ویزل، تورستن: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ویزل، تورستن (۱۹۲۴) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ویزل، تورستن منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ویزِل، تورسْتِن ( | ویزِل، تورسْتِن (۱۹۲۴م - )(Wiesel, Torsten) | ||
دانشمند سوئدی علوم عصبشناسی<ref>neuroscience | دانشمند سوئدی علوم عصبشناسی<ref>neuroscience | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۱۹
ویزِل، تورسْتِن (۱۹۲۴م - )(Wiesel, Torsten)
دانشمند سوئدی علوم عصبشناسی[۱]. او و دیوید هانتر هوبل[۲]، بهسبب تحقیق در زمینۀ درک بینایی، جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۸۱ را دریافت کردند. راجر دبلیو اسپری[۳]، که در زمینۀ اختصاصیشدن عملکرد نیمکرههای مخ[۴] تحقیق کرده بود، نیز با آنان در این جایزه سهیم بود. پیامی که چشم به مغز میفرستد، بهمثابۀ رمزی است که فقط مغز معنی آن را درک میکند. ویزل و هابل این رمز را کشف کردند. به این منظور، آنان علایم را از یاختههای عصبی لایههای متفاوت مغز استخراج کردند و توانستند نشان دهند که مغز چگونه بخشهای متفاوت تصویر تشکیل شده روی شبکیۀ[۵] چشم را میخواند و تفسیر میکند. همچنین، ثابت کردند که توانایی تفسیر پیامهای بینایی کمی پس از تولد پدید میآید. ویزل در اوپسالا[۶] زاده شد. از ۱۹۵۴، پژوهشهایش را با مطالعهی اصول فیزیولوژی عصبی در مؤسسه کارولینسکا[۷]ی اوپسالا آغاز کرد. یک سال بعد، برای گذراندن دورۀ فوق تخصصی به مؤسسۀ ویلمر[۸]، دانشکدۀ پزشکی جان هاپکینز[۹]، واقع در بالتیمور[۱۰] مریلند[۱۱]، دعوت شد. در ۱۹۵۸، هابل بیست سال بود که در آن آزمایشگاه کار میکرد. در ۱۹۵۹، ویزل و هابل بههمراه استادشان، استفن کافلر[۱۲]، به دانشکدۀ پزشکی هاروارد[۱۳] رفتند. در ۱۹۷۳، ویزل به ریاست گروه عصبزیستشناسی[۱۴] هاروارد رسید.