میرعماد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرعماد (قزوین ۹۶۱ـ اصفهان ۱۰۲۴ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=میرعماد|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=میرمحمدبن حسین حسنی سیفی قزوینی|نام مستعار=|لقب=عمادالملک و میر|زادروز=قزوین ۹۶۱ق|تاریخ مرگ=اصفهان ۱۰۲۴ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتیبهای به خط میرعماد در تکیۀ میر در تخت پولاد اصفهان|خویشاوندان سرشناس=ابراهیم بن عماد (فرزند)|گروه مقاله=خوشنویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}میرعماد (قزوین ۹۶۱ـ اصفهان ۱۰۲۴ق)<br> | ||
[[پرونده: 38589700.jpg | بندانگشتی| | [[پرونده:38589700-2.jpg|بندانگشتی|نمونهای از نستعلیق چلیپا از میرعماد]] | ||
<p>(نام اصلی: میرمحمدبن حسین حسنی سیفی قزوینی) خوشنویس صاحب سبک ایرانی. از مشهورترین نستعلیقنویسان، ملقب به عمادالملک و میر، که مقدمات علوم و خط را در [[قزوین، شهر|قزوین]] آموخت و برای تکمیل خوشنویسی به [[تبریز، شهر|تبریز]] نزد [[تبریزی، محمدحسین ( ـ قزوین ۹۸۵ق)|ملامحمدحسین تبریزی]] رفت؛ پس از سفر به [[عثمانی، امپراتوری|عثمانی]] و [[حجاز]] در [[اصفهان، شهر|اصفهان]] سکنا گزید و در دربار شاهعباس مشغول بهکار شد. همدورۀ [[عباسی، علی رضا ( - بعد از ۱۰۲۵ق)|علیرضا عباسی]] (تبریزی) بود. بر اثر سعایت بدخواهان، به فرمان [[عباس صفوی اول|شاهعباس اول صفوی]] (حک: ۹۹۶ـ ۱۰۳۸ق) و بهدست مقصودبیگ مسگر در ۶۳سالگی بهقتل رسید و در مسجد مقصودبیگ، در دروازه طوقچی اصفهان، بهخاک سپرده شد. مشهورترین شاگردان میرعماد عبارت بودند از نورالدین محمد لاهیجی، ملقب به «نورا»؛ عبدالرشید دیلمی، معروف به «رشیدا»؛ میرابراهیم ابوتراب، ملقب به «تُرابا»؛ عبدالجبار اصفهانی؛ محمدصادق خاتونآبادی؛ درویش عبدی بخارایی؛ [[ابراهیم بن عماد]] (پسرش) و دخترش گوهرشاد. شیوۀ او در خط نستعلیق شیواترین است؛ خفی را خوش و جلی را استوار و شیرین مینوشت. دهها کتاب و رساله و قطعات نفیس از او در کتابخانهها، موزهها، و مجموعههای خصوصی در ایران و خارج از کشور نگهداری میشود. کتیبهای به خط میرعماد در تکیۀ میر در تخت پولاد اصفهان هنوز پابرجاست. در پایانِ آثار میر بیشتر رقمِ (نام) عمادالحسنی دیده میشود، اما رقمهایی چون عماد، میرعماد، میرعماد حسنی، میرعماد حسنی قزوینی، و عمادالملکالحسنی نیز دیده میشود.</p> | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۳
| میرعماد | |
|---|---|
| زادروز |
قزوین ۹۶۱ق |
| درگذشت | اصفهان ۱۰۲۴ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوشنویس |
| لقب | عمادالملک و میر |
| نام اصلی | میرمحمدبن حسین حسنی سیفی قزوینی |
| آثار | کتیبهای به خط میرعماد در تکیۀ میر در تخت پولاد اصفهان |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
| خویشاوندان سرشناس | ابراهیم بن عماد (فرزند) |
میرعماد (قزوین ۹۶۱ـ اصفهان ۱۰۲۴ق)
(نام اصلی: میرمحمدبن حسین حسنی سیفی قزوینی) خوشنویس صاحب سبک ایرانی. از مشهورترین نستعلیقنویسان، ملقب به عمادالملک و میر، که مقدمات علوم و خط را در قزوین آموخت و برای تکمیل خوشنویسی به تبریز نزد ملامحمدحسین تبریزی رفت؛ پس از سفر به عثمانی و حجاز در اصفهان سکنا گزید و در دربار شاهعباس مشغول بهکار شد. همدورۀ علیرضا عباسی (تبریزی) بود. بر اثر سعایت بدخواهان، به فرمان شاهعباس اول صفوی (حک: ۹۹۶ـ ۱۰۳۸ق) و بهدست مقصودبیگ مسگر در ۶۳سالگی بهقتل رسید و در مسجد مقصودبیگ، در دروازه طوقچی اصفهان، بهخاک سپرده شد. مشهورترین شاگردان میرعماد عبارت بودند از نورالدین محمد لاهیجی، ملقب به «نورا»؛ عبدالرشید دیلمی، معروف به «رشیدا»؛ میرابراهیم ابوتراب، ملقب به «تُرابا»؛ عبدالجبار اصفهانی؛ محمدصادق خاتونآبادی؛ درویش عبدی بخارایی؛ ابراهیم بن عماد (پسرش) و دخترش گوهرشاد. شیوۀ او در خط نستعلیق شیواترین است؛ خفی را خوش و جلی را استوار و شیرین مینوشت. دهها کتاب و رساله و قطعات نفیس از او در کتابخانهها، موزهها، و مجموعههای خصوصی در ایران و خارج از کشور نگهداری میشود. کتیبهای به خط میرعماد در تکیۀ میر در تخت پولاد اصفهان هنوز پابرجاست. در پایانِ آثار میر بیشتر رقمِ (نام) عمادالحسنی دیده میشود، اما رقمهایی چون عماد، میرعماد، میرعماد حسنی، میرعماد حسنی قزوینی، و عمادالملکالحسنی نیز دیده میشود.