فوگارد، آتول: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۳۲م
|زادروز=۱۹۳۲م
|تاریخ مرگ=۱۹۷۰م
|تاریخ مرگ=۲۰۲۵م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=افریقای جنوبی
|ملیت=افریقای جنوبی
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
[[پرونده:33174200.jpg|بندانگشتی|آتول فوگارد]]
[[پرونده:33174200.jpg|بندانگشتی|آتول فوگارد]]
فوگارد، آتول (۱۹۳۲)(Fugard, Athol)
فوگارد، آتول (۱۹۳۲-۲۰۲۵م)(Fugard, Athol)


نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان، و بازیگر افریقای جنوبی. بیش از بیست نمایش‌نامه نوشت که بسیاری از‌ آن‌ها دربارۀ پیامدهای تبعیض‌نژادی است. سه‌گانه‌ای که در ۱۹۷۴ تحت عنوان ''اعلامیه‌ها''<ref>''Statements''</ref> منتشر کرد، بی‌پرده‌ترین نمایش‌نامه‌های سیاسی او برشمرده می‌شوند. برخی از‌ آثار اوست: ''بوسمن و لنا''<ref>''Boesman and Lena''</ref> (۱۹۶۹؛ فیلم در ۱۹۷۴)، نمایش‌نامه‌های شرح‌حال‌گونۀ ''ارباب هارولد و پسرها''<ref>''Master Harold and the Boys''</ref> (۱۹۸۲)، و ''فرزندان من! افریقای من!''<ref>''!My Children! My Africa''</ref> (۱۹۸۹). نخستین نمایش‌نامۀ موفق او ''گره خفت''<ref>''The Blood Knot''</ref> (۱۹۶۱) بود که در [[لندن (انگلستان)|لندن]] و [[نیویورک]] به‌روی صحنه رفت. در ۱۹۶۷ فوگارد با سرپیچی از قانون منع نقش‌آفرینی مختلط سیاه‌پوستان و سفیدپوستان در ملأ عام، گروه مختلط «بازیگران سرپنت<ref>Serpent Players</ref>» را در شهرک سیاه‌پوست‌نشین نیو برایتون<ref>New Brighton </ref> در [[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] تشکیل داد. نمایش‌نامه‌های این دورۀ او تحت عنوان ''نمایش‌نامه‌های شهرک''<ref>''Township Plays'' </ref> (۱۹۹۳) منتشر شدند. ازجمله نمایش‌نامه‌های دیگر او عبارت‌اند از ''سلام و خداحافظ''<ref>''Hello and Goodbye''</ref> (۱۹۶۵)، ''درسی از صبّاره‌ها''<ref>''A Lesson from Aloes''</ref> (۱۹۸۰) و ''خانه‌ای با خوک‌ها''<ref>''A Place with the Pigs''</ref> (۱۹۸۷). سه‌گانۀ اعلامیه‌ها مرکب از نمایش‌نامه‌هایی است، همچون ''سیزوئه بانسی مرده است''<ref>''Sizwe Bansi is Dead''</ref> (۱۹۷۲)، ''جزیره''<ref>The Island</ref> (۱۹۷۳) و ''اعلامیه‌های پس از دستگیری به''‌''موجب قانون فساد اخلاقی''<ref>''Statements After an Arrest under the Immorality Act''</ref> (۱۹۷۳). دو نمایش اول در کارگاه مشترکی با وینستون انتشونا<ref>Winston Ntshona</ref> و جان کانی<ref>John Kani </ref>، بازیگران سیاه‌پوست، نوشته شد. یکی از نقش‌های سینمایی فوگارد بازی در فیلم ''گاندی''<ref>''Gandhi''</ref> (۱۹۸۲) است؛ او رمانی به نام ''تسوتسی''<ref>''Tsotsi''</ref> (۱۹۸۰) نیز دارد.
نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان، و بازیگر افریقای جنوبی. بیش از بیست نمایش‌نامه نوشت که بسیاری از‌ آن‌ها دربارۀ پیامدهای تبعیض‌نژادی است. سه‌گانه‌ای که در ۱۹۷۴ تحت عنوان ''اعلامیه‌ها''<ref>''Statements''</ref> منتشر کرد، بی‌پرده‌ترین نمایش‌نامه‌های سیاسی او برشمرده می‌شوند. برخی از‌ آثار اوست: ''بوسمن و لنا''<ref>''Boesman and Lena''</ref> (۱۹۶۹؛ فیلم در ۱۹۷۴)، نمایش‌نامه‌های شرح‌حال‌گونۀ ''ارباب هارولد و پسرها''<ref>''Master Harold and the Boys''</ref> (۱۹۸۲)، و ''فرزندان من! افریقای من!''<ref>''!My Children! My Africa''</ref> (۱۹۸۹). نخستین نمایش‌نامۀ موفق او ''گره خفت''<ref>''The Blood Knot''</ref> (۱۹۶۱) بود که در [[لندن (انگلستان)|لندن]] و [[نیویورک]] به‌روی صحنه رفت. در ۱۹۶۷ فوگارد با سرپیچی از قانون منع نقش‌آفرینی مختلط سیاه‌پوستان و سفیدپوستان در ملأ عام، گروه مختلط «بازیگران سرپنت<ref>Serpent Players</ref>» را در شهرک سیاه‌پوست‌نشین نیو برایتون<ref>New Brighton </ref> در [[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] تشکیل داد. نمایش‌نامه‌های این دورۀ او تحت عنوان ''نمایش‌نامه‌های شهرک''<ref>''Township Plays'' </ref> (۱۹۹۳) منتشر شدند. ازجمله نمایش‌نامه‌های دیگر او عبارت‌اند از ''سلام و خداحافظ''<ref>''Hello and Goodbye''</ref> (۱۹۶۵)، ''درسی از صبّاره‌ها''<ref>''A Lesson from Aloes''</ref> (۱۹۸۰) و ''خانه‌ای با خوک‌ها''<ref>''A Place with the Pigs''</ref> (۱۹۸۷). سه‌گانۀ اعلامیه‌ها مرکب از نمایش‌نامه‌هایی است، همچون ''سیزوئه بانسی مرده است''<ref>''Sizwe Bansi is Dead''</ref> (۱۹۷۲)، ''جزیره''<ref>The Island</ref> (۱۹۷۳) و ''اعلامیه‌های پس از دستگیری به''‌''موجب قانون فساد اخلاقی''<ref>''Statements After an Arrest under the Immorality Act''</ref> (۱۹۷۳). دو نمایش اول در کارگاه مشترکی با وینستون انتشونا<ref>Winston Ntshona</ref> و جان کانی<ref>John Kani </ref>، بازیگران سیاه‌پوست، نوشته شد. یکی از نقش‌های سینمایی فوگارد بازی در فیلم ''گاندی''<ref>''Gandhi''</ref> (۱۹۸۲) است؛ او رمانی به نام ''تسوتسی''<ref>''Tsotsi''</ref> (۱۹۸۰) نیز دارد.

