هملت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
[[File:41115100.jpg|thumb|صحنه‌اي از نمايش هملت]]
[[File:41115100.jpg|thumb|صحنه‌اي از نمايش هملت]]


تراژدیِ نوشتۀ [[ویلیام شکسپیر]]<ref>William Shakespeare</ref>، که اولین‌بار بین ۱۶۰۱ تا ۱۶۰۲ به روی صحنه رفت. هملت، درپی تردید بسیار، انتقام خون پدرش، پادشاه دانمارک، را از عموی خود کلودیوس<ref>Claudius </ref>&nbsp;می‌گیرد که با مادر او ازدواج کرده است. نمایش با مرگ هر سه نفر به پایان می‌رسد. هملت که به خواستۀ روح پدرش درپی انتقام است، درمانده میان عشق و نفرت به مادر، موجب مرگ محبوب خود، اوفلیا<ref>Ophelia </ref>، پدر و برادر او و همدرسی‌هایش رُوزِنکرنتس<ref>Rosencrantz </ref>&nbsp;و گیلدِنسترن<ref>Guildenstern</ref>&nbsp;می‌شود. هملت در تک‌گفتار معروفش، که با «بودن یا نبودن» شروع می‌شود، به خودکشی می‌اندیشد.
تراژدیِ نوشتۀ [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|ویلیام شکسپیر]]<ref>William Shakespeare</ref>، که اولین‌بار بین ۱۶۰۱ تا ۱۶۰۲م به روی صحنه رفت. هملت، درپی تردید بسیار، انتقام خون پدرش، پادشاه دانمارک، را از عموی خود کلودیوس<ref>Claudius </ref>&nbsp;می‌گیرد که با مادر او ازدواج کرده است. نمایش با مرگ هر سه نفر به پایان می‌رسد. هملت که به خواستۀ روح پدرش درپی انتقام است، درمانده میان عشق و نفرت به مادر، موجب مرگ محبوب خود، اوفلیا<ref>Ophelia </ref>، پدر و برادر او و همدرسی‌هایش رُوزِنکرنتس<ref>Rosencrantz </ref>&nbsp;و گیلدِنسترن<ref>Guildenstern</ref>&nbsp;می‌شود. هملت در تک‌گفتار معروفش، که با «بودن یا نبودن» شروع می‌شود، به خودکشی می‌اندیشد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۶

هَمْلِت (Hamlet)

صحنه‌اي از نمايش هملت

تراژدیِ نوشتۀ ویلیام شکسپیر[۱]، که اولین‌بار بین ۱۶۰۱ تا ۱۶۰۲م به روی صحنه رفت. هملت، درپی تردید بسیار، انتقام خون پدرش، پادشاه دانمارک، را از عموی خود کلودیوس[۲] می‌گیرد که با مادر او ازدواج کرده است. نمایش با مرگ هر سه نفر به پایان می‌رسد. هملت که به خواستۀ روح پدرش درپی انتقام است، درمانده میان عشق و نفرت به مادر، موجب مرگ محبوب خود، اوفلیا[۳]، پدر و برادر او و همدرسی‌هایش رُوزِنکرنتس[۴] و گیلدِنسترن[۵] می‌شود. هملت در تک‌گفتار معروفش، که با «بودن یا نبودن» شروع می‌شود، به خودکشی می‌اندیشد.

 


  1. William Shakespeare
  2. Claudius
  3. Ophelia
  4. Rosencrantz
  5. Guildenstern