کازلا، آلفردو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=آلفردو کازلّا|نام=Alfredo Casella|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۸۳م|تاریخ مرگ=۱۹۴۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کنسرواتوار پاریس|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز، نوازنده پیانو، رهبر ارکستر و معلم|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=بالۀ خمره (۱۹۲۴)، اسکارلاتیانا (۱۹۲۷)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=انجمن ملی موسیقی و مجلۀ آرس نووا را بنیاد گذاشت|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کازلّا، آلفردو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۷)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آلفردو کازلّا|نام=Alfredo Casella|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۸۳م|تاریخ مرگ=۱۹۴۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کنسرواتوار پاریس|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز، نوازنده پیانو، رهبر ارکستر و معلم|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=باله خمره (۱۹۲۴م)، اسکارلاتیانا (۱۹۲۷م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=انجمن ملی موسیقی و مجلۀ آرس نووا را بنیاد گذاشت|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کازلّا، آلفردو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۷م) (Casella, Alfredo)
[[پرونده:Casella, Alfredo.jpg|بندانگشتی|آلفردو کازلا]]
[[پرونده:Casella, Alfredo.jpg|بندانگشتی|آلفردو کازلا]]
(Casella, Alfredo)
آهنگ‌ساز، نوازندۀ [[پیانو]]، رهبر ارکستر و معلم ایتالیایی. به‌سبب حمایت و تقویت موسیقی قرن ۲۰م معروف است. در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory</ref> تحصیل کرد. با وجود آشنایی با آهنگ‌سازان فرانسوی، [[راول، موریس|موریس راول]]<ref>Maurice Ravel  
 
</ref> و [[دبوسی، کلود (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)|کلود دبوسی]]<ref>Claude Debussy </ref>، و تعلیم‌گرفتن از آهنگ‌ساز فرانسوی، [[فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)|گابریل فوره]]<ref>Gabriel Fauré </ref>، به‌جای تأثیرگرفتن از این آهنگ‌سازان امپرسیونیست<ref>impressionist </ref>، تحت تأثیر جنبش رُمانتیک آلمان قرار گرفت. آثار بعدی او سبکی نئوکلاسیک<ref>neoclassical </ref> دارند؛ ساخته‌هایی همچون ''اسکارلاتیانا''<ref>''Scarlattiana''</ref> (۱۹۲۷م) فن [[کنترپوآن]] را در کنار زبان هارمونی معاصر به‌کار می‌گیرند. او انجمن ملی موسیقی<ref> Società Nazionale di Musica </ref> و مجلۀ ''آرس نووا''<ref>''Ars Nova'' </ref> را بنیاد گذاشت تا جولانگاه موسیقی نوین باشند. معروف‌ترین اثر او بالۀ<ref>ballet</ref> ''خمره''<ref>''La Giara''</ref> (۱۹۲۴م) است.
آهنگ‌ساز، نوازندۀ [[پیانو]]، رهبر ارکستر و معلم ایتالیایی. به‌سبب حمایت و تقویت موسیقی قرن ۲۰ معروف است. در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory</ref> تحصیل کرد. با وجود آشنایی با آهنگ‌سازان فرانسوی، [[راول ، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)|موریس راول]]<ref>Maurice Ravel  
</ref> و [[دبوسی، کلود (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)|کلود دبوسی]]<ref>Claude Debussy </ref>، و تعلیم‌گرفتن از آهنگ‌ساز فرانسوی، [[فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)|گابریل فوره]]<ref>Gabriel Fauré </ref>، به‌جای تأثیرگرفتن از این آهنگ‌سازان امپرسیونیست<ref>impressionist </ref>، تحت تأثیر جنبش رُمانتیک آلمان قرار گرفت. آثار بعدی او سبکی نئوکلاسیک<ref>neoclassical </ref> دارند؛ ساخته‌هایی همچون ''اسکارلاتیانا''<ref>''Scarlattiana''</ref> (۱۹۲۷) فن [[کنترپوآن]] را در کنار زبان هارمونی معاصر به‌کار می‌گیرند. او انجمن ملی موسیقی<ref> Società Nazionale di Musica </ref> و مجلۀ ''آرس نووا''<ref>''Ars Nova'' </ref> را بنیاد گذاشت تا جولانگاه موسیقی نوین باشند. معروف‌ترین اثر او بالۀ<ref>ballet</ref> ''خمره''<ref>''La Giara''</ref> (۱۹۲۴) است.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۷

آلفردو کازلّا
Alfredo Casella
زادروز ۱۸۸۳م
درگذشت ۱۹۴۷م
ملیت ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل کنسرواتوار پاریس
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز، نوازنده پیانو، رهبر ارکستر و معلم
فعالیت های مهم انجمن ملی موسیقی و مجلۀ آرس نووا را بنیاد گذاشت
آثار باله خمره (۱۹۲۴م)، اسکارلاتیانا (۱۹۲۷م)
گروه مقاله موسیقی

کازلّا، آلفردو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۷م) (Casella, Alfredo)

آلفردو کازلا

آهنگ‌ساز، نوازندۀ پیانو، رهبر ارکستر و معلم ایتالیایی. به‌سبب حمایت و تقویت موسیقی قرن ۲۰م معروف است. در کنسرواتوار پاریس[۱] تحصیل کرد. با وجود آشنایی با آهنگ‌سازان فرانسوی، موریس راول[۲] و کلود دبوسی[۳]، و تعلیم‌گرفتن از آهنگ‌ساز فرانسوی، گابریل فوره[۴]، به‌جای تأثیرگرفتن از این آهنگ‌سازان امپرسیونیست[۵]، تحت تأثیر جنبش رُمانتیک آلمان قرار گرفت. آثار بعدی او سبکی نئوکلاسیک[۶] دارند؛ ساخته‌هایی همچون اسکارلاتیانا[۷] (۱۹۲۷م) فن کنترپوآن را در کنار زبان هارمونی معاصر به‌کار می‌گیرند. او انجمن ملی موسیقی[۸] و مجلۀ آرس نووا[۹] را بنیاد گذاشت تا جولانگاه موسیقی نوین باشند. معروف‌ترین اثر او بالۀ[۱۰] خمره[۱۱] (۱۹۲۴م) است.

 


  1. Paris Conservatory
  2. Maurice Ravel
  3. Claude Debussy
  4. Gabriel Fauré
  5. impressionist
  6. neoclassical
  7. Scarlattiana
  8. Società Nazionale di Musica
  9. Ars Nova
  10. ballet
  11. La Giara