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۴

آتول فوگارد
Athol Fugard
زادروز ۱۹۳۲م
درگذشت ۲۰۲۵م
ملیت افریقای جنوبی
شغل و تخصص اصلی نمایش‌نامه‌نویس
شغل و تخصص های دیگر کارگردان، بازیگر
آثار

بوسمن و لنا (۱۹۶۹؛ فیلم در ۱۹۷۴)، ارباب هارولد و پسرها (۱۹۸۲)، و فرزندان من! افریقای من! (۱۹۸۹)

نمایش‌نامه‌: سلام و خداحافظ (۱۹۶۵)، درسی از صبّاره‌ها (۱۹۸۰) و خانه‌ای با خوک‌ها (۱۹۸۷)
گروه مقاله تئاتر
آتول فوگارد

فوگارد، آتول (۱۹۳۲-۲۰۲۵م)(Fugard, Athol)

نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان، و بازیگر افریقای جنوبی. بیش از بیست نمایش‌نامه نوشت که بسیاری از‌ آن‌ها دربارۀ پیامدهای تبعیض‌نژادی است. سه‌گانه‌ای که در ۱۹۷۴ تحت عنوان اعلامیه‌ها[۱] منتشر کرد، بی‌پرده‌ترین نمایش‌نامه‌های سیاسی او برشمرده می‌شوند. برخی از‌ آثار اوست: بوسمن و لنا[۲] (۱۹۶۹؛ فیلم در ۱۹۷۴)، نمایش‌نامه‌های شرح‌حال‌گونۀ ارباب هارولد و پسرها[۳] (۱۹۸۲)، و فرزندان من! افریقای من![۴] (۱۹۸۹). نخستین نمایش‌نامۀ موفق او گره خفت[۵] (۱۹۶۱) بود که در لندن و نیویورک به‌روی صحنه رفت. در ۱۹۶۷ فوگارد با سرپیچی از قانون منع نقش‌آفرینی مختلط سیاه‌پوستان و سفیدپوستان در ملأ عام، گروه مختلط «بازیگران سرپنت[۶]» را در شهرک سیاه‌پوست‌نشین نیو برایتون[۷] در افریقای جنوبی تشکیل داد. نمایش‌نامه‌های این دورۀ او تحت عنوان نمایش‌نامه‌های شهرک[۸] (۱۹۹۳) منتشر شدند. ازجمله نمایش‌نامه‌های دیگر او عبارت‌اند از سلام و خداحافظ[۹] (۱۹۶۵)، درسی از صبّاره‌ها[۱۰] (۱۹۸۰) و خانه‌ای با خوک‌ها[۱۱] (۱۹۸۷). سه‌گانۀ اعلامیه‌ها مرکب از نمایش‌نامه‌هایی است، همچون سیزوئه بانسی مرده است[۱۲] (۱۹۷۲)، جزیره[۱۳] (۱۹۷۳) و اعلامیه‌های پس از دستگیری بهموجب قانون فساد اخلاقی[۱۴] (۱۹۷۳). دو نمایش اول در کارگاه مشترکی با وینستون انتشونا[۱۵] و جان کانی[۱۶]، بازیگران سیاه‌پوست، نوشته شد. یکی از نقش‌های سینمایی فوگارد بازی در فیلم گاندی[۱۷] (۱۹۸۲) است؛ او رمانی به نام تسوتسی[۱۸] (۱۹۸۰) نیز دارد.

 


  1. Statements
  2. Boesman and Lena
  3. Master Harold and the Boys
  4. !My Children! My Africa
  5. The Blood Knot
  6. Serpent Players
  7. New Brighton
  8. Township Plays
  9. Hello and Goodbye
  10. A Lesson from Aloes
  11. A Place with the Pigs
  12. Sizwe Bansi is Dead
  13. The Island
  14. Statements After an Arrest under the Immorality Act
  15. Winston Ntshona
  16. John Kani
  17. Gandhi
  18. Tsotsi