird of Youth''</ref>) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود<ref>Hollywood</ref> درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای ''هوندو''<ref>''Hondo''</ref> (نقش دوم)، ''تابستان و دود'' (نقش اول)، ''پرندۀ شیرین جوانی'' (نقش اول)، ''تو اکنون پسر بزرگی هستی''<ref>''You're a Big Boy Now''</ref> (نقش دوم)، ''پیت و تیلی''<ref>''Pete 'n' Tillie''</ref> (نقش دوم)، ''صحنه‌های داخلی''<ref>''Interiors''</ref> (نقش اول)، و ''پاپ روستای گرینویچ''<ref>''The Pope of Greenwich Village''</ref> (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای ''سفر به بانتیفول''<ref><bdi>''The Trip to Bountiful''</bdi></ref>  (نقش اول) از آن خود کرد. همچنین او برای ''تابستان و دود'' در جشنوارۀ فیلم ونیز<ref>Venice Film Festival</ref> برندۀ جایزۀ بهترین بازیگر زن شد.   


همسر سوم پیج، ریپ تورن<ref>Rip Torn</ref> (از ۱۹۶۱ تا زمان مرگ پیج)، بازیگر است. پیش از آنکه برای یک اجرای برادویِ نمایش ''روح سرخوش''<ref>''Blithe Spirit''</ref> (به کارگردانی نوئل کوارد<ref>Noël Coward</ref>) روی صحنه برود، بر اثر سکتۀ قلبی در خانه‌اش درگذشت.     
همسر سوم پیج، ریپ تورن<ref>Rip Torn</ref> (از ۱۹۶۱ تا زمان مرگ پیج)، بازیگر است. پیش از آنکه برای یک اجرای برادویِ نمایش ''روح سرخوش''<ref>''Blithe Spirit''</ref> (به کارگردانی نوئل کوارد<ref>Noël Coward</ref>) روی صحنه برود، بر اثر سکتۀ قلبی در خانه‌اش درگذشت.     
خط ۲۱: خط ۲۱:
* ''پاپ روستای گرینویچ'' (استوارت روزنبرگ<ref>Stuart Rosenberg</ref> - 1984)
* ''پاپ روستای گرینویچ'' (استوارت روزنبرگ<ref>Stuart Rosenberg</ref> - 1984)
* ''سفر به بانتیفول'' (پیتر مسترسون<ref>Peter Masterson</ref> - 1985)
* ''سفر به بانتیفول'' (پیتر مسترسون<ref>Peter Masterson</ref> - 1985)


----
----

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۷

جرالدین پیج
Geraldine Page
زادروز میزوری ۲۲ نوامبر ۱۹۲۴م
درگذشت نیویورک ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل بازیگری - مؤسسۀ هنر شیکاگو
شغل و تخصص اصلی بازیگر
سبک بازیگری متد
آثار هوندو (1953)؛ تابستان و دود (1961)؛ پرندۀ شیرین جوانی (1962)؛ تو اکنون پسر بزرگی هستی (1966)؛ فریب‌خورده (۱۹۷۱)؛ پیت و تیلی (1972)؛ صحنه‌های داخلی (1978)؛ پاپ روستای گرینویچ (1984)؛ سفر به بانتیفول (1985)
گروه مقاله سینما
خویشاوندان سرشناس ریپ تورن (همسر - از ۱۹۶۱ تا زمان مرگ پیج)
جوایز و افتخارات جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (1985م)
جرالدین پیج
جرالدین پیج (سمت راست تصویر) در نمایی از فیلم سفر به بانتیفول

جرالدین پیج (میزوری ۲۲ نوامبر ۱۹۲۴ - نیویورک ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷م) Geraldine Page

(نام کامل: جرالدین سو پیج[۱]) بازیگر امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. به عنوان یک هنرمند درجه‌یک سبک بازیگری متد[۲]، برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا[۳]، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده[۴] و دو جایزۀ گلدن گلوب[۵] دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.

پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو[۶] زیر نظر یوتا هیگن[۷] و در نیویورک تحت نظر لی استراسبرگ تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های تنسی ویلیامز (از جمله تابستان و دود[۸] و پرندۀ شیرین جوانی[۹]) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود[۱۰] درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای هوندو[۱۱] (نقش دوم)، تابستان و دود (نقش اول)، پرندۀ شیرین جوانی (نقش اول)، تو اکنون پسر بزرگی هستی[۱۲] (نقش دوم)، پیت و تیلی[۱۳] (نقش دوم)، صحنه‌های داخلی[۱۴] (نقش اول)، و پاپ روستای گرینویچ[۱۵] (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای سفر به بانتیفول[۱۶] (نقش اول) از آن خود کرد. همچنین او برای تابستان و دود در جشنوارۀ فیلم ونیز[۱۷] برندۀ جایزۀ بهترین بازیگر زن شد.

همسر سوم پیج، ریپ تورن[۱۸] (از ۱۹۶۱ تا زمان مرگ پیج)، بازیگر است. پیش از آنکه برای یک اجرای برادویِ نمایش روح سرخوش[۱۹] (به کارگردانی نوئل کوارد[۲۰]) روی صحنه برود، بر اثر سکتۀ قلبی در خانه‌اش درگذشت.


برخی از آثار سینمایی

  • هوندو (جان فارو[۲۱] - 1953)
  • تابستان و دود (پیتر گلنویل[۲۲] - 1961)
  • پرندۀ شیرین جوانی (ریچارد بروکس[۲۳] - 1962)
  • تو اکنون پسر بزرگی هستی (فرانسیس فورد کاپولا - 1966)
  • فریب‌خورده[۲۴] (دان سیگل - ۱۹۷۱)
  • پیت و تیلی (مارتین ریت[۲۵] - 1972)
  • صحنه‌های داخلی (وودی آلن - 1978)
  • پاپ روستای گرینویچ (استوارت روزنبرگ[۲۶] - 1984)
  • سفر به بانتیفول (پیتر مسترسون[۲۷] - 1985)


  1. ↑ Geraldine Sue Page
  2. ↑ Method acting
  3. ↑ British Academy Film Awards
  4. ↑ Primetime Emmy Award
  5. ↑ Golden Globe Award
  6. ↑ Art Institute of Chicago
  7. ↑ Uta Hagen
  8. ↑ Summer and Smoke
  9. ↑ Sweet Bird of Youth
  10. ↑ Hollywood
  11. ↑ Hondo
  12. ↑ You're a Big Boy Now
  13. ↑ Pete 'n' Tillie
  14. ↑ Interiors
  15. ↑ The Pope of Greenwich Village
  16. ↑ The Trip to Bountiful
  17. ↑ Venice Film Festival
  18. ↑ Rip Torn
  19. ↑ Blithe Spirit
  20. ↑ Noël Coward
  21. ↑ John Farrow
  22. ↑ Peter Glenville
  23. ↑ Richard Brooks
  24. ↑ The Beguiled
  25. ↑ Martin Ritt
  26. ↑ Stuart Rosenberg
  27. ↑ Peter Masterson
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=جرالدین_پیج&oldid=2010249304»