عبدی نیشابوری، عبدالله ( ـ۹۶۸ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عَبدی نیشابوری، عَبدالله ( ـ۹۶۸ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=عَبدالله عَبدی نیشابوری|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۹۶۸ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر و خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=در دربار شاهاسماعیل صفوی (حک ۹۰۵ـ۹۳۰ق) کتابت میکردند|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=حسن نیشابوری (پدر)|گروه مقاله=خوشنویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}عَبدی نیشابوری، عَبدالله ( ـ۹۶۸ق)<br> | ||
<p>شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند حسن | <p>شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند [[نیشابوری، حسن|حسن نیشابوری]]، معروف به عبدی نیشابوری از خوشنویسان دورۀ [[شاه طهماسب|شاهطهماسب]] اول صفوی (حک ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود. البته در دربار [[اسماعیل صفوی اول|شاهاسماعیل صفوی]] (حک ۹۰۵ـ۹۳۰ق) نیز به امر کتابت اشتغال داشت و «شاهی» رقم میکرد. [[امیرعلی شیر نوایی|امیرعلیشیر نوایی]] به او «عبدی قلندر» میگفت و بههمین سبب در پای بعضی از قطعات نیز این نام را میآورد. عبدی، درویشصفت و باذوق، از شاگردان [[سلطان علی مشهدی، نظام الدین (ح ۸۴۱-۹۲۶ق)|سلطان علی مشهدی]] بود. او خط کتابت را بسیار استادانه مینوشت، اما در خطوط جلی و مشق نیز آثار شاخصی دارد. شاهمحمود نیشابوری، استاد [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]]، از شاگردان او بود. در تاریخ مرگش اشتراک نظر نیست، باتوجهبه خطی که با تاریخ ۹۹۶ق از او در دست است، احتمالاً قریب ۹۰ سال زیسته است. از او آثاری در کتابخانۀ موزۀ گلستان و [[مجلس شورای ملی]] و همچنین قطعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول برجا مانده است.</p> | ||
<br><!--31033900--> | <br><!--31033900--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۳
| عَبدالله عَبدی نیشابوری | |
|---|---|
| درگذشت | ۹۶۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و خوشنویس |
| سمت | در دربار شاهاسماعیل صفوی (حک ۹۰۵ـ۹۳۰ق) کتابت میکردند |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
| خویشاوندان سرشناس | حسن نیشابوری (پدر) |
عَبدی نیشابوری، عَبدالله ( ـ۹۶۸ق)
شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند حسن نیشابوری، معروف به عبدی نیشابوری از خوشنویسان دورۀ شاهطهماسب اول صفوی (حک ۹۳۰ـ۹۸۴ق) بود. البته در دربار شاهاسماعیل صفوی (حک ۹۰۵ـ۹۳۰ق) نیز به امر کتابت اشتغال داشت و «شاهی» رقم میکرد. امیرعلیشیر نوایی به او «عبدی قلندر» میگفت و بههمین سبب در پای بعضی از قطعات نیز این نام را میآورد. عبدی، درویشصفت و باذوق، از شاگردان سلطان علی مشهدی بود. او خط کتابت را بسیار استادانه مینوشت، اما در خطوط جلی و مشق نیز آثار شاخصی دارد. شاهمحمود نیشابوری، استاد خط نستعلیق، از شاگردان او بود. در تاریخ مرگش اشتراک نظر نیست، باتوجهبه خطی که با تاریخ ۹۹۶ق از او در دست است، احتمالاً قریب ۹۰ سال زیسته است. از او آثاری در کتابخانۀ موزۀ گلستان و مجلس شورای ملی و همچنین قطعاتی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول برجا مانده است